BÖLÜM 18: KIRILGAN SİPERLİK
Zaman, yaraları sarmak yerine onların üzerine ince bir kabuk bağlamıştı sadece. Kerem'in sabrı ve sevgisi, içimdeki buzulları eritmek için güneş gibi ısıtıyordu. Her gün, onun güvenli dokunuşuyla biraz daha kendime geliyor, Alp'in bıraktığı hayali lekeleri silmeye çalışıyordum. "İç Kaleyi Temizle" hamlesi yavaş ama kararlı ilerliyordu.
Ta ki o güne kadar.
Şehrin diğer ucundaki bir iş toplantısından dönüyordum. Yağmur başlamak üzereydi; havada elektrik ve toprak kokusu vardı. Arabanın camından dışarı bakarken, bir an için hayatın normale döndüğünü düşündüm. Aldatıcı bir sakinlikti bu.
Bir trafik ışığında durdum. Camı hafifçe aralayıp temiz hava aldım. İşte o an, oldu.
Caddenin karşısındaki bir kafenin önünde, tanıdık bir duruş, bir silüet... Kalbim bir anda
