THE DESPERATE WIFE

Warning: Desperadang babae alert! HINDI NAGBIBIRO ang title ng istory na ito. Paniguradong kaiinisan niyo ang bidang babae. Kung ayaw niyo ang ganitong istorya, huwag niyo na pong basahin pero eto lang po ang sasabihin ko. Mayroon po tayong tinatawag na 'CHARACTER DEVELOPMENT' Nasasa-inyo po ang desisyon kung babasahin niyo. Isa pa ay hindi ito edited at noong 2018 ko pa ito noong isinulat kaya maraming typos at grammatical errors pero iaayos ko ito soon. Sana magustuhan niyo ito! Salamat. ____________ Fei's POV Maraming klase ng pagibig. Friendzone, Hopeless Romantic, Puppy Love, Infatuation Love, Romantic Love, Unrequited Love at iba pa. Saan nga ba ako pasok? I'm Feiya Jade Monteriel, isang babaeng pasok sa unrequited love. Mahirap magmahal ng ikaw lang mag-isa. 'Yong hindi ka nasusuklian pero sa kabila no'n ay patuloy ka pa ring nagmamahal. Masyado ng tanga pero nagpapakabulag ka at umaasa na may milagrong mahalin ka ng taong mahal mo. Si Rylanden Winston aka "Raden", ang lalaking bumihag sa aking marupok na puso ngunit sa tinatagal ay hindi pa rin siya umibig sa akin. Sabi nila, If you love the person, you will do everything you can to get him/her. I've been waiting for 5 years and I think this is the time for the both of us. I will not let this slide. This is an opportunity! Nakita ko lang naman si Raden sa bar nag-iinom mag-isa. He seems so wasted and problematic. "Inom pa Raden" inabutan ko pa ng isang basong alak si Raden. Yes. I'm currently drinking with him and he doesn't mind. He is too drunk to push me away. "Salamat" mapungay ang mga mata ay tinungga niyo ang alak kong binigay. In his state, alam kong may nangyari lalo na nang makita ko ang dumudugo niyang kamao. Bago ako lumapit ay bumili ako sa malapit na drug store ng betadine, bulak at gasa. So habang umiinom kami rito ay inabot ko any kaniyang kamao at hindi naman siya nagreklamo. "Anong nangyare?" Tanong ko at sinimulan linisin ang sugat niya. He flinch so I tried to be careful in putting betadine on his wound "Nag-away kami ni Charmaine dahil sa officemate niya. Halata namang nilalandi siya eh kaya sinuntok ko. " Himutok niya habang nakatakip ang isa niyang braso sa kaniyang mukha. "Tapos kinampihan pa 'yong lalaking 'yon kaysa sa akin. Kesyo daw mali ang ginawa ko. What would you expect me to do? To be silent? After what I saw?!" He scoffed. Tinanggal niya ang brasong nakatakip sa kaniyang mata para tingnan ako. "Sabihin mo nga kung mali 'yon?" Naramdaman kong nanginig ang kalamnan ko nang tingnan ako ng kaniyang mga mata. Bumilis ang t***k ng puso ko kasabay ng pag-akyat ng init sa aking pisngi. Shocks! Gusto kong sabihan ang sarili ko na ang babaw ko. Titig lang iyon pero eto ako nagpapalpitate na. Nasobrahan ba ako sa kape? 27 years old na ako pero eto pa din ako, kinikilig sa isang simpleng pagtingin lang. Gusto kong mapakanta tuloy. Sa isang sulyap mo Ay nabihag ako Para bang himala Ang lahat ng ito~ "Hoy!" Nabitawan ko ang kamao niya ng bigla niya akong pitikin sa noo. Napasinghap at napapikit ako sa sakit. Ang sarap naman magparamdam ng pagmamahal. "Bakit?" Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. "Ano nga? Sabihin mong tama ako! Tama naman ako hindi ba?" Bago pa ulit ako pitikin ay sinagot ko na siya. "Normal magselos pero tingin ko mali ang ginawa mo para suntukin na lang bigla 'yong guy." Umiwas ako ng tingin at inabala ko ang sarili sa paglalagay ng gasa sa kaniyang kamao. "So kampi ka din do'n huh?" saad niya sa garalgal na boses. Nakakunot pa ang kaniyang noo at halos hindi na maimulat ang sariling mata. "Siyempre hindi. Ikaw lang kakampihan ko pero kung ako 'yong girlfriend mo..." I smiled, imagining that I'm really her girlfriend. "...siyempre magagalit ako dahil para kapakanan mo. Ayokong makasakit ka ng ibang tao" "Tama ka." Tinuro-turo niya ako bago binawi ang kamay niya sa aking pagkakahawak. Buti at natapos ko ng linisan ang kaniyang sugat. "f**k! f**k! I'm a bad guy. What the hell!" "You are not. You just let your jealousy to take over you" "Aalis na ako" pagewang gewang itong tumayo kaya inalalayan ko siya. "Sige. Iuuwi na kita sa inyo" napangiwi ako dahil sobrang bigat niya pero mas sobra ang timbang ng pagmamahal ko kaya kakayanin ko ito. "No. I need to talk to Charmaine. Mag s-sorry a-ko." "Ipagpabukas mo na lang. Paano kapag may nangyare masama sa'yo? Pag-aalalahanin mo lang siya!" Same as me. Mag-aalala lang ako kapag hindi siya nag-stay. Kaagad naman siyang kumalma at tumigil sa pangungulit na magpumiglas bago tumingin sa akin. "Tama ka nga..." Ngumiti ako. "See? Let's go!" Hinanap ko ang susi ng kotse niya bago ko inalalayan palabas ng bar. Nagpatulong ako sa isang bouncer para maihatid ko siya sa sasakyan. Hindi ko alam kung paano kami nakapunta sa aking maliit at inuupahang condo. Hindi ko rin alam kung paano ko siya nabuhat at alalalayan. This is a power of love huh? But no joke. He is so heavy. Alam kong lumalaban siya para tumayo pero lahat ng bigat niya nasa sa akin. Ilang beses kaming natumba at sa ilang subok kong alalayan siya ay nakapasok rin ako ng kwarto ko. Pero bago ko pa siya tuluyang maihiga ng ayos sa kama ko ay mabilis kaming naout balance kaya sabay kaming napahiga at ako ay pumaibabaw sa kaniya. Agad na bumilis ang t***k ng puso ko at nahigit ang hininga. Nararamdaman ko ang mainit nitong dibdib sa akin. Nawala ako sa katinuan ng magtama ang aming mata. Parang may sariling buhay ang aking mga kamay na hinaplos ang mukha niya. Panaginip ba to? Tell me that this is not a dream. Hinaplos ko ng magaan ang kaniyang pisngi hanggang mapunta ang aking mga kamay sa kaniyang mga labi. Gamit ang hinlalaki kong daliri ay hinaplos ko ang malambot nitong labi. Agad naging sentro ng aking mata ang kaniyang pinkish at malambot na labi. I wonder how it feels.. I wonder what it's taste... Is his lips taste sweet like a sugar? There's only way to find out. I slowly kiss his lips. Agad na umusbong ang iba't ibang emosyon. Ang lahat ng emosyon ko para sa kaniya. I close my eyes and savour the moment. Wala akong pag-aalinlangan. Isa itong pagkakataon bakit hindi ko susunggaban? Masyadong nanaig ang puso ko ngayon at saradong sarado ang isip ko. Isa lang ang nasa isip ko ang halik at kami. I was about to pull out when I felt his palm against my nape. I look at him, parted lips. "Charmaine?" He slightly open my eyes para tingnan ako. Napalunok ako. Ramdam ko ang bigat sa dibdib ko. Kahit lasing ay si Charmaine pa din ang bukang bibig niya. "Hmm?" tugon ko. Alam kong hindi ako ang tinutukoy niya pero nakita ang lambot at ngining sa mata niya. He never look at me that way at gusto ko iyong makita kaya naman kahit hindi ako ang itinukoy, nag-iimagine na lang na ako. "Sorry?" he talk sweetly but with a mix of drunk voice. I caress his face before nodding slowly. So ganito pala siya kapag nanunuyo? Paano ako magagalit niyan? "Okay.." sagot ko. "Hindi ka na galit?" Umiling ako. "Marupok ako kaya hindi na" Ilang minuto akong tinitigan ni Raden bago hinila ako pasalampak sa labi niya. Hindi kaagad ako nakagalaw sa gulat pero ng hilahin niya ako lalo palapit sa kaniya, unti-unti din akong tinupok ng init. A soft moan escape to my mouth when I kiss him back and I give back the intensity of his kiss. Sa aming dalawa, ako yung matino. Siguradong kinabukasan ako lang ang makakaalala. Siguradong ako lang makakaramdam pero kung ano mang mangyayari ngayon ay wala akong pagsisisihan. I already gave my heart, my life, and my world to him and I will not hesitate to give my virginity. First of all, my body and my soul was his. I am glad to give my all. In his state, he doesn't know what he's doing. It seems like I'm taking advantage of him. Yes, maybe, siguro nga nitatake advantage ko ang kalagayan niya ngayon pero ito ang gusto ko. Para akong nasa isang panaginip na ayaw kong magising pa. Isa itong magandang panaginip na ayaw kong maudlot. Dahil umaasa ako. Umaasa ako na pagkatapos nito, may magbago. "Raden..." halos mapakapit ako sa bed sheet nang simulan nitong laruin gamit ang kaniyang dila ang aking p********e. Ibinuka ko pa ang hita ko para bigyan siya ng access. Sobrang sarap. Nilulukob ako ng sensasyon. "Oh oh oh" diniin ko ang kaniyang ulo sa aking ari dahil sobrang sarap. He suck my clit, plays it with his sinful tounge. This is it. This is the moment I wanted. Maya lang naramdaman ko na ang paglabas ng first c*m ko. Nilunok niya iyon bago bumalik sa aking labi para muling halikan. Nalasahan ko rin ang sarili kong katas ngunit pinagsawalang bahala ko yun. Masyado akong kulong sa sensasyon. We kissed rough and hard. Lips to lips, toung to tounge. Naramdaman ko ang kamay niya na naglalaro sa aking dibdib, minamasahe ito ng paulit-ulit. Napakagat labi na lang ako ng makaramdam ng kiliti ng lumandas na ang mga labi nito sa aking dibdib kasabay ng dahan dahang pagpasok ng umiigting nitong p*********i sa aking makipot na bukana. "Ahh." Napakalmot ako sa kaniyang likod ng dahan dahan siyang umulos. Kinagat ko ang kaniyang balikat para tiisin ang sakit sa mga naunang ulos pero sa pagtagal ay unti unti akong dinadala sa langit. "Ahh~" Mahigpit akong napakapit sa kaniyang leeg ng bumilis ang kaniyang ulos. Mas lalong nadagdagan ang init ng aking katawan at sarap. Mabilis itong bumabayo at paminsan minsan ay hinahalikan ang aking dibdib at ang tanging nagagawa ko lang ay magpaubaya. Pinulupot ko ang mga binti sa kanyang bewang at nilagay ko ang bigat ko sa kanyang sa dibdib. Naramdaman ko na may lalabas sakin. Sa isang sagad na ulos ay lumabas ang pangalawa kong orgasm kasabay nun ang pagpuno ng mainit na asido sa aking loob. Bumagsak sa aking ibabaw si Raden. Nanghihina man ay niyakap ko siya ay dinama ang init ng katawan niya. "I love you Raden" I whispered and kissed his cheek. This is such a wonderful feeling. Dadamahin ko pa sana ang pagkakataon nang may nagring. Umungot si Raden na malalim na ang paghinga. Binalot ko ng kumot ang aking kahubdan at hinanap ko ang pantalon ni Raden sa sahig. Nang mahanap ko ay kinuha ko sa bulsa ang nagriring na cellphone. Tiningnan ko ang pangalan ng tumatawag. Charmaine my baby calling.... Pasimple akong napatigil habang pinagmamasdan ang phone. Pumikit ako bago mahigpit na hinawakan ang cellphone. Should I answer it? or not? But I know I had to do something. If kailangan ko ng may magbago, kailangan ko ng kumilos. Sinagot ko ang tawag at tinapat iyon sa tainga ko. "Baby, bakit di mo sinasagot ang tawag? Galit ka parin ba? Nasaan ka? Let's talk-" Pinutol ko ang kanyang mga sasabihin at nagsalita. "Hello Charmaine, kausapin mo na lang si Raden bukas. Pagod kasi siya sa ginawa namin—" Mabilis pa sa isang segundo namatay ang tawag. I swallowed hard before turning off his phone. I'm really doing it. I'm sorry Charmaine. Sorry if I will do this. Desperada na kung desperada pero mahal ko siya. Mahal ko si Raden.