Chapter 9 《 Part 1 》

1806 Words

ลูกหลับแล้ว กว่าจะกล่อมให้หลับได้ไม่ง่ายเลย พูดว่ากล่อมแต่ที่จริงก็เปิดเพลงในโทรศัพท์คลอและแกล้งนอนเป็นเพื่อน เอาฟูกเด็กที่มากับกระเป๋าปูให้ลูกนอนส่วนแม่นอนพื้น ไม่กล้าให้นอนบนโซฟากลัวกลิ้งตก รู้สึกฉันจะเผลอหลับไปด้วยแวบหนึ่ง ฉันเคาะความง่วงที่เกาะกุมสติออก พอแน่ใจแล้วว่าลูกหลับสนิทก็ลุกขึ้นปลีกตัวไปทำอย่างอื่น ฉันเดินเข้าครัว ก็เห็นว่าทุกอย่างถูกเก็บเรียบร้อยแล้ว ถ้วยจานที่วางทิ้งเอาไว้ในซิงค์ก่อนหน้าก็ถูกล้างจนเกลี้ยงไม่เหลือสักใบ ฉันมองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างไม่มีอะไรจะพูด พยายามที่จะไม่ประทับใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ฮานทำ ฮานน่าจะอยู่ในห้องเพราะหลังกินข้าวเช้าเสร็จเขาก็เงียบไปเลย คงหลบมานอนต่อ คาดการณ์จากที่เขาโผล่มาตอนเช้าทั้งที่เมื่อวานอยู่ต่างจังหวัดแสดงว่าคงเดินทางทั้งคืน ฉันมีเรื่องสงสัยเต็มไปหมดแต่ไม่อยากถาม ไม่อยากสร้างความสัมพันธ์อะไรอีก ทว่าสถานการณ์ตอนนี้การปิดปากเงี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD