หลังจากเช็ดตัวและแต่งตัวให้คนป่วยเสร็จสรรพ ยูกิก็พยุงพายุให้เข้ามาที่ห้องนอนของพี่ชายตัวเอง และทันทีที่ถึงเตียง ร่างสูงก็ทิ้งตัวล้มลงนอนด้วยความอ่อนเพลียจากพิษไข้
ยูกิยืนมองคนที่นอนหลับตานิ่งบนเตียงของบากิ ด้วยรู้สึกสับสนในการกระทำของตัวเอง เพราะความเป็นจริงแล้วเธอไม่ควรช่วยเหลือเขาทั้งที่เชาทำร้ายใจกับเธอสารพัดแบบนี้
“ฉันทำเพราะมนุษยธรรมเท่านั้นนะ อย่าคิดเป็นอย่างอื่น”
เอาเถอะ จะปล่อยให้เขาเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาโดยไม่ช่วยก็ดูจะเกินไปหน่อย เธอพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่เธอจะตัดสินใจดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้เข้ากับเขาจนถึงอก แล้วเดินกลับเข้าห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่โดนฝนเปียกปอนไม่ต่างกัน
ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ร่างเล็กนั่งเป่าผมตัวเองให้แห้งสนิท พลางพึมพำออกมาด้วยความรู้สึกสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ติดไข้จากเรางั้นเหรอ? ชิ นั่นนายทำตัวเองทั้งนั้น นี่ฉันยังไม่คิดบัญชีนายเรื่องค
