คอนโดTwics
“จอดข้างหน้า” ยูกิชี้ไปยังหน้าตึกที่เธอพักอาศัย เป็นโชคดีที่เมื่อทั้งสองมาถึงฝนก็หยุดตกพอดี
เมื่อรถจอดจุดหมาย คนตัวเล็กรีบเอ่ยขอบคุณก่อนจะรีบเปิดประตูเดินลงจากรถ โดยไม่แม้แต่จะยอมหันมามองพายุที่ยังคงนั่งมองแผ่นหลังของเธอจนลับตา
ทว่า…เมื่อยูกิเดินเข้ามาภายในคอนโด ขาเรียวที่กำลังจวนเจียนจะเข้าไปในลิฟต์กลับหยุดชะงัก เมื่ออยู่ ๆ เธอกลับนึกถึงใบหน้าซีดเซียวของคนที่เพิ่งมาส่ง
“ไม่เห็นต้องสนใจ” เสียงพึมพำคล้ายกำลังสะกดจิตตัวเองว่าไม่ให้สนใจ
แต่ทว่ากลับดูเหมือนไม่ได้ผล ภาพใบหน้าเขารวมถึงไอร้อนจากพิษไข้ที่ได้สัมผัส มันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง สุดท้ายสองขาเรียวแทนที่จะเดินเข้าไปในลิฟต์ กลับเลือกที่จะหันหลังเดินวนกลับไปยังจุดที่รถจอดตามเดิม
และเป็นอย่างที่คิดไม่มีผิด รถของเขายังคงจอดนิ่งอยู่ที่เดิมแถมไม่ยอมเคลื่อนไปไหน หัวใจดวงเล็กกระตุกวูบทันที เธอรีบจ้ำเท้าเข้าไปใกล้ เท่านั้
