“ฉันบอกให้ปล่อยไง!” เมื่อเผลอแสดงสีหน้าและแววตาอ่อนแอให้อีกคนได้เห็น ยูกิจึงรีบเปลี่ยนท่าทีก่อนเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงแข็งกร้าว
แต่ยิ่งเธอทำท่าทางเหมือนแมวกำลังขู่จนขนพองมากเท่าไหร่ จากที่พายุจะเกรงกลัวกลับยิ่งทำให้เขามีอารมณ์อยากจะแกล้งเธอมากกว่าเดิม
“เมื่อกี้คงเห็นแล้วสินะ ฉันเท่ไหม? ถึงจะอ่อนข้อให้มันชนะไปเพราะกลัวมันขายหน้าต่อหน้าเธอก็เถอะ” มือแกร่งปล่อยข้อมือเรียวให้เป็นอิสระในขณะที่กำลังเอ่ยแก้ตัวเรื่องที่ตัวเองแพ้ และไม่พ้นที่จะพูดเอาดีเข้าตัว
“เท่บ้าอะไร นายเกือบทำพี่บากิเสียหลักตกข้างทาง แล้วถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาอีกทำไง” ยูกิโวยวายพลางจ้องมองใบหน้าหล่อที่กำลังยิ้มระรื่นภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองทำอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรว่าเขานั้นทำเกินไป
“ฮ่า ๆ กลัวมันตายเหรอ? แต่ฉันอยากให้มันตายนะ” ในท่อนแรกของประโยคเขายิ้มร่าพูดออกมาพร้อมกับหัวเราะลั่น แต่เมื่อเป็นประโยคหลังของประโยคนั่น ใบ
