Chapter 33

2208 Words
Chapter 33 "Tatanungin ko na siya tapos kapag nakuha ko na ang lahat ng sagot. Pagtalikod ko ay buburahin niya ang alaala ko at may chance pa akong mamatay? Tama ba?" Pag- uulit ni Regiena sa mga ipinaliwanag ni Angela sa huli niyang dapat paghandaan. "Tama Regiena. Hindi niya hahayaang may makaalis na nalaman ang lahat. Dahil sa mga nangyari sa buhay niya noon ay naging malupit na ang Mahiwagang Babaylan. Siya lang ang nakakaalam sa lahat ng nangyayari sa mundo, sa impyerno, purgatoryo at langit. Isa na itong babala Regiena. Alam kong kailangan namin ng tulong ng isang mortal ngayon ngunit bibigyan pa kita ng pagkakataon upang umatras." Matimang nakatitig sa kanya si Angela. Napalunok siya. Tumulo ang malamig na pawis mula sa kanyang noo. "Itutuloy ko ito. This is our only shot. My only shot. Mauulit pa naman ang kabilugan ng buwan at pwede pa kayong makahanap ng taong makakapagtanong sa nais ninyong malaman. Ngunit ako? Kapag pinalampas ko pa ito ay baka hindi ko na malaman pa ang katotohanang hangad ko." Pursigido niyang tugon. Lumapit ito sa kanya saka idinantay ang dalawang kamay sa kanyang mga balikat. "Magaling Regiena. Kung gayon simulan na natin ang sunod mong dapat aralin." "P- paano ko maiiwasan ang kamatayan sa kamay ng Mahiwagang Babaylan?" Nangangatog niyang tanong. There's no turning back. "Halika rito." Mas lumapit siya rito. May kinuha ito sa bag na dala nito. Para iyong lahat ng sardinas. "Ano 'yan?" Nilapag nito ang lata sa lupa. Dahil sa liwanag ng buwan ay nagbago ang anyo ng lata. Naging itong tila damit. "Damit?" Kunot noo niyang tanong. "Oo Regiena. Ngunit hindi ito ordinaryong damit. Kaya nitong sanggahin ang kapangyarihan ng Babaylan. Depende sa lakas na papakawalan niya." "Depende sa lakas? Ibig sabihin may chance pa rin akong mamatay?" "Gayun na nga." Walang kurap na tugon nito. "Pero hindi iyon ang dapat mong problemahin. Mapapansin ng Guardiya ng Lupa at ng langit kapag naglabas siya ng labis na kapangyarihan. Isa pa hindi naman niya inaasahan na suot mo ang damit ng pananggalang. Ang alam niya ay mortal ka at walang kakayahang masangga ang kanyang kapangyarihan." Kahit papaano'y nakahinga na siya ng maluwag. "Kung gayon anong dapat kong paghandaan?" Pinulot nito ang damit ng pananggalang. "Handa ka na ba? Isusuot ko na ito sa iyo. Sabihan mo ako kung kaya mo pa o hindi na." "Ha? Ang gaang lang naman niyan. Isuot mo na sa akin." Dahan- dahan nitong pinasok sa kanyang ulo ang damit. Doon niya napansin na sobrang bigat pala noon. "W- wait lang Angela. Parang di ko kaya. Ilang kilo ba ito?" "Limampung kilo sa amin. Sa mortal aabutin ng limandaang kilo." "Five hundred kilos?!" Bulalas niya. "Eh hindi ko nga kakayanin 'yan." "Nilagyan ko ito ng kakaibang mahika. May orasyon ito at dasal. Sa loob ng tatlumpung minuto ay magiging limampung kilo ang bigat nito. Sa panahong iyon dapat ay magkunwari kang tinablan ka ng kapangyarihan ng Babaylan. Tapos ay ilalayo ka namin rito upang maihubad sayo ang damit ng pananggalang. Kapag nahuli kami ay madadaganan at maiipit ka ng damit dahil limandaang kilo na ang bigat nito." Napalunok siya sa paliwanag nito. Napaka- komplikado ng mga mangyayari. Idagdag pa ang gagawin niyang pagbalanse sa palanggana. Suot na niya noon ang damit. "Handa ka na ba o susuko ka na?" She asked while looking straight on her eyes. "Handa na." Kahit takot ay buong loob siyang tumugon. Unang bahagi ng pagsasanay niya sa damit na maisuot iyon at madala sa bigat na limampung kilo. Para siyang may buhat na isang kabang bigas. "Aaaaaaaaah!" Sigaw niya nang dalawampu't limang minuto na ang lumipas. Saka hinubad ni Angela ang damit. Ang huling bahagi naman ay suot niya ang damit habang nakabalanse sa palanggana. Muling dinasalan nito ang damit ng pananggalang upang bumaba ang timbang nito. Bumalanse siya roon. Ilang beses siyang umulit dahil sa labis na bigat. Ramdam niya ang pamamanhid ng kanyang mga balikat. Tila namamasa na iyon. "Aaaaaaah!" Sa wakas ay natapos niya rin ang kanyang pagsasanay. At first I was afraid, I was petrified Kept thinking I could never live without you by my side But then I spent so many nights thinking how you did me wrong And I grew strong And I learned how to get along And so you're back From outer space I just walked in to find you here with that sad look upon your face I should have changed that stupid lock, I should have made you leave your key If I'd known for just one second you'd be back to bother me Go on now, go, walk out the door Just turn around now 'Cause you're not welcome anymore Weren't you the one who tried to hurt me with goodbye? You think I'd crumble? You think I'd lay down and die? Oh no, not I, I will survive Oh, as long as I know how to love, I know I'll stay alive I've got all my life to live And I've got all my love to give and I'll survive I will survive, hey, hey It took all the strength I had not to fall apart Kept trying hard to mend the pieces of my broken heart And I spent oh-so many nights just feeling sorry for myself I used to cry But now I hold my head up high and you see me Somebody new I'm not that chained-up little person still in love with you And so you felt like dropping in and just expect me to be free Well, now I'm saving all my lovin' for someone who's loving me Go on now, go, walk out the door Just turn around now 'Cause you're not welcome anymore Weren't you the one who tried to break me with goodbye? You think I'd crumble? You think I'd lay down and die? Oh no, not I, I will survive Oh, as long as I know how to love, I know I'll stay alive I've got all my life to live And I've got all my love to give and I'll survive I will survive Oh Go on now, go, walk out the door Just turn around now 'Cause you're not welcome anymore Weren't you the one who tried to break me with goodbye? You think I'd crumble? You think I'd lay down and die? Oh no, not I, I will survive Oh, as long as I know how to love, I know I'll stay alive I've got all my life to live And I've got all my love to give and I'll survive I will survive I will survive Inabot na sila ng madaling araw sa pagsasanay. Pagpasok sa kanilang silid ay diretsong nakatulog si Regiena dahil sa labis na pagod at p*******t ng katawan. Pagmulat ng kanyang mga mata ay tirik na ang sikat ng araw. Wala na rin ang p*******t ng kanyang mga kasu- kasuan. It seems that she regained all her strength. Mas ginanahan pa siya dahil si Alex ang bumungad sa kanya pagmulat ng kanyang mga mata. Napangiti siya. "Good afternoon. Ayos na ba ang pakiramdam mo?" Malambing na tanong nito saka inayos ang kanyang buhok. Umupo siya at sumandal sa headboard ng kama. Nag- inat- inat din siya. "Hmmmm alam mo nakakapagtaka. Parang ayos na ang pakiramdam ko. Grabe kaya 'yung ginawa naming pagsasanay ni Angela. Ibang klase 'yung damit na pananggalang. From five hundred kilos to fifty kilos. Ang bigat pa rin 'nun ah. Sobrang sakit ng katawan ko. Feeling ko mapuputol na ang mga balikat ko kagabi." Bigla niyang naalala ang likod nito na pinagtataga ni Angelus. Dali- dali siyang nagpunta sa gawing likuran ng lalaki saka itinaas ang damit nito. Wala na iyong kasugat- sugat. Doon niya napagtantong hinuhubaran na pala niya ito. Nag- init ang kanyang pisngi saka siya bumalik sa pagkakahiga at nagtalukbong ng kumot. "Oh anong ginagawa mo dyan? Ayos na ako. Tulad mo ayos na rin ako. Pinagaling na tayo nila Santo at Santi. May dala silang mahiwagang lunas. Bumangon ka na dyan. Linggo na ngayon. Mamayang gabi na ang paghaharap ninyo ng Mahiwagang Babaylan." Muli siyang bumangon at sumandal. "Linggo na?! Handa na ba ako?" Hinawakan nito ang kanyang pisngi. He caressed his left cheek. "Oo naman handa ka na. Nandito lang kami. Ako sa likod mo mamayang gabi. Nakaantabay. Hindi ko hahayaang may mangyari sayo. Isa pa sabi ni Angela grabe ang naging dedikasyon niyo habang nag- eensayo kayo. Dahil dyan sulitin natin ang hapon na ito. May surpresa ako para sayo." "Surpresa?" ......... I've been hearing symphonies Before all I heard was silence A rhapsody for you and me And every melody is timeless Life was stringing me along Then you came and you cut me loose Was solo singing on my own Now I can't find the key without you And now your song is on repeat And I'm dancin' on to your heartbeat And when you're gone, I feel incomplete So if you want the truth I just wanna be part of your symphony Will you hold me tight and not let go? Symphony Like a love song on the radio Will you hold me tight and not let go? I'm sorry if it's all too much Every day you're here, I'm healing And I was runnin' out of luck I never thought I'd find this feeling 'Cause I've been hearing symphonies Before all I heard was silence A rhapsody for you and me (A rhapsody for you and me) And every melody is timeless And now your song is on repeat And I'm dancin' on to your heartbeat And when you're gone, I feel incomplete So if you want the truth I just wanna be part of your symphony Will you hold me tight and not let go? Symphony Like a love song on the radio Will you hold me tight and not let go? Ah, ah, ah, ah, ah, ah Ah ah, ah Ah, ah, ah, ah, ah, ah Ah ah, ah And now your song is on repeat And I'm dancin' on to your heartbeat And when you're gone, I feel incomplete So if you want the truth (Oh, oh, oh) I just wanna be part of your symphony Will you hold me tight and not let go? Symphony Like a love song on the radio Symphony Will you hold me tight and not let go? Symphony Like a love song on the radio Will you hold me tight and not let go? .......... I was distracted And in traffic I didn't feel it When the earthquake happened But it really got me thinkin' Were you out drinkin'? Were you in the living room Chillin' watchin' television? It's been a year now Think I've figured out how How to let you go and let communication die out I know, you know, we know You weren't down for forever and it's fine I know, you know, we know We weren't meant for each other and it's fine But if the world was ending You'd come over, right? You'd come over and you'd stay the night Would you love me for the hell of it? All our fears would be irrelevant If the world was ending You'd come over, right? The sky'd be falling and I'd hold you tight And there wouldn't be a reason why We would even have to say goodbye If the world was ending You'd come over, right? Right? If the world was ending You'd come over, right? Right? I tried to imagine Your reaction It didn't scare me when the earthquake happened But it really got me thinkin' That night we went drinkin' Stumbled in the house And didn't make it past the kitchen Ah, it's been a year now Think I've figured out how How to think about you without it rippin' my heart out I know, you know, we know You weren't down for forever and it's fine I know, you know, we know We weren't meant for each other and it's fine But if the world was ending You'd come over, right? You'd come over and you'd stay the night Would you love me for the hell of it? All our fears would be irrelevant If the world was ending You'd come over, right? The sky'd be falling while I'd hold you tight No, there wouldn't be a reason why We would even have to say goodbye If the world was ending You'd come over, right? You'd come over, right? You'd come over, you'd come over, you'd come over, right? I know, you know, we know You weren't down for forever and it's fine I know, you know, we know We weren't meant for each other and it's fine But if the world was ending You'd come over, right? You'd come over and you'd stay the night Would you love me for the hell of it? All our fears would be irrelevant If the world was ending You'd come over, right? The sky'd be falling while I hold you tight No, there wouldn't be a reason why We would even have to say goodbye If the world was ending You'd come over, right? You'd come over, you'd come over, you'd come over, right? If the world was ending You'd come over, right?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD