Mafyanın Prensesi

Son altı yıldır uzaktaydım, evimi özleyeceğimi düşünmüyordum. Beni bekleyen kaderi bilerek mümkün olduğunca uzun süre uzak kalmak isteyeceğimi sanıyorsunuz . Sanki her zaman benim için önemli olan her şeyi evde bırakmışım gibi hissetmekten kendimi alamıyorum . 'Ev' diye düşündüm. Doğduğum aileden ne kadar nefret etsem de oraya aittim. Bazen sadece normal bir hayatım olmasını isterdim ama normallik benim için mümkün olmayan bir tabir. Ketenci suç ailesinin varisiyim. Mafyanın çocuğu olmak hayalini kurduğunuz bir şey değil. Bu, sıkışıp kaldığınız ve damarlarınızda akan kandan asla daha hızlı koşamadığınız, uzaklaşamadığınız bir durum. Acımasız bir katil olarak yetiştirildim ve herkesten arkamı kollamam gerektiğini öğrendim. Suçun içinde doğmak ve mafya bir aile tarafından yetiştirilmek, var olduğunu hiç bilmediğiniz bazı şeyleri öğretecektir. Bu hayat ahlak ve nezaket için biçilmiş kaftan değil, bunu uzun zaman önce öğrendim. Annem ve babam ben üç yaşındayken öldürüldü. Onları zar zor hatırlıyorum. Onlara dair ara ara anılarım oluyor ama bunun dışında hiçbir şey yok. Dedem, ailem öldükten sonra beni yanına aldı ve bugüne kadar bildiğim her şeyi bana öğretti. O, Ketenci suç ailesinin Reisidir. Oğlu, babam, zamanı geldiğinde onun yerini alacaktı ama o bunu yapmadı. Aslında annemle birlikte kaçtı ve başka bir yerde bir aile kurdu ama planlandığı gibi gitmedi. Mafya her zaman seni bulacak ve seni bu boktan dünyaya geri çekecektir. Babamın kaçmasının tek sebebi, annemin Türk olmaması göz önüne alındığında, onunla çıkmasının yasak olmasıydı. Annem siyahiydi ve babam onu çok seviyordu. Bizi güvende tutmak için elinden gelen her şeyi yaptı, ancak sonunda ikisi de uzun yıllardır kaçtıkları şeye yenik düştüler. Ölüm. Dedemin, annemi babamın eşi olarak kabul etmemesinde büyük payı olduğunu düşünürsek, beni kabul etmeyeceğini düşünürdünüz. Günün sonunda, onun kanındandım, bu yüzden beni kabul etmekten başka seçeneği yoktu. Yani sonunda istediğini elde etti, şerefli bir mirasçı. Dedem bana yetenekli bir dövüşçü olmayı öğretti. Ne kadar büyük olurlarsa olsunlar, herkesi alt edebilirim. Önemli olan boyut değil, her neyse, yetenektir. Dedem bana bu dünyada insanın bildiği her silahı nasıl kullanacağımı bile öğretti. Ben bir keskin nişancıyım ve asla hedefi ıskalamam. Bana altı yaşındayken silah kullanmayı öğretti ve o zamandan beri silah kullanıyorum. Türkiye’ye girip çıkan silah ticaretini ve diğer şehirleri kontrol ettiğimizi düşünürsek, bu durumu daha da iyi hale getirdi. Silah sevkiyatı istiyorsanız, bizden geçmeniz gerekiyordu. Paramızın çoğunu silahlardan, geri kalanını da uyuşturucudan kazanıyorduk. Yaklaşık on sekiz yaşımda, bir felaket yaşandıktan sonra evden ayrıldım. Yani buna felaket demem. Bana göre daha çok intikam gibiydi ama herkes bunu felaket olarak değerlendirirdi. Tahmin edeceğiniz gibi, yer altının nüfuzlu ailelerinden olan başka bir adamla evlenmem ayarlanmıştı. O varis ve reşit olduğunda Reis olarak görevi devralacaktı, ama o günü göremedi. Saf bir çocuk gibi o adama aşık oldum, kalbimi söküp çiğneyeceğini bilmeden. Bu yüzden bana yaptığı ihanetten sonra yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim. Belki de penisini pantolonunun içinde tutsaydı, her şey farklı olabilirdi. Onu öldürdüğüm ve her adımda acı çektiğinden emin olduğum tek bir anı bile değiştirmezdim. Zaten kaçınılmazdı. Onu öldürmem sadece benim için bir intikam değildi, bir zamanlar bildiğim ve nefret ettiğim hayattan kurtulmanın bir yoluydu. Dedem yaptığım şeyi öğrenene kadar bunun bir çıkış yolu olduğunu bilmiyordum. Beni olabildiğince çabuk gönderdi ve işlediğim cinayetin her zerresini örtbas etti. Eğer bunu yapmasaydı, ailelerimiz arasında bir savaş çıkardı. Savaş bu tür bir dünyada en iyi şey değildir. Savaş daha fazla para kaybı anlamına gelir ve hiçbirimiz para kaybını karşılayamayız. Bu yüzden Cambridge'de yurtdışında üniversiteye gittim. Oradaki dört yılımı tamamladıktan sonra eve dönmem gerekiyordu ama dönmedim. Teknoloji ve kodlamaya daha fazla bakmak için Çin'e gittim. Belirli bir teknoloji türü hakkında daha fazla bilgi edinmek istedim, böylece o alanda daha fazla beceri kazanabilirdim. Kendimi çok yetenekli bir hacker olarak düşünmeyi seviyorum. Geçtiğimiz yıl ücretli hacker olarak çalıştım ve yaşıtlarımın çoğundan daha fazla para kazandım. Hatta bazı gizli operasyonları tamamlamak için paralı askerlik becerilerimi bile kullandım. Daha da iyisi, fotoğrafik hafızamın işe yaraması, gözlerimin gördüğü her küçük önemli şeyi hatırlamama yardımcı olmasıydı. Çin'de insanların bu kadar acımasız olabileceğini kim bilebilirdi ki? Milyonlarca dolar ödeyip insanları silahla vurmak isteyecek kadar. Pilot, uçağın hoparlörlerinden, "Önümüzdeki beş dakika içinde İstanbul Sabiha Gökçen havaalanına inmiş olacağız." dedi. Birinci sınıf koltuğumun penceresinden dışarı bakarken şampanyamı yudumladım. Altımdaki şehre hayran hayran bakıyordum, burayı sürekli olarak görmezden gelmemin kaçınılmaz olduğunu biliyordum. Ne kadar pişman olsam da geri dönme zamanım gelmişti. Tekrar evimdeydim.