Yeliz'in Bakış Açısı
Damian'ın tabutunun ve doğmamış kızının yere indirilmesini izlerken hissedebildiğim tek şey öfkeydi. Suçluluk, keder ve acının bir karışımıydı. Ancak katillerinin hala hayatta olduğunu bilmek, kısa sürede öfkeye dönüştü.
Dedem bunu ödeyecekti ve ben onun uzun ve zor bir şekilde acı çekmesini sağlayacaktım. Eğer ona şimdi ulaşamazsam, o zaman onun ve Rus arkadaşlarının yanında çalışan herkesi öldürecektim.
Hepsi öfkemi hissedecekler.
Sahra'dan başlayalım.
Sahil yoluna yanaştık. Eğlence parkı kalabalık ve hareketliydi, bu da trafikte araba kullanmamızı zorlaştırıyordu.
Buraya neden geldiğimizi merak ediyordum.
Orhan daha küçük bir köprünün altından geçene kadar arabayı sürmeye devam etti. Arabayı park etti ve herkes dışarı çıktı, beni şaşkın bir halde bıraktı.
Me
