Timur'un Bakış Açısı
Altı Hafta Sonra..
Yeliz'i kaybetmenin acısı boğucu oldu. Ruhum ikiye bölünmüş gibi hissediyorum ve kendi içimde bir kabuk içinde yaşıyorum.
Günlerimi Vahit'i bulmaya çalışarak geçirdim ama lanet olasıca piçe ulaşamıyordum. Malikanesini yerle bir etmenin onu dışarı çıkaracağını düşünmüştüm ama saklanmaya başlamış gibi görünüyor.
O yeri yerle bir etmekten zevk alıyordum. Yanmasını izlemek bana çok fazla huzur veriyordu ama sonra Yeliz'in ela gözleri zihnimi doldurdu ve bu huzuru elimden aldı. Onsuz kaybolmuştum ve onu nasıl bulacağımı bilmiyordum. Hatta İstanbul'da Ruslarla ilgili işyerlerini bile yıkmaya başladım ama hâlâ saklandığı yerden çıkan olmadı.
Yeliz'i ve başına neler gelebileceğini düşünmemeye çalışıyorum ama elimde değil. Gülümsemesini ve gülüşünü özlüy
