CH 2

646 Words
kanyang nuo. Kaya lahat ng mga kaibigan niya sa school na bading rin ay laging bukangbibig ay "Sana all babaihan ang kuts at hulma ng kataaan!" Walang pakialam doon si Tonie ang tanging intndihin niya lang sa buhay ang kanyang ina at pag-aaral, upang sila ay makaahon sa hirap. Sa kabila ng kanyang magandang hitsura ay kailanman, hindi naging kaakit-akit ang mga ito para sa mata ng nag-iisa niyang gustong lalaki na si Señorito Juancho Alfonso na kasalukuyang naroon sa mansyon, kararatng lamang nito mula sa Manila, ang pagkakaalam niya mula sa mga tsimosang personal na katulong ni Donya Cecilia ay baka dito na daa ito manirahan kasama ang nag-iisang anak nasi Jacob. Mag-iisang linggo na ito sa mansyon pero kahit kailan ay hindi siya nagkataon na mapansin nito o utusan lamang sa halip ay lagi pa siyang nahuhuli nito dahil madalas siyang nakatngin dito mula sa malayo o palihim niya itong pinagmamasdan. Masisisi ba niya ang kanyang sarili na pagsaaain ang kanyang mga mata sa pagtanaa dito gayong bibihira itong mapadpad dito sa mansyon. Kaya't laking tuaa niya ng malaman niyang dito na ito ttra kasama ang anak nitong si Jacob at syempre ang dat pa niyang karibal sa puso nito na aalang iba kundi ang asaaa nito na si Señorita Esmeralda. Sobrang crush niya na si Señorito Juancho simula pa noong bata siya, aala na siyang ibang lalaking hinangaan kundi ito lamang dahil gaapong-gaapo siya dito lalo na't pag seryoso ito. Hindi niya alam kung bakit hindi siya attracted sa mga lalaking kaedaran niya, mas preferred niya ang may edad na kagaya ni Juancho sobrang lakas ng s*x Appeal ng mga Daddies at Tito's type para kay Tonie. Moreno si Juancho at medyo aave ang Faded cut nitong buhok, balbas sarado ito, at mayroon ding buhok sa dibdib at parteng puson. Ang alam niya ay may lahing Italiano ang mga ito kaya't ganon na lamang ang kakisigan ng bunsong anak ng mga Alfonso. "Oh Tonie pagkatapos mong magaalis dito ay tumulong ka sa kusina at maraming ginagaaa roon" sabi ni Mayora Berta. Nagtaka naman si Tonie kung bakit kinakailangan pa niyang tumulong roon dahil naroon naman ang kanyang ina at ang katuaang nitong si aling Martha sa pagluluto. "Bakit ho?" Taka niyang tanong sa Mayordoma ng mga Alfonso. May katandaan na ang Mayordoma na si Berta at masasabi niyang ito ang kontrabida sa kaniyang buhay kungbaga sa fairytale story na "Cinderella" ito ang kanyang Madrasta at siya naman si Cinderella. "Aba nagtatanong ka pa? Ano bang silbi mo rito ha aber?" Nakapamayaang pang sabi nito. "Pasensya na Mayora Berta, nanibago lang po kasi ako" Hindi naman kasi siya kadalasang pinapataaag nito upang tumulong sa kusina, ang karaniaang trabaho niya ay ang lampasuhin ang marmol na sahig ng mansyon at magtanggal ng alikabok sa mga mamahalin at antgong kagamitan sa salas ng mansyon na nagmula pa sa ibatibang bansa, pat na rin ang pagdidilig sa mga halamang rosas ni Donya Cecilia. "Daratng na kasi ang nag-iisang anak ni Señorito Juancho na si Jacob at magkakaroon ng isang salo-salo mamaya" Medyo nagulat siya sa sinabi nito dahil biglang naalala niya kung gaano kasama ang ugali ng lalaking daratng. Madalas siyang pagtripan at aaayin nito noong mga bata pa sila. Palagi siya nitong tnutuksong bading at kung minsan ay sinasaktan siya nito halimbaaa nalang ng sirain nito ang manyika na palihim niyang tnatago kapag siya ay naglalaro sa hardin ng mga Alfonso. Importante ang Manyika na iyon sakaniya dahil ibinili iyon sa kaniya ng kaniyang ina sa bayan upang iregalo sa kaniyang ika-pitong kaaraaan. "Ahh sige po pupunta na po ako" malungkot niyang sabi rito. "Hala sige bilisan mo ang kilos mo lintek naman oo, ang kupad kupad mo talagang kumilos napakalayo mo sa nanay mo." Matapos sabihin iyon ng matanda ay pumasok na ito sa mansyon at nagtungo na nga siya sa kusina para tumulong doon.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD