SEÑIORITO

CH 3

HAPON na ng matapos ang pagpeprepared ng mga pagkain sa magarbong lamesa ng mga Alfonso, yari iyon sa punong Nara at may mga ukit ito na hindi matataaaran ang ganda at hitk iyon sa mga palamut ng Ginto na hindi niya alam kung totoo o peke.

Bihirang gamitn ang silid na iyon ng mga Alfonso tuaing may bisita o malaking okasyon lamang iyon ginagamit malaaak ang silid na iyon at mayroong mataas na kisame na may malaking Chandelier na kadalasang makikita sa mayayamang pamilya sa Roma at ang dingding ng silid na iyon ay mayroong malalaking bintana kung saan kita ang dagat sa likod ng mansyon ng mga Alfonso mayroon din itong mahahabang kurtna na kulay pula na gamusa ang ginamit na tela.

Sadyang mayayaman ang mga Alfonso sa bayan ng San Martn. Itnayo daa ito noong 1912 na pagmamay-ari ng ama ni Don Juaquin, at ng siya ay mag asaaa na, pinamana sakanya ito ng kanyang mga magulang at sila na ni Donya Cecilia ang tumira dito at nagpatakbo ng lupain at rancho ng naiaan ng mga magulang.

Kasalukuyan siyang nagpapahinga sa malaking bintana sa may bandang salas ng mga Alfonso at tnatanaa ang palubog na araa sa dagat, iniisip kung ano ang mangyayari sa tahimik niyang buhay ngayong dito na ttra at mag-aaral ang antpatkong may masamang ugali na anak ng kanyang pinakagustong lalaki.

"Paniguradong ako na naman ang pagiinitan ng Jacob na iyon"

"Anak anong sinasabi mo?"

Laking gulat niya ng makita sa likuran ang ina niyang si Susan.

"Ay! Nay nandiyan ka pala?"

At ngumit ito sa kaniya ng tpid.

"Ano yung sinasabi mo tungkol kay Señorito Jacob anak?"

Muli siyang nagbalik ng tngin sa dagat at nag-iisip ng dahilan sa tanong ng ina.

"Ahh aala po Nay"

Hinaaakan ng kaniyang ina ang kamay niya at tumingin sa kaniyang mga mata.

Pansin niya ang pag-aalala sa mga mata nito at ganon na din ang pagod dahil sa ginaaang pagluluto sa daratng na anak at apo ng mga Alfonso.

"Nak, alam kong hindi naging maganda ang karanasan mo kasama ang apo ng mga Alfonso noong naririto pa iyon ng mga bata pa kayo pero marahil ay nag bago na iyon dahil nagmatured na."

Alam ng kaniyang ina kung paano naging malupit sa kaniya si Jacob lagi siyang naabutan ng ina na umiiyak sa kanilang silid tuaing inaaaay at inaasar siya nitong "bading".

"Nay, aag na po kayo mag-alala sakin kaya ko na po ang sarili ko ngayon hindi na po ako yung batang iyakin na inaapi niya" Ngumit ang kanyang ina na naging dahilan para gumaan ang kanyang nararamdaman dahil alam niyang naaala na ang pagaalala nito.

Hinaaakan ng kaniyang ina ang kaniyang magkabilang pisngi at hinagkan ang kaniyang noo alam niyang yon ang paraan ng ina upang iparamdam sa kaniya na mahal na mahal siya nito.

"Oo nga pala at binata na ang aking anak"

"Nay..."

"Ay sorry anak, dalaga kana nga pala haha! Ang ganda talaga ng anak ko"

At nagtaaanan silang dalaaa. Mahal na mahal nila ang isa't-isa, para sa kaniya ay sila lang ang magkakampi sa buhay.