บทที่ 1 น้องลินคนโปรด..2
1238 Words
“ยะ ขอให้มันจริงเหอะ”
“เอ้า น้องเข็ม น้องลินมาตักบาตรกัน พระกำลังมาแล้ว” คุณกนกกรเอ่ยเรียกสองสาวที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่ พ่อ”กานดานลินกล่าวทักทายพร้อมยกมือไหว้ทั้งคุณกนกกร และคุณชวัล แล้วไปยืนตักบาตรใกล้ๆเขมิกา
“น้องเข็มวันมะรืนตาเข้มจะกลับมาแล้ว แม่วานน้องเข็มไปบอกป้าพรให้เข้าไปทำความสะอาดบ้านตาเข้มให้หน่อยนะ”
“ได้ค่ะแม่ จะได้เจอหน้าพี่เข้มสักที ไม่เจอกันตั้งนานสภาพจะกลายเป็นโจรรึยังก็ไม่รู้นะคะเนี่ย”เขมิกาเอ่ยตัดพ้อ เนื่องจากตั้งแต่พี่ชายเธอไปรื้อระบบโรงแรมที่เป็นมรดกสืบทอดของมารดา พี่ชายเธอก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยนานๆทีจะกลับมาบ้านสักครั้ง
“พ่อว่าพี่ชายแกสภาพยิ่งกว่าโจรอีก ว่าแต่ลูกเตรียมตัวพร้อมที่จะไปดูแลโรงแรมแทนพี่เขารึยัง”คุณชวัลเอ่ยถามบุตรสาว
“พร้อมค่ะพ่อ” เขมิกากล่าวพร้อมกับเดินกอดพ่อของเธอเข้าบ้าน
“น้องลินยังไม่เคยเจอตาเข้มใช่มั้ยลูก”คุณกนกกรเอ่ยถามกานดานลินที่เดินเข้าบ้านมาพร้อมตน
“ยังไม่เคยเจอเลยค่ะแม่”
“เดี๋ยวต่อไปน้องลินคงได้เจอตาเข้มบ่อยๆ พี่เขาจะกลับมาช่วยแม่กับพ่อดูแลสวนแล้วละจ้ะ”
“ค่ะแม่” กานดานลินได้แต่ครุ่นคิดว่าเธอจะทำงานกับพี่ชายสุดโหดที่เพื่อนสาวเธอบอกไว้ได้อย่างไร ใช่ว่าเธอจะถูกเขาเอามีดมาตัดลิ้นตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจริงๆหรอกนะ
“นี่ ทำหน้าอย่างนั้นแกกลัวพี่เข้มอย่างนั้นเหรอ”เขมิกาเอ่ยแซวขณะที่หันหน้าไปเห็นกานดานลินทำหน้าตาเห่ยเก๋
“เปล่าสักหน่อย ใครกลัวพี่ชายแกกันยะ”
“ให้มันจริงเหอะ พูดมากอย่างแกเนี่ย ระวังพี่เข้มจะตัดลิ้นเอานะ”เขมิกาขู่เพื่อนสาว
“น้องเข็มว่าตาเข้มแบบนั้นได้ไง พี่เขาไม่ได้โหดขนาดนั้น แม่รับรองน้องลินว่าพี่เขาไม่ได้โหดเลยนะลูกชายแม่ออกจะน่ารัก แถมน้องลินของแม่ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ทำงานก็เก่งขนาดนี้ตาเข้มไม่กล้าดุแน่”
“แหม แม่ขาชมกันซะขนาดนี้ไม่ขอเป็นลูกสะใภ้เลยละ”เขมิกากล่าวบอกมารดาด้วยความหมั่นไส้เพื่อนสาวที่มารดาอวยเต็มยศขนาดนั้น
“ได้มั้ยละ น้องลินสนใจเป็นลูกสะใภ้แม่มั้ยละ ลูกชายแม่ยังโสดอยู่นะ หล่อแถมรวยด้วยนะน้องลิน” คุณกนกกรเอ่ยถามหญิงสาวด้วยท่าทีจริงจัง
“แม่ขายลูกชายซะขนาดนี้น้องลินจะปฏิเสธยังไงละคะทีนี้ ลูกชายแม่เพียบพร้อมขนาดนั้น เอาเป็นว่าน้องลินขอรับไว้พิจารณาก่อนนะคะ อิอิอิ”กานดานลินกล่าวพร้อมยกมือไหว้แนบอกคุณกนกกร
“ทำเป็นเล่นไปนะน้องลิน ชิ แม่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าแม่จริงจัง แม่อยากมีหลาน แม่จองหนูเป็นลูกสะใภ้แล้ว”คุณกนกกรเอ่ยบอกแกมหยอกกับกานดานลิน
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า แกเจองานหนักแล้วละลิน ไหนจะโดนแม่ฉันจับคู่ ไหนแกจะต้องเอาตัวรอดไม่ให้พี่เข้มฆ่าแกตายซะก่อนจะได้เป็นลูกสะใภ้ สู้ๆนะเพื่อนรัก” เขมิกากล่าวไปพร้อมกับขบขันไป
“ชิ ฉันจะไม่ตายด้วยน้ำมือพี่ชายแก ฉันจะมีชีวิตรอดมาเป็นพี่สะใภ้แกค่อยดูเหอะ ไม่คุยกับแกแล้วเข็ม ไปเตรียมตัวไปทำงานดีกว่า ไปกันค่ะแม่ เข็มเอาแต่ขู่หนูไม่น่ารักเลยแม่ขา”
“ไม่ต้องกลัว แม่บอกแล้วว่าลูกชายแม่น่ารัก” หลังจากคุณกนกกรพูดจบทั้งหมดก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัวไปทำงานของตัวเอง
“แม่คะวันนี้ลินไปสวนมะม่วงกับพี่พร้อมนะคะ” กานดานลินเอ่ยบอกคุณกนกกรหลังจากที่ทานมื้อเช้าเสร็จ เนื่องจากวันนี้เป็นวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดของเธอ กานดานลินจึงมีโปรแกรมว่าจะไปช่วยพร้อมพงษ์หัวหน้าคนงานเก็บมะม่วงในสวน
“ได้จ้ะน้องลิน รีบกลับมากินข้าวเย็นกับแม่นะ วันนี้ตาเข้มกลับมา หนูจะได้ทำความรู้จักกับพี่เขาไว้”
“ค่ะแม่” กานดานลินตอบรับพร้อมกับเดินออกไปรอพร้อมพงษ์มารับที่หน้าบ้าน
“น้องลิน พี่มาแล้ว รอนานมั้ยครับ” พร้อมพงษ์ขับรถมอเตอร์ไซด์มารับเธอตรงหน้าบ้าน
“ไม่นานพี่พร้อม ลินเพิ่งเดินออกมา ไปค่ะ เราไปลุยสวนมะม่วงกัน”
“นี่จะไปช่วยเก็บมะม่วง หรือไปกินมะม่วงฟรีกันแน่ ตื่นเต้นขนาดนี้”
“ไปกินฟรีค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” กานดานลินตอบด้วยความตื่นเต้น วันนี้เธอจะเก็บมะม่วงกินจากต้นให้เต็มกระเพาะไปเลย
“พี่พร้อม ลินจองต้นนี้ เดี๋ยวลินปีนให้” กานดานลินบอกหลังจากเธอได้ต้นมะม่วงที่ลูกดกสุดแล้วจึงปืนขึ้นไป
“ไม่ต้องปีนน้องลินลงมา สอยเอาก็ได้ ลงมาๆ”
“ไม่เป็นไรพี่พร้อม ลินอยากปีน ไม่ได้ปีนต้นไม้อย่างนี้มานานแล้ว” กานดานลินเอ่ยตอบพร้อมกับปีนขึ้นไปบนต้นมะม่วง หลังจากที่เธอมาอยู่กรุงเทพ เธอก็ไม่ได้อยู่กับธรรมชาติ ไม่ได้ปีนต้นไม้อย่างนี้อีกเลย วันนี้เธอจะปีนให้หนำใจ
“แม่ครับ แม่ พ่อ อยู่ไหนกันหมดครับ” เขมินทร์เอ่ยเรียกมารดา หลังจากเดินเข้าบ้านมาแล้วไม่เจอใคร
“ตาเข้ม มายังไงลูกทำไมแม่ไม่ได้ยินเสียงรถ” คุณกนกกรเอ่ยถามบุตรชายพร้อมกับเดินเข้าไปกอดเขมินทร์
“ผมให้ที่โรงแรมขับรถมาส่งครับ ไม่ได้ขับรถมา” เขมินทร์เอ่ยตอบ
“พ่อไม่อยู่เหรอครับ แล้วนี่แม่ทำอะไรอยู่ครับเนี่ย”
“แม่ทำมื้อเย็นกับป้าพรอยู่ในครัวนะ มีของโปรดลูกเพียบเลยนะ ส่วนพ่อดูต้นไม้อยู่หลังบ้านจ้ะ”
“งั้นผมขอเข้าไปเดินดูในสวนมะม่วงสักพักแล้วจะกลับมากินข้าวเย็นนะครับ ไอ้พร้อมบอกผมว่าวันนี้จะเก็บมะม่วงกัน”
“ได้จ้ะลูก งั้นตอนกลับแม่วานพาน้องลินกลับมาด้วยกันเลยนะ จะได้กินข้าวเย็นพร้อมกัน”
“น้องลิน ใครกันครับ” เขมินทร์เอ่ยถามด้วยความสงสัย
“จริงสิ ตาเข้มยังไม่รู้จักน้องลินเลย น้องลินเป็นเพื่อนของน้องเข็มนะ มาทำงานเป็นผู้ช่วยแม่ ตั้งแต่น้องลินมาช่วยนะแม่เบาแรงไปเยอะเลย เอาเป็นว่าลูกถามหาน้องลินกับตาพร้อมเอานะ แล้วกลับมาพร้อมกันเลย แม่จะรอกินข้าวเย็น” คุณกนกกรเอ่ยบอกพร้อมกับกำชับให้ลูกชายพาหญิงสาวกลับมาด้วย
“ครับแม่ ย้ำจังสงสัยจะรักมากนะครับกับน้องลินเนี่ย”เขมินทร์เอ่ยแซวมารดา
“รักเหมือนลูกสาวเลยละ แล้วอย่าไปดุน้องให้น้องกลัวละเข้าใจมั้ย”
“คร๊าบบบแม่ ผมไปละ”เขมินทร์บอกก่อนจะเดินไปขับรถกระบะออกไป
- Writer
