บทที่5 ในวันที่ฝนตก
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก
เสียงลูกบิดประตูที่กำลังหมุนทำให้ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่ต้องตกใจตื่นขึ้นมา เขาจำได้ว่าก่อนเขาจะเข้านอนเขาล็อกทั้งประตูบ้านและประตูห้องนอนเรียบร้อยแล้ว แล้วใครมาไขกุญแจเปิดประตูห้องเขาในเวลานี้
ขณะที่เขากำลังเดินไปดูประตู คนด้านนอกก็ไขประตูเข้ามาได้สำเร็จ ผู้บุกรุกได้โถมตัวเข้าใส่เขา พร้อมกับกอดรัดร่างแกร่งอย่างแนบแน่น ชายหนุ่มพยายามจะแกะร่างที่มากอดรัดตนไว้ออก แต่ผู้บุกรุกไม่ยอมปล่อยกลับกอดเขาแน่นกว่าเดิม
“ถ้าไม่อยากตายก็ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”เขมินทร์กดเปิดสวิตไฟข้างฝาผนังพร้อมกับเอ่ยบอกผู้บุกรุกด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“มิลล์”เขมินทร์ตกใจเมื่อไฟสว่างแล้วเห็นหน้าผู้บุกรุกว่าเป็นเด็กสาว
“ปล่อยอา เข้ามาได้ยังไง”
“มิลล์ไม่ปล่อย มิลล์ขโมยกุญแจมาจากป้าพร”มินตราเอ่ยบอกชายหนุ่มแล้วกระชับวงแขนที่โอบรัดชายหนุ่มอยู่ให้แน่นขึ้นอีก
“ออกไปเดี๋ยวนนี้ อย่าทำให
