บทที่7 สถานะที่ได้รับ
แสงแดดอ่อนๆที่สาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้กานดานลินที่กำลังหลับอยู่ค่อยๆตื่นขึ้นมา หญิงสาวพลิกตัวไปกอดหมอนข้างเหมือนที่ทำเป็นประจำทุกวัน เอ๊ะ ทำไมวันนี้หมอนข้างเธออุ่นจัง เธอยกขาไปก่ายเกยหมอนข้างเหมือนปกติ แต่เช้านี้มันไม่ปกติ โอ๊ยยยยย อาการเจ็บปวดตรงช่วงล่างทำให้ใบหน้าของเธอเห่ยเก๋ เมื่อคืนเธอเมาแล้วไปก่อเรื่องอะไร ทำเช้านี้ถึงปวดตัวปวดเอวอย่างนี้นะ
“จะกอดอีกนานมั้ย”เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อร่างนุ่มนิ่มเอาแต่กอดรัดเขาไม่ปล่อย เขมินทร์ตื่นขึ้นมาได้สักพักนึงแล้ว เขานอนมองหญิงสาวข้างกายที่กำลังหลับสบาย จนกระทั่งเธอเริ่มตื่นขึ้นมากอดรัดเขา
“ฮึ”นี่มันเสียงคุณเข้มหนิ หรือว่าเธอยังฝันอยู่ คุณเข้มจะมาอยู่ในห้องเธอได้ยังไงกัน เพ้อเจ้อใหญ่แล้วลิน คิดได้ดังนั้นเธอก็เอาหน้ามุดหมอนข้างต่อทั้งที่ตายังปิดอยู่ ทำไมหมอนข้างเธอถึงอุ่นกว่าปกตินะวันนี้แถมแข็งกว่าเดิมด้วย
“ลิน”เขมินทร
