The Onyx Council (Book Two)

Chapter 2

[ R E N N E I ' S P O V ]

"Yehey! Mabuhay ang bagong kasal!" malakas na hiyaw ni Marc habang nandito na kaming lahat sa may bandang papalabas para abangan ang bagong kasal. Hindi nga magkamayaw ang mga tao sa pagbati sa kanila. Sabihin na nating may mga respetadong mga bisita dito pero hangga't buhay ang mga tarantado na sina Collen, Marc, Edward, Alexis, Jonathan, at ang mga reapers, masisira at masisira talaga ang seryosong atmosphere.

"Rennei, bakit ka umalis kanina sa linya? Saan ka nagpunta?" tanong sa akin ni Dereen na nasa tabi ko lang. May hawak siyang basket na naglalaman ng maraming petals ng roses na sa tingin ko ay isasaboy niya kapag dumaan na sa harap namin sina Alex at Spade.

I just shrugged. My friends were used to this character of mine. They can't force me to speak unless I want to. You know what? I can't really bring myself to show a face full of joy. Why? It's because I am scared. You read it right. The great Renneisme Martin is scared. I'm scared that I can't stand against that council.

"Alex is infected by that Onyx Blood Disease! I need a cure! I need to save her from dying!"

"What?! No way! I thought she has 'Escape' in her?"

"Mr. Devroid made a mistake. Please tell me everything about that council. I can't tell them about it."

"I have encountered a few cases of that disease. Three years ago, one of our former reapers had been infected too. We observed her all day. As time goes by, she got stronger and stronger. Even her attitude changed! It's as if she's not the same person that we used to know! I don't really know that much about that disease. I guess we should pay a visit to one of my friends."

The real reason why Alexandria is stronger and faster than us is not because of the chemical made by Mr. Andrewine but he unknowingly injected a contaminated blood sample to Alex. From my investigation, it is capable of making the individual much stronger and faster on her or his actions.

"Wooooo! Tententenen tententenen! Honeymoon na 'yan oh!" I set what I'm thing aside first at ginamit ang halos walang laman kong purse na dala ko para ibato kay Alexis. Hayop na ito. Kahit kailan talaga hindi na nagtino.

Napaaray naman siya. Dinampot niya ang nahulog kong purse at handa na sanang ibato ito kung saang direksyon ito nanggaling nang makita niya akong may nakataas na kilay. Sumenyas ako na tila ba gigilitan ko siya ng buhay kapag hindi siya tumahimik kaya naman napaatras siya at napatikom ng bibig.

Ilang sandali lang ay papalapit na sa amin ang newlyweds. They are both smiling freely. Finally, the most awaited wedding has occured. Their cold personality and straight faces were good as buried to the ground. They are entertaining the guests' greetings happily as if they know everyone here. I was busy watching the two of them that I didn't notice na pasakay na sila sa limousine. Lahat ng tao kumakaway sa kanila. Tila ba isang gesture na nagpapahayag ng 'good luck' sa tatahakin nilang daan. Hindi daan in a literal way bagkus isang daan na kailangan nilang tahakin para magkaroon ng mabuting pagsasama.

Nang mawala na sa aming paningin ang sasakyan nina Mr. & Mrs. Vantress, ilan sa mga bisita ay nag-ayos na at nagsipuntahan na sa kani-kanilang mga sasakyan para tumungo na sa venue para sa reception. Ang iba naman ay kinausap pa sandali sina uncle Johan at kuya Xander about business matters bago sumabay na rin sa pag-alis. Nagsidatingan na rin ang mga maglilinis sa mga nagamit na petals ng mga rosas na kanina'y walang tigil kung ibato. Pakiramdam ko ang bilis ng oras sa paligid ko. Kahit na ba nananatili pa rin akong nakatayo malapit sa mahabang red carpet at nakatitig lang sa mabilis na pagdaan ng oras. Totoo nga yata talaga ang kasabihan na sinasabi ng mga matatanda. Life is short. Hindi mo na nga mamamalayan na napag-iwanan ka na ng panahon.

"You ready?" naramdaman kong may nangalabit sa akin. Nilingon ko naman kung sino 'yun.

Napabuntong hininga naman ako. I apologize my dear friend. I won't be able to attend the reception. Saving you is way more important than being present to any party. "Lead the way, Axel." at sinundan na namin siya nina Fiacre at Dereen. Mukhang naunahan na ako ni Axel na sabihan ang dalawa. Nang makasakay na kami sa kotse niya ay agad niya na rin itong pinagana. Wala na kaming paki kung pagtinginan kaming tatlo dahil nakaformal dress pa rin kami.

"Saan ba nakatira ang kaibigan mo?" Fiacre asked while she keeps on using her phone.

"Malapit lang naman iyon dito. It will take about 5 minutes to get there." 5 minutes? Kung ganoon lang kalapit iyon ay dapat kanina pa kami nakakita ng bahay o di kaya'y nilakad na lang namin. Hindi naman gaanong kataasan ang heels na suot namin eh.

He then smiled sneakily. That is when I realized that he is thinking of something ridiculous. And I was right. He stepped on the accelerator which increases the speed of the car.

"What the heck, Gomez?! Yes, we are on a rush to find a cure but we are not on a rush to get killed! f**k you, can't you slow down or else ----" before I could finish my warning, he used the brake and that made us hit our heads. Please remind me that before I kill the Onyx Council members, I need to choke this guy to death.

Para kaming mga tinamaan ng malakas na hang over dahil pare-parehas kaming tatlo na nakahawak sa ulo namin dahil sa pagkakatama nito sa board at upuan. Ang loko naman, masayang bumaba sa sasakyan at sinuot ang leather jacket niya. Sinamaan ko naman siya ng tingin na ikinatawa niya lang. When we are on our rebellious days, ginawa na rin ito sa amin ni Alex. Si kuya Xander din napagtripan na rin kami ng ganito once. Kung kanina pinupuri ko ang genes ng mga Cromello ngayon sinusumpa ko na. s**t.

"Come on, girls. Bilisan niyo! Nandito na tayo oh!" Axel said excitedly. 5 minutes, huh? Talagang makakarating nga kami sa pupuntahan namin ng within 5 minutes kung 270 mph lang naman ang titirahin namin. Pasalamat kang lalaki ka, nanlalambot ako dahil sa sakit kung hindi pinagsususuntok na kita ngayon. Si Fiacre hindi magkandaugaga sa pag-aayos sa buhok at lipstick niya. Si Dereen naman nagngingitngit sa inis dahil tumalsik ang phone niya sa daan nang biglang binilisan ni Axel ang pagpapatakbo ng sasakyan.

Kahit pa na iritable na kami ay bumaba na rin kami. Siyempre nagpahuli ako sa pagbaba. Bakit? Kasi may ikinabit akong device sa may upuan bago ako bumaba. Medyo may lalakarin pang distansya para makarating sa may pintuan ng simpleng bahay na nasa harapan namin kaya naman nang napapalayo na kami sa kotse ay binilangan ko na ito. 5, 4, 3, 2, 1 and ....

Narinig ang hindi naman kalakasang pagsabog sa likuran namin. Nakita kong agad na napatingin ang tatlo sa likod. Ako naman ay inilagan ang side mirror na tumalsik papunta sa akin. Napangisi naman ako nang makitang napanganga si Axel sa ginawa ko sa pinakamamahal niyang Bugatti Veyron SuperSport na sa pagkakaalam ko ay nagkakahalaga ng $2.4 million.

Nilapitan ko siya at tinapik sa balikat. "Oops. You better get another one dude or ... you can just simply burn your driver's license. Tell me later who approves to give you a license, okay? I'll ask my men to get him out of this world." saad ko sa kanya na may pang-iinsulto. "Let's go." tawag ko sa dalawa pang babae at nilampasan na namin ang may-ari ng ngayon ay sunog at durog na sasakyan na sinakyan namin kanina.

We knocked three times once we got to the front of the door. I can clearly heard someone's footsteps coming. Pagkabukas ng pinto ay nakita namin ang pinaka hindi namin inaasahan na makita. Agad akong nagkaroon ng urge para balatan ng buhay ang taong nasa harapan ko ngayon.

"Look who's here! Hello, ladies." Alyssa Horwaide greeted us with both of her hands waving. Hindi namin alam kung ano ang dapat naming i-react. We all know how she tortured Alex one time, right? If we are going to look at her records before, she can achieve the words, slut, w***e, and b***h.

"Wait, pwede bang pumasok muna tayo sa loob bago kayo magpatayan sa tingin diyan?" we felt Axel's hands on our shoulders. Kahit na ba gusto ko na talagang gawin ang naiisip ko ay pinigilan ko ang sarili ko. Kung siya nga ang pinunta namin dito, then she knows something about Alex's condition. Isang tanong nga lang ang pumasok sa isip ko. Paano nangyari na para bang close na close ang dalawang ito?

Alyssa has given us a smile while opening the door wider for us. Pinaunahan na kami ni Axel sa pagpasok sa loob at sumunod lang naman kami sa kanya hanggang sa humantong na kami sa may living room. Pagkaupo namin ay saktong dating ni Alyssa sa harapan namin na may dalang tray. Inisa-isa niya ang paglalapag ng mga platito na mayroong slice ng cake at ang mga baso na may lamang orange juice. Tahimik din niya ipinamahagi sa amin ang mga kutsarita. Matapos noon ay ipinatong niya na ang tray sa natitirang space ng maliit na lamesa at umupo sa may tabi ni Axel.

Awkward. 'Yun lang ang masasabi ko. Hindi namin alam kung paano sisimulan ang conversation lalo na at umaapaw ang mga alaala namin kung paano siya nagreynareynahan sa Mhorfell Academy noon at kung paano niya ginusto na pahirapan si Alex. Nakaupo sa harapan nina Axel at Alyssa samantalang nasa magkabilang gilid naman sina Fiacre at Dereen. I swear I won't be the one to break this silence.

"So! Ano palang pinunta niyo dito, Kormian?" of course makapal ang mukha niya para umpisahan ang usapan. She acts as if she has done nothing wrong before. Akala niya ba nakalimutan ko na ang pagpapadala niya ng mga haharang sa amin noon?

"And para naman hindi tayo nagpapatayan sa isipan at tinginan dito, ipapaliwanag ko sa inyo kung bakit ko nagawa ang mga pagpapahirap ko kay Alex. You see, Axel is my childhood friend. We've been trained together. That time ginigipit ni Herman Morleen ang mga pamilya namin kaya wala kaming magawa kundi ang tulungan siya sa plano niya. Sinunod namin ang mga utos niya sa amin hanggang sa makabangon na ang mga pamilya namin ng palihim. Nung araw na bigla kaming nawala, that is the day when we left his side. Mga tauhan namin ang tumulong din sa inyo noon sa may basement. Kung galit pa rin kayo sa akin, then please forgive me." then, she bowed in front of us.

I don't know if I can erase all of my thoughts about her after she explained herself. But I am quite sure that time will tell. And speaking of time, I don't want to waste my time for some drama.

"Alright, let's stop the drama and get this over with. Axel, anong koneksyon ni Horwaide sa pinoproblema natin ngayon?" Fiacre may be a happy go lucky type of girl but she's quite sensitive when it comes to conversation's atmosphere and issues. Way to go, girl.

"Her mom is also a victim of Onyx Blood Disease." he revealed.

I almost gasp from what I heard. If her mom is also an infected individual, then it means her mom is no longer with them, right?

"Alexandria is infected as well, I guess." she blurted out all of a sudden. Before I could ask her how did she know about it, she confronted me. "I'm a spy. I can have all the informations I wanted." napasingkit naman ang mga mata ko sa sinabi niyang iyon. "You're a spy and that's why we can't trust you a lot." balik naman ni Dereen sa kanya. What do you expect? We're bitches.

"I'll pretend that I didn't hear that. Now, shoot the questions." nawala na ang apologetic expression niya at komportable siyang dumekwatro na animo'y nasa isang interview.

"Just tell us everything about the Onyx Council and the Onyx Blood Disease." ako na ang sumagot dahil baka imbes na maging sandali lang ang tanungan ay mapahaba pa kung sakaling isa-isahin pa ng mga kasama ko ang mga kailangan naming malaman.

"Onyx Council is known to be the most powerful council sa underground society. They were formed on early 1920s to establish unity and order. The council is consisted of five females who came from different countries in Asia. Each female has respected abilities and skills and yet the mafia groups opposed them. They said that they are not willing to follow a woman's orders. So, in order to gain acknowledgement from all the members, they came up with a decision on making another position on the council - the Judge while every female is called duchess. Bawat pamilya ay dapat magpadala noon ng isang balota na naglalaman ng kanilang boto kung saang pamilya dapat manggaling ang magiging judge. According to the records, George Brooven is the first ever judge. Hanggang ngayon nasa Brooven family pa rin ang position na iyon. Dati, laging nanggagaling ang mga nagiging duchess sa mga unang pamilya na pumasok sa underground. Ngayon, nakadepende na ito sa judge kung sino ang babaeng pinapaboran niya."

"Isn't that making that man as the controller of the whole underground society?" pang-uusisa ni Dereen. Kahit ako mas nacucurious sa mga naririnig ko.

"Nope. Para maiwasan ang madalas na pakikielam ng council sa mga trivial issues, nabibigyan lang sila ng turn na magsalita at magconclude kung may magpepetition or kung talagang malaking problema na. Pero hindi ibig sabihin nun ay hindi na sila maimpluwensya. Sa ilang dekada na pagkakatahimik nila, ginugol nila ang mga taon na iyon para makadiskubre ng magiging alas nila para tuluyan ng makontrol ang lahat ng mafia. And yes, they succeeded. They discovered the Onyx Blood Disease."

"Okay heto na. Ano 'yung mga nagagawa ng disease na iyon?" tanong ni Axel na akala mo ba ay detective at naghahanap ng resolba sa kasalukuyang kaso na hawak niya.

"It was called a disease dahil hanggang twenty years lang ang kayang itagal ng biktima once na ma-infected siya. However, it can also give remarkable abilities like increased strength, speed, and stamina. Sense of smell, sense of sight, sense of hearing, sense of touch, sense of taste, titriple ang lakas nito sa mga taong apektado. Ang night vision din nila ay walang kapantay. And their accelerated metabolism causes healing. When cut, their bodies will automatically begins repairing the wound at a microcellular level. In short, they will be superhumans." she seriously replied.

Is she saying that Alex has those abilities? Pare-parehas lang naman kaming may ganoong kakayahan pero sa pagdedescribe pa lang ni Horwaide ng mga kakayahang meron ang isang biktima ng disease na iyon ay nangingilabot na ako. Kung ganoon, may mas malakas pa sa 'Escape'. Eversince the day we got our freedom five years ago, sinubukan na kaagad namin kung ano ang meron kami. Halos pantay pantay lang naman ang lakas at bilis namin. Walang kahinahinala tulad ng sa sinabi ni Alyssa. Then, ibig sabihin ba noon ay hindi pa tuluyang umeepekto ang disease sa katawan ni Alex? Does it mean ang lakas at galing niya ngayon ay hindi pa ang limit niya?

Para ako nanlambot nang mapagtanto ko ang lahat lahat. Kapag nakuha si Alex ng Onyx Council na iyon, siguradong gagamitin siya nito sa kung ano pang naisin nito. What's more concerning is that, paano kung gamitin nila si Alex at ang mga kagaya niya as exterminators! Sa ganoong paraan, mapupunta sa council ang otoridad para kontrolin ang lahat ng miyembro ng underground society. Mafias, crime families, spies, agents, lahat ng iyon mapapasakamay nila!

Curse this Onyx Council!