EP1ล่ามรัก
728 Words
#1 ล่ามรัก
"น้องดาพี่ภาคีไปไหนลูก" เสียงของแม่สามีฉันดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ทำให้ฉันที่กำลังนั่งคิดอะไรบางอย่างหลุดออกจากภวังค์ หันไปมองหน้าท่านแล้วยิ้มบางๆ เป็นคำตอบ "เฮ้อ" ท่านถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ทิ้งตัวนั่งลงใกล้ ฝ่ามือบางลูบผมฉันอย่างอ่อนโยน...
ฉันยิ้มบางๆ ให้ท่าน เชิงบอกเป็นนัยๆ ว่าฉันไม่เป็นอะไร ฉันโอเคดี ฉันโอเค เมื่อคืนฉันกับภาคีเรามีปากเสียงกันนิดหน่อยเช้านี้เขาเลยออกไปทำงานโดยที่ไม่บอกกล่าวสักคำ
ฉันชื่อดา ดารกา หรือที่ใครๆ เรียกกันว่าน้องดา หญิงสาวที่มีสามีเป็นซาตาน หนำซ้ำเขายังเป็นอดีตพี่เขยที่พี่สาวฉันไม่ใยดี หนีเขาไปแต่งงานกับคนรักใหม่ คนที่เพียบพร้อม คนที่รวยกว่า ชะตากรรมทุกอย่างเลยตกมาอยู่ที่ฉัน เขาข่มขืนฉันเพื่อให้ฉันตกมาเป็นของเขา เขาใช้ฉันเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นเพื่อหวังให้พี่สาวฉันเจ็บปวด แต่เขาก็คงได้แค่หวังเพราะพี่สาวของฉันคงไม่รู้สึก ต่างจากฉันที่รู้สึกและเจ็บปวดกับทุกการกระทำเลวๆ ของผู้ชายที่ชื่อภาคี.......
แม่สามีนั่งปลอบประโลมฉันอยู่นานสองนานก่อนที่ท่านจะออกไปทำธุระนอกบ้าน ฉันซาบซึ้งใจแม่สามีมากมายที่ท่านไม่รังเกียจฉัน แถมยังรักและเอ็นดูยิ่งกว่าครอบครัวที่แท้จริงของฉันเสียอีก
ตอนเที่ยงฉันขับรถมาหาภาคีที่บริษัทตามข้อความที่เขาส่งมา ฉันขึ้นลิฟต์มายังชั้นที่ห้องทำงานเขาอยู่ เปิดประตูเข้าไปอย่างถือวิสาสะ แล้วฉันก็ได้เห็นภาพบาดตาบาดใจ เลขาสาวกำลังขึ้นขย่มคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ฉันเปิดประตูอ้าออกกว้าง ยืนกอดอกดูไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่เห็น มันชิน มันชากับภาพบาดตาแบบนี้ไปแล้ว
อีกอย่างที่เขาเรียกฉันมาเพื่อให้ฉันมาเห็นภาพนี้ ฉันก็จะตั้งใจดูมันอย่างดี คิดเสียว่ากำลังนั่งดูหนังavแบบถึงพริกถึงขิงก็แล้วกัน
"ปิดประตู" เสียงเข้มๆ ที่เปล่งออกมาจากปากผู้ชายที่ชื่อภาคี ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรต่อฉันสักนิด ฉันไม่สนใจต่อคำสั่งของเขา ก้าวขาเรียวยาวเดินมานั่งไขว่ห้างบนโซฟากลางห้องทำงานของเขาหน้าตาเฉย
"กรี๊ดดดด" เลขาสาวกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจกุลีกุจอลงจากตัวภาคี เมื่อผู้จัดการหนุ่มแผนกบัญชีเดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาในห้องนี้อย่างถือวิสาสะ เลยได้เห็นภาพบาดตาแบบฉัน ได้เห็นเรือนร่างสกปรกของเลขาสาวที่เปลือยเปล่าอยู่บนตัวภาคี
"ขอโทษครับ" ผู้จัดการหนุ่มกล่าวขอโทษทันควัน แต่สายตาไม่ละออกไปจากเรือนร่างนั้นสักนิด เลขาสาวจากตอนแรกที่ดูตกใจรีบหาเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ ตอนนี้กลับยืนให้ท่าเสียอย่างนั้น
"ออกไปก่อน" พวกฉันทั้งสามหันไปมองภาคีเป็นตาเดียว เมื่อเขาเอ่ยออกคำสั่งขึ้นมา แต่ไม่รู้เลยว่าเขาไล่ใคร "เอกสารวางไว้ แล้วเชิญคุณทั้งสองออกจากห้องไปก่อน" เลขาสาวและผู้จัดการหนุ่มเดินออกไป เหลือเพียงฉันและภาคีที่อยู่ในห้อง
ฉันนั่งดูดนิ้วมองหน้าเขาที่กำลังมองมาทางฉันด้วยความเบื่อหน่าย อารมณ์เ****นยังไม่ทันมา หนังอุบาทว์ตาก็จบลง ความสนุกก็หมดไป เหลือเพียงความเบื่อหน่ายเข้ามาแทน
"มานี่ดิ" ภาคีออกคำสั่งให้ฉันเดินไปหา แล้วคิดเหรอว่าคนแบบฉันจะเดินไป
"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งตัวด้วยความตกใจเมื่อเขาเดินมากระชากแขนฉันอย่างแรง "ไม่มีมารยาท"
"รู้ไว้ก็ดี" เขาพูดแค่นั้น แล้วลากฉันเดินออกมาจากห้องทำงาน
ฉันเหยียดยิ้มมองคนตรงหน้าด้วยความสมเพช ก่อนจะมองเลยไปยังเลขาสาวกับผู้จัดการหนุ่มที่กำลังฟัดกันแบบเมามัน
"กินไม่เลือกเหมือนเจ้านายไม่มีผิด" ว่าให้คนข้างกายก่อนจะระบายยิ้มเหยียดให้เขาไปหนึ่งที
- Writer
