CHAPTER 17

1808 Words

AGENT MHARIMAR’s POV “May tama ka,” sabi ni Nikolai. Nawala ang ngiti sa mukha niya. Napatingin ako sa tiyan ko. Tsaka pa lang ako naka ramdam ng sakit dahil sa adrenaline. Unti-unting dumilim ang paningin ko. “Mharimar!” Nang magmulat ako ng aking mga mata sumalubong sa akin ang puting kisame at maliwanag na ilaw. Dinig ko ang beeping ng heart monitor. Napatingin ako sa gilid ko nakayupyop ang lalaking sobrang kulet pero masarap kumalik at bumaon. “N—nik…” Namamalat ang boses ko. Mabilis siyang nag angat ng ulo. “Baby petals…alin ang masakit? Tatawag ako ng doktor, wait lang.” Akma siyang tatayo ng pigilan ko siya. Puno nagpaalala sa boses nito. “Tubig….” Mabilis siyang lumapit sa bedside table at kumuha ng tubig. Inangat niya ang headboard para makainom ako ng maayo, inumang niy

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD