ริเซียนั่งมองดูตะกร้าที่เธอสานตะกร้าอยู่ตั้งนาน สภาพมันไม่เหมือนตะกร้าเอาเสียเลยทั้งบานและใหญ่ ไม่ว่าจะดูยังไงเธอก็ไม่กล้าบอกใครแน่ ๆ ว่ามันคือตะกร้าไม้ไผ่
“เจ้าสิ่งนี้หรือ? คือตะกร้าที่เจ้าพูดถึง”
“จะว่าใช่ก็ใช่ แต่สิ่งนี้ไม่ใกล้เคียงกับคำว่าตะกร้าไม้ไผ่เลยสักนิด”
“เจ้าลองบอกข้ามาว่ามันทำยังไง ข้าจะลองทำดู” ริเซียนั่งสอนคัลเลนสานตะกร้าไม้ไผ่แค่แป๊บเดียว เขาก็ทำมันออกมาได้สวยและสมบูรณ์แบบมาก ชนิดที่เธอเริ่มจะอิจฉาความสามารถของเขาขึ้นมานิดๆแล้ว แค่เพียงแป๊บเดียวเขาก็สานตะกร้าออกมาได้ดีขนาดนี้
สุดท้ายเธอก็ปล่อยให้เขาเป็นคนทำ ส่วนตัวเธอไปนั่งรอสวยๆ อยู่ที่โต๊ะแทน
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง...
“ริเซีย เจ้าลองดูสิว่าแค่นี้พอหรือไม่? “ ริเซีย มองตะกร้าไม้ไผ่3อันที่ถูกสานจนเสร็จแล้วถูกนำมาเรียงรายไว้ตรงหน้าเธอ
“อือ..พอแล้ว คัลเลนนายเก่งจังเลย”
“ข้าเก่งแบบนี้เจ้าชอบหรือเปล่า? “ คัลเลนใช้สองมือก
