หลังจากวันที่คัลเลนกอดเธอก็ผ่านมาแล้ว4วัน และดูเหมือนวันนี้จะเป็นวันครบกำหนดคลอดของเธอ มือเล็กๆ ของริเซียคอยลูบหน้าท้องใหญ่ไป ริเซียไม่รู้ว่าตัวเองจะเจ็บท้องคลอดตอนไหน เลยเรียกที่จะเดินเล่นไปมาภายในถ้ำ ส่วนพวกเขาทั้งสามก็รออย่างใจจดใจจ่อ รูสที่ทำอาหารและมองมาที่ริเซียไม่หยุด กลัวว่าเธอจะเจ็บท้องและล้มไปเขาจะได้ทิ้งทุกอย่างละไปรับทัน คัลเลนที่อดทนไม่ไหวเดินเข้ามากอดเธอสูดดมกลื่นของเธอ “เจ้ารู้สึกเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” “พวกนายโอเวอร์กันไปแล้วนะ “ริเซียกอดตอบคัลเลนก่อนจะผละตัวไปนั่งลงที่โต๊ะกับโวนล์เพื่อรออาหาร บางที่เธอก็รู้สึกดีที่ได้มองพวกเขาทำอาหารให้เธอทาน มันทำให้หัวใจเธออบอุ่นขึ้นมา ริเซียมองไปรอบ ๆ ตัว เมื่อก่อนเธอต้องอยู่ตัวคนเดียวแต่ในตอนนี้เธอกับมีสามีถึงสามคนรวมทั้งลูกอีกสอง เธอไม่เคยคิดที่จะใฝ่ฝันว่าจะมีครอบครัวที่อบอุ่นเช่นแบบนี้เลย ตลอดทั้งวันริเซียไม่มีอาการปวดท้องเลย จนถึงกล