“เจ้ารีบไปบอก ว่าข้าจะเข้าไปพบท่านเทพสูงสุด”
“ขอรับ”
ก่อนจะได้ยินคำพูดอะไรสักอย่างของนาง ริเซียก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้องของ เด็กแฝดทั้งสองซึ่งเธอยังไม่รู้เลยว่าจะตั้งชื่อให้ทั้งสองว่าอะไรดี ริเซียมองข้างเตียงพบแต่ความว่างเปล่า ให้เธอเดาเหล่าพ่อๆ คงอยู่ในห้องลูกแน่ๆ พวกเขาคงอยากจะให้เธอได้พักผ่อน ริเซียลุกขึ้นจากเตียงมุ่งหน้าไปยังห้องของเด็กๆ พอเธอเปิดเข้าไปก็พบพวกเขาทั้งสามกำลังวุ่นอยู่กับเด็กๆ จนไม่ได้สังเกตว่าเธอมายืนอยู่หน้าประตู จนกระทั่งคัลเลนหันมาเห็นเธอ
“ไม่พักผ่อนอีกสักหน่อย เจ้าเหนื่อยมาทั้งคืนแล้ว “เมื่อคัลเลนพูดจบอีกสองคนก็หันมาเธอ
“ไม่เป็นไร ฉันนอนพักพอแล้ว แล้วอีกอย่างเจ้าตัวเล็กคงหิวมากแล้ว”
ริเซียเดินเข้าไปในห้องมองเตียงเด็ก2อันวางเรียงกัน มาได้ยังไงกันอีกอันเธอจำได้ว่ามีแค่อันเดียวนิ
“ข้าทำมันขึ้นมาเองละ “คัลเลนเอ่ยขึ้น
“แม่น้องตัวเล็กมากเยย”
ริเซียลูบหัวขอ
