BAD GUY SERIES#2 (PRONE TO LIES)

Chapter 3

Hindi ko alam kung saan ako kakapit. "A-aray ko, j-jordan. T-tama na!" Patuloy na umaagos ang luha sa aking mata. Nanlalabo na din ang mata ko dahil wala din akong suot na salamin.

"J-jordan. Maawa ka! Nasasaktan ako." Pilit kong inaalis ang isang kamay niya na nakasabunot sa buhok ko at ang Isa pang nakasakal sa aking leeg. Hindi naman sobrang higpit ng pagkakasakal niya pero nasasaktan pa din ako. Punong-puno ng galit ang kanyang mga mata. Natatakot ako sa gagawin niya. Natatakot ako na baka kung anong kaya niyang gawin sa akin.

"Wala kang karapatang umiyak! This is what you want right?" Pagkatapos niyang sabihin ang mga yun ay sinugod niya ako ng halik. Noong nasa states pa ako pinapangarap kong mahalikan siyang ulit, madama ang masuyo niyang labi sa akin. Ngunit ang labi ng matagal ko ng hinihiling na maramdaman ay hindi na tulad noon. Hindi na ito ang labi na halos sambahin ang buong katawan ko tuwing ginagawa namin ang bagay na ito. I groan in so much pain when he bit my lower lips, I tasted my own blood. Ang hapdi ng labi ko dahil marahas niya itong hinahalikan habang may sugat dulot ng pagkakakagat niya dito.

Inalis niya ang kamay niya sa buhok ko, ngunit lumipat lang iyon sa dibdib ko.

"J-jordan! A-aray! Masakit!" Hindi ko na napigilang ulit sumigaw dahil sobrang sakit ng pagkakapisil niya sa dibdib ko na halos lamukusin na niya ito. Pero Parang wala siyang naririnig. Hindi niya naririnig ang pagsusumamo ko at ang mga dating ko. Ang tangi ko lang nakikita sa mukha at mata niya ay galit at ang kagustuhang magawa kung anong nais sa akin.

"You deserve this b***h! I'll f**k you hard!" Sigaw niya, pagkatapos ay walang ingat niyang inalis sa katawan ko ang damit na pinunit niya kanina. Pagkatapos ay hinaklit niya ang bra na suot ko. Gumawa ng tunog ang strap ng bra ko ng tumama ito sa aking katawan. Napaigik ako ng maramdaman ko ang kirot na dulot ng strap ng aking bra sa aking katawan.

Nanghihina na ang buong katawan ko. I wanted to pushed him away from me dahil sobrang sakit ng mga pisil niya sa katawan ko. Pakiramdam ko lahat ng madadaan ng kamay niya ay magkaroon ng pasa.

Mula sa mapusok at walang pag-iingat na halik sa labi ko. Bumaba ang labi niya patungo sa aking leeg. Napasigaw ako ng maramdaman ko ang ngipin niya doon tila minamarkahan ako. From my neck his lips trailed the valley of my breast. Sa lahat ng madadaanan ng labi niya ramdam ko ng kirot dahil sa ginagawa niyang pagkagat-kagat.

Agad akong umupo at sumiksik sa headboard ng kama ng tumayo siya. Umiiyak ako habang yakap ko ang sarili ko. I was scared. His not my Jordan anymore. His a monster. Kahit sa panlalabo ng mata ko nakita kong may kinuha siya mula sa lapag. pagkatapos ay hinawakan niya ako sa paa at hinila. I groaned when my head hit the headboard of the bed dahil sa paghila niya sa paa ko.

He pinned my both hand in the headboard sabay tali niya ng kamay ko doon.

"W-what..... J-jordan. What are you doing?"umiiyak kong tanong. I see him smirked. Para siyang naging Isang halimaw sa paningin ko. Ito ba ang ginawa ko sa kanya? Ito ba ang kapalit ng mga nagawa ko? Hindi ko na mababakasan ng dating Jordan ang mga mata niya.

"What do you think my dear b***h wife? I'll gonna f**k you till you beg. But don't worry alam ko namang magugustuhan mo to. Right? And I'll make you scream in pleasure and Pain!" Pagkasabi noon ay walang pasabi niyang hinila pahubad sa katawan ko ang suot kong jeans kasama ang panty na suit ko. He spread my legs so wide na halos lumagpas ang paa ko sa kama. Walang pasabing pumaibabaw siya sa akin.

I feel his manhood in the entrance of my femininity dahil kanina pa siyang walang suot na kahit anong damit.

I groaned in to much pain when he enter his manhood without a word. Pakiramdam ko ito ang una dahil sa sobrang sakit at walang pag-iingat niyang pagpasok. Pakiramdam ko may napunit ulit sa loob ko. It's been 5 years ng huli akong nagalaw, his the last man who own my body.

Napakapit ako sa taling nakapulupot sa kamay ko. Gusto kong hawakan ang balikat ni Jordan para pabagalin ito sa paggalaw sa ibabaw ko. Ngunit hindi ko magawa dahil nakatali ang pareho ang mga kamay ko. Ang tangi ko lang nagawa at ang umungol at umiyak. Sumigaw at umiyak. Mag makaawa na tumigil na siya dahil na sasaktan ako.

"I've been searching you for almost 5 years. I've been waiting this time to come! I want you to feel the hell where I live for the past 5 years.!" Ani niya sa pagitan ng pagbayo niya sa p********e ko.

"f**k! Your so tight! Anong ginawa mo at Parang di ka nalaspag?!" I was hurt on what he said. Ganun na ba talaga kalala ang tingin niya sa akin? Kasalanan ko din naman kung bakit ganito ang iniisip niya.

"TANGINA! Ang sikip mo! Parang di ka nagalaw ng mga lalake mo!" Naiyak ako lalo sa sinabi niya. Masakit na nga ang ginagawa niyang pag-angkin sa akin, dumagdag pa ang masasakit na salitang lumalabas sa kanyang bibig. Tagos yun sa puso ko. Pakiramdam ko baon na baon na ang mga sinabi niya sa akin.

"Ahh! s**t! f**k!" Sunod-sunod niyang mura habang mas bumilis ang paggalaw niya sa ibabaw ko. Ang isa niyang kamay ay lumalamas sa dibdib ko na pakiramdam ko kanina pa nangangapal dahil sa masakit niyang pagpisil.

Dahil hindi ko magawang igalaw ang kamay ko, ipinalibot ko nalang ang paa ko sa bewang niya para doon kumuha ng lakas. Parang mas ginanahan si Jordan sa ginawa ko kaya mas bumilis ang paggalaw nito. Bawat baon nito sa loob ko pakiramdam ko umaabot yun sa matress ko.

He thrust more before he reached the climax. Halos nanginig ito sa ibabaw ko ng labasan siya sa mismong loob ko.

Hinang-hina ang buong katawan ko. Pakiramdam ko nabugbog ang buong parte ng katawan ko especially sa gitnang bahagi.

Umalis siya sa ibabaw ko matapos makabawi sa paghinga at tumabi ng higa sa akin. I was still crying, hindi ko alam kung dahil lang ba Ito sa ginawa niya sa akin. O dahil sa isiping gumawa ako ng Isang halimaw sa katauhan ni Jordan. I am the reason why he change. I am the reason why he become a monster.

Patuloy lang ako sa pag-iyak ng maramdaman kong gumalaw si Jordan at bumangon. "TANGINA tumigil ka! Naririndi ako sayo!" Sigaw nito habang pumupunta sa pagitan ng hita kong naka buka pa din. Hindi ko ito maigalaw dahil tuwing gagalaw ako ay sumisigid ang kirot.

Napatigil ako sa pag-iyak at napalitan na naman ng takot ng biglang ngumiti si Jordan na nakaluhod sa pagitan ng hita ko.

"W-what....... J-jordan...."

"What do you think? We're done? What happened earlier is just a warm up my wife." Diniin pa nito ang huling salita. Napatanga ako sa sinabi niya. Warm up? Halos hatiin na niya ako sa dalawa kanina tapos warm up lang yun? Na palis ang pag-iisip ko ng bigla nalang akong napasigaw ulit sa sakit ng maramdaman ko sa loob ko ang daliri niya. Paulit-ulit niya akong inangkin hanggang sa siya na mismo ang napagod. Hindi ko alam kung ilang beses at ilang oras niya akong ginamit. 'ginamit' yes! Ginamit ang tamang salita para sa ginawa niya sa akin kanina. Masakit isipin pero yun ang totoo. His just using me, he just using my body to pleasure him, to satisfied his needs.

Nakatulala nalang ako sa kisame habang patuloy na umiiyak. Nakatulala lang ako sa kisame ng apat na sulok ng kwartong Ito habang inaalala ang mga nangyari. I don't deserve this kind of pain! Sobrang sakit na ang tanging lalaking minahal ko ang gagawa nito sa akin. Na ang tanging lalaking minahal ko ay nagawa akong saktan.

I wanted to scream. Pakiramdam ko binaboy ako ni Jordan. I wanted to get mad at him dahil sa ginawa niya sa akin ngayon. Pero hindi ko kayang magalit. Dahil kahit na sinaktan at binaboy niya ang katawan ko. At kahit na ipinaramdam niya sa akin kanina na masama ako, na malandi ako, na parausan niya lang ako. Mahal ko pa rin siya. Mahal na mahal ko pa rin siya. Hindi ko kayang magalit sa kanya dahil I am the reason why he did this to me. But if he can allow me to explain, mag papaliwanag ako sa kanya. Ipapaliwanag ko sa kanya kung bakit ko nagawa ang mga bagay na yun. Pero hindi niya ako binigyan ng pagkakataong magpaliwanag. Agad siyang nabalot ng galit ng makita ako. His mind are closed for my explanation.

Matapos niyang gawin ang gusto niya sa akin kanina, bigla nalang siyang umalis at iniwan ako. Ni hindi niya nga nagawang kalagin ang kamay kong nakatali sa headboard ng kama. Para akong baboy na bigla nalang niyang iniwan. Ramdam ko ang lamig na bumabalot sa katawan kong nakahubad dahil sa buga ng aircon.

Siguro dahil sa sobrang lamig at pagod. Idagdag pa ang sakit ng buong katawan ko. Bigla nalang akong hinila ng antok. I closed my eyes and I allow myself to rest.

Flashback*

Ilang araw matapos ng nalaman ko ang tungkol sa pagkatao ko. Hanggang nagayon masakit pa rin. Dahil hanggang ngayon hindi pa din ako kinakausap ni mommy. Hindi niya pa din ako natatanggap. I can't blame her. Dahil sino ba naman ang tatanggap sa anak ng asawa mo sa ibang babae?

"Saan ka nanaman pupunta Amelia?" Napalingon ako kay ate Evie ng tanungin ako nito. tapos na ang klase ko at nakasalubong ko si ate Evie sa business department bldg. Mukhang pauwi na ito. Malayong pinsan ko si ate Evie sa side ni daddy. Pero mas naging ka close ko ito kesa sa mga first blood cousin ko. Nakilala ko ito noong umattend ako ng family reunion sa probisya nila daddy.

"Dyan lang ate. Uuwi din naman ako agad." Ani ko habang nakangiti ng malaki.

"Anong oras na Amelia. Baka hinahanap ka na sa bahay niyo." Ngumiti ako ng mapakla dahil sa sinabi nito. Hindi naman lingid sa kaalaman ni ate Evie kung anong pakikitungo sa akin ni mommy. Lahat ng nararanasan ko mula sa bahay, lahat yun sinasabi ko sa kanya, dahil pakiramdam ko mas nagiging nanay ko pa ito dahil palagi akong napagsesermonan.

Lumapit ako kay ate Evie at humalik sa pisngi nito.

"Sige na ate. Una kana." Taboy ko dito matapos kong magpaalam.

"Ikaw na babae ka. Nako ka kakalbuhin talaga kita pag may ginawa ka nanamang kalokohan!" Ani nito sabay taas pa nito ng kamay sa ere at akmang sasabunutan ako.

"Good girl na ako ate. Di na ako pasaway." Pagtatanggol ko sa sarili ko. Dati kasi tuwing na g-guidance ako ng high school pa lang ako. Si ate Evie na ang pumupunta doon at tumatayong guardian ko. Dahil palaging busy si daddy at walang pakealam si mommy sa akin. Simula kasi ng mag collage ito lumipat na ito dito sa manila. First year high school ako noon. At dahil closed kami siya na ang palaging ginagawa kong guardian sa school.

"Tsk! Basta umuwi ka ng maaga." Pag kasabi noon ay umalis na ito. Nang maiwan ako mag-isa ay napangiti ako. Bitbit ko ang shoulder bag ko at ang Isang lunch box, nagtungo na ako sa building niya. Simula ng araw na siya ang nag comfort sa akin at pinatuloy niya ako sa bahay niya, hindi na siya gaanong lumalayo sa akin. Hindi na katulad noon na lalapit pa lang ako lumalayo na siya.

Para akong baliw habang naglalakad habang nakangiti. Pakiramdam ko kasi kahit na madaming nangyayari sa loob ng bahay namin. Makita ko lang siya, bigla akong sumasaya. Hindi naman ako ganito noon bago ko siya makilala. Noon kasi, pakiramdam ko mag-isa lang ako. Na hindi ako mahal ng mga magulang ko. Na kahit na nakukuha ko lahat ng material na bagay na gusto ko, Yung pagmamahal nila hindi ko makuha. Kaya hinanap ko yun sa iba. First year high school palang ako, natuto na akong makipag relasyon. Papalit palit ng boyfriend, dahil hindi ako masatisfied. I know my limitation. Alam ko kung kailan ako titigil at kung sumusobra na ako.

Halos lahat ng mga naging boyfriend ko noon ang gusto lang ay s*x. Yes, s*x. Kaya kapag nagbibigay na sila ng motibo na gusto nilang gawin yun. Ako na ang nakikipag break. Hindi ako tanga para ibigay lang yun basta-basta. At ano? Pag nakuha na nila biglang maglalaho at di na magpapakita?

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang pamilyar na boses na sumigaw.

"Jordan!" Sigaw nito. Napalingon naman ang lalake. Kahit nakakapagod at nakaka stress ang course nito ay mukhang lagi itong fresh. Parang hindi nakakaloka ang mag saulo ng mga batas.

Biglang kumulo ang dugo ko ng lumapit ang babae kay Jordan. Walang reaksyon ang mukha ng lalake habang nakatingin sa bagong dating. Para pa din itong pader na flat ang expression ng mukha.

"Uhmm! K-kasi..... Pwede bang magpaturo sayo? K-kasi may hindi ako na gets sa topic namin kanina sa constitutional law. C-can you help me?" Mas lalo akong nainis dahil tila nag papa cute ito kay Jordan. Malandi! We can't say the real color of someone based in their physical appearance. Like this girl! She's like an innocent. Maganda ito pero syempre mas maganda ako. Back to the topic about this malanding girl. Akala mo hindi kayang gumawa ng kasalanan pero sa likod pala masama ang ugali. Ay mali mala demonyita ang ugali. Pero wag na nating pag-usapan yan. Past is past. Dahil mas kumulo ang dugo ko ng may sumipol mula sa likod nila Jordan.

"Pare! Mukhang may nagkakamabutihan dito ahh!" Kilala ko ito. Isa ito sa madalas kasama ni Jordan dito sa loob ng campus si Michael. Tinignan ko ang mukha ni Jordan. Wala pa din itong reaksyon habang ang babae sa harapan nito ay parang nangangamatis sa kilig. Ehh kung igisa ko kaya tong babaeng to? Mabuti nalang nakatayo ako sa poste kaya di nila ako nakikita.

"Di ba ikaw yung freshmen law student last time?" Tanong ni Michael sa babae. So this is not the first time na lumalapit siya sa Jordan ko? Aba malandi nga talaga!

"Hi I'm Rachel." Tinanggap nito ang kamay ni Michael.

Napatanga ako ng mahagip ng mata ko ang nakakunot na noo ni Jordan habang nakatingin sa akin. Napatuwid ako ng tayo at mas nagtago. Sinilip kong ulit si Jordan kung talaga bang sa akin siya nakatingin o baka naduling ako. Pero sa akin talaga siya nakatingin. Anong iniisip niya ngayon? Tanong ko dahil hindi talaga inalis ni Jordan ang tingin sa akin. I bit my lower lips. Bakit ba ako kinakabahan ng ganito? Dati naman malakas ang loob kong titignan siya. Nagawa ko pa ngang akitin siya pero bakit ngayon. Pakiramdam ko matutunaw na ako sa titig niya.

Bigla akong nag-iwas ng tingin at tumalikod pero bago ko pa maihakbang ang sarili kong paa ay nagsalita si Jordan.

"Sorry Rachel, kay Michael ka nalang magpaturo." Hindi ko alam pero bigla akong napangiti sa sinabi niya. Tinaggihan niya si Rachel. Kahit hindi ako naka tingin alam kong namumula ang mukha ni Rachel. Hindi sa kilig kundi sa inis. As far I know, pinaka ayaw nito ay ang tinatanggihan.

Mabilis akong naglakad. Pakiramdam ko may poging humahabol sa likod ko.

"Stop!" Napahinto ako sa paglalakad ng marinig ko ang malamig na boses na iyon.

"Are you avoiding me?" Napalingon ako at napatingin dito ng tuwid.

Sinalubong ko ang mata niya pero Parang gusto ko nalang matunaw dahil nakakapanghina ang maganda niyang mga mata.

"O-of course not!" Dipensa ko sa tanong nito.

"Okey." Yun lang yun? Okey lang? Di manlang siya mag-uusisa kung totoo ang sinabi ko?

Ewan ko pero feeling ko nainis ako ng slight.

Akmang tatalikod na ako dahil nainis ako ng bigla siyang magsalita.

"What's that?" Napalingon ako ulit sa kanya. Nakatingin siya sa lunch box na dala ko.

Nakalimutan ko na ang pinunta ko dito. Iaabot ko sana itong niluto ko bago ang duty nito sa part time job sa Isang restaurant. First time kong magluto at gusto ko siya ang unang makatikim ng luto ko.

"Uhmm! Para sayo." Sabay abot ko sa lunch box. I saw him smirked but his facial expression are the usual expression of it, flat.

Akmang babawiin ko na ang kamay ko dahil mukhang ayaw naman niyang tanggapin. Kung ayaw niya, di wag! Pero bigla niya akong hinila sa kamay at kinaladkad pa punta sa Isang bench dito university. Padilim na kaya wala ng gaanong student na napapadaan. Around 7pm na kasi.

Umupo siya sa bench at kinuha ang lunch box sa kamay ko. Nakatingin lang ako sa kanya habang binubuksan niya ang lunch box na dala ko.

I smirked, because I am very confident sa luto ko. Tama naman ang ginawa ko sa adobo based sa nakalagay sa cook book.

Umupo ako at taas noong pinagmasdan siya habang sinusubo ang kanin at adobo na nasa kutsara. Nang masubo na nito ang pagkain ay tumingin ito sa akin at muling nginuya ang pagkain sa bibig. Parang ninanamnam nito ang lasa ng pagkain. Napangiti ako sa isiping nasarapan siya sa niluto ko.

"Ano? Hindi ka na nakapag salita no? Sobrang sarap ba ng luto ko? Wifey material na ba ako? Kaya dapat ako lang ang papakasalan mo......." Bigla itong nabilaukan. Hinagod ko ang likod nito para pakalmahin.

"Ano ba, dahan-dahanin mo kasi ang pagkain. Ganyan ka ba nasarapan sa luto ko?" Bigla nanaman itong naubo.

"Nang kumalma na ito ay inabutan ko ito ng mineral water na binili ko kanina sa cafeteria.

"How's the food?" Tanong ko habang kumakain siya.

Tumingin siya sa akin. "Ayos lang." Nangunot naman ang noo ko. Anong 'ayos lang ehh halos maubos na niya ang laman ng baunan.

Kinunutan niya ako ng noo ng bawiin ko ang lunch box na nasa kamay niya. "Anong ayos lang? Dapat sinabi mo masarap!" Ani ko sa nagtatapong tono.

Nakita kong nag smirked siya kaya nainis ako lalo. Bakit 'ayos lang ang sinabi niya? Alam kong masarap ang luto ko.

Dahil sa curious tinikman ko ang adobo. At halos maduwal ako ng malasahan ko ito. Sobrang alat. Para akong magkakasakit sa bato kung uubusin ko ito.

Nakita ko namang binawi ni Jordan ang lunch box sa kamay ko at nag simula ulit kumain. Napatanga nalang ako ng maubos niya ang laman ng lunch box. Seriously? Inubos niya ang niluto kong ulam? s**t! Baka magkasakit siya sa bato.

"B-bakit mo inubos?" Tanong ko habang nakatulala sa mukha niya.

"Ayos naman ang lasa." Maiksi niyang sagot.

"Anong ayos? Bakit di mo sinabing maalat?" Hindi ko kasi tinikman yun ng niluto ko. Basta nakita ko lang na maayos kong nasunod ang nakalagay sa cook book, Akala ko maayos na ang kalalabasan.

"Ayos lang naman talaga. Tyaka di ko inubos. Tinira ko yung sabaw para di gaanong maalat." Sabay tawa nito ng mahina.

Sinimangutan ko naman Ito at inirapan. "Tche!" Napahiya ako. Akala ko pa naman nasarapan siya kaya niya naubos. Yun pala pinilit niya lang.

Hindi ko alam kung bakit bigla akong naluha. Tumagilid ako ng upo patalikod sa kanya. Dapat nga matuwa ako dahil hindi niya ako pinahiya dahil sa luto ko. Pero bakit nasasaktan ako? Adobo na ngalang di ko pa nagawa ng ayos.

I felt his hand in my shoulder. Pinaharap niya ako sa kanya at pinunasan ang mukha ko na puno ng luha.

"That's fine baby. Ayos lang magkamali sa una. Let your mistake guide you to be the better version of yourself. And besides kahit iyan pa ang pinaka maalat na adobo sa buong mundo, kakainin ko pa din yan, because you made it, you cooked it for me." Gumaan bigla ang damdamin ko dahil sa sinabi niya. Bakit ba konteng salita lang ng lalaking Ito bumibigay agad ako? Mas lalo akong nahuhulog sa kanya.

Present

Nagmulat ako ng mata ng maramdaman ko ang pagtama ng sikat ng araw sa aking balat. Agad akong napangiwi ng gumalaw ang aking katawan. Nilibot ko ang aking paningin sa kinalalagyan ko. Akala ko panaginip lang lahat. Pero hindi pala.

Masakit ang pulsuhan ko na ngayon ay hindi na nakatali. Pinagmasdan ko ang katawan ko. May suot na akong loose na shirt at underwear sa pangloob.

Kahit sobrang sakit ng katawan ko pinilit kong tumayo. Kailangan kong tumayo at bumangon. Hindi ako pwedeng nakahilata lang buong magdamag. Ngunit sa bawat galaw ng katawan ko, ramdam ko ang sakit ng mga kasu-kasuan ko. Especially the center part of my body. Pakiramdam ko para akong sinagasaan ng train.

Bumangon ako at nag naglakad papunta sa closet nitong kwarto. Nakabukas iyon kaya kita ko ang mga damit ko na nasa maleta na nakasabit na doon. Parang pinaghandaan lahat ni Jordan ang araw na ito.

Kumuha ako ng pamalit at nagtungo na ako sa bathroom nitong kwarto para makaligo dahil sobrang nanglalagkit ako. Bukod doon gusto kong ibabad ang katawan ko sa tubig.

Nang matapos akong maligo ay kinuha ko ang shoulder bag na dala ko at ang salamin kong nasa lapag na. Buti at hindi ito nabasag. lumabas na ako ng kwarto. Hinanap ng paningin ko si Jordan kung nasaan na ito. Pero kahit anino nito ay hindi ko nakita.

Nagpapasalamat ako dahil na bawasan ang sakit ng katawan ko pagkatapos kong maligo.

Bumaba na ako ng hagdan at tinungo ko ang pinto nitong bahay. But, when I open the door bumungad sa akin ang Isang lalaking nakatayo doon at nakabantay.

"Ma'am, saan po ang punta niyo?" Tanong nito. May kalakihan ang pangangatawan nito. Mukha itong body guard.

"Uuwi na po ako."

"Who said you can leave this f*****g house?!" Napatingin ako sa pamilyar na boses sa likuran ko. Tila kulog sa pandinig ko ang boses niya.

"B-but......"

"No buts! your not allowed to leave this house." Nakasuot ito ng black tux fitted jeans and oxford leather lace shoes. Base sa hitsura nito ay mukhang paalis na ito. May bitbit din itong Isang briefcase sa kaliwang kamay. Naglakad ito at huminto sa harap ko.

"Understand?!" his not asking me, he commanded me. Hindi ako sumagot sa tanong niya. Dahil halos manlumo ako habang nakatingin sa mata niyang puno nanaman ng galit.

Nilagpasan na niya ako at walang lingong lumabas ng pinto. Narinig ko ang pagkabuhay ng makina ng sasakyan at ang pag bukas ng gate. But I'm still on my feet, hindi ako makaalis at makapag lakad dahil ng hihina ang mga binti ko. Napa-upo ako sa lapag at di ko na napigilan ang matawa ng mapakla. I roomed my eyes inside this huge house. Kailangan ko na bang masanay? This house is my new jail.

Pero bakit hindi ko pa din magawang suwayin siya? I have right to complain but I didn't complain. Siguro gusto ko din ito? Gusto ko ding makulong sa bahay na ito para makasama siya. Dahil hanggang ngayon......, Hanggang ngayon Mahal ko pa rin siya. His the only man I Love.