LEYLA
Gözlerimi, sanki zımbayla birbirine yapışmış gibi zorlukla araladım. Odanın gri perdesinden süzülen loş ışık, başımın zonklamasını daha da belirginleştirdi. Bir an nerede olduğumu kestiremedim.
Neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. Sanki hafızama aleni bir şekilde saldırı olmuştu. Lanet girsin! Beynim akıyordu resmen!
Örtünün altında çıplak tenim, tenimdeyse bana ait olmayan uzuvların baskısı vardı.
Feneri nerede söndürmüştüm ben? Kafa karışıklığı tüm hücrelerimi panikle sarstı.
Başımı çevirmemle kocamı gördüm. Neyse ki bana ait olmayan kol ve bacak kocama aitti.
Bir an ne olduğunu anlayamamıştım bile! Sahiden içki şişede durduğu gibi durmuyormuş. İlk kez böylesi bir sarhoşluk yaşıyordum.
Yanımda, bana dönük bir şekilde uzanmış, bir kolu yastığımda, diğer kolu belimdeydi.
G
