LEYLA
Adım Leyla’ydı da son iki saattir kafam da Leyla’ydı.
Ciddi ciddi itiraf etmiştik. Sahte karı kocalıktan, sevgili olmaya terfi etmemiz hızlı olmuştu.
Hızlı ve ateşli…
Fazla ateşli…
Pars gibi bir adamın dibinin düştüğü kişi olmak özgüven yağmuru gibi sağanak sağanak yağıyordu üstüme.
Kendimi beğenmediğimden değil elbette. Adam fazlaydı. Normal şartlar altında dönüp bakmazdım. Çünkü yakışıklı insan almıyordum hayatıma.
Köpek gibi kıskanç olunca, başıma iş almak istememiştim hiç. Fakat bir kez kazaya kurban gitmiştim. Artık dönüşü yoktu. Başına gelmiştim, çekecekti.
Zaten kendisinin, kıskançlık konusunda benden altta kalır yanı olduğunu düşünmüyordum. Keşke inekleri damgaladıkları gibi, ben de Pars’ı kendime damgalayabilseydim.
Dövme fikri aklımı ele geçirdi anında. Tabi ya da
