The Untold Truth

Minulat ko ang mga mata ko at pag mulat ko ay agad kong nilibot ang aking tingin.  Where the hell I am?   Napansin kong nasa isa akong abandonadong gusali dahil napaka dilim ng lugar at ang makikita mo lang ang ang mga tambak na drum. Tanging liwanag lang sa labas ang nag bibigay liwanag. Hanggang ngayon ay nahihilo parin ako dahil sa hindi ko namalayang dahilan. Iginalaw ko ang katawan ko at pilit na nag pupumiglas. Ngayon ko lang napansin na naka tali pala ako at naka upo sa upuan. Nakatali ang mga kamay at paa ko pinilit kong makawala pero hindi ko magawa dahil sa sobrang higpit ng pag kakatali.  Mga ilang oras narin ako nag pupumiglas para makawala pero baliwala parin. Napaka dilim nitong lugar at ang makikita mo lang dito ay mga nag lalakihang drum.   "TULONG! May tao ba dito" Sigaw ko pero parang walang tao.  "Tulong!" Muli kong sigaw pero katulad kanina ay wala rin.   Ilang oras pa akong sumigaw at nag pu-pumilit na makawala pero pagod na lamang ang katawan ko at namamaos narin ang boses ko pero wala parin. Ilang oras pa ang nag daan ng may bigla akong narinig na mga yabag na papalapit sa kinalalagyan ko.   Mula sa madilim ay lumabas ang ang mga kalalakihan at ang kanilang amo. Ang dahilan kung bakit nandito ako ngayon. Walang iba kung hindi si Angel Salazar— Black Shippers. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang panga ko.   "Hi! b!tch do you like my surprise?" Naka ngisi niyang tanong imbles na sumagot ako ay nginisian ko lang din siya. "Wala ka paring pinag bago mayabang ka parin"   "Tss! kagaya mo wala ring pinag bago mahina parin" Sabi ko sa kanya at nakipag titiginan ng bigla siyang tumawa at sinampal sampal ang mukha ko.   "HA HA HA mahina? Sino sa palagay mo sa atin ang mahina ngayon?" Pag tatanong niya na hindi parin tumitigil sa pag sampal sa akin.   "Ikaw! kasi kung talagang matapang ka hindi mo na ako kailangan kunin at dalhin dito para lang maka ganti. Kasi kung talagang matapang ka lalaban ka ng patas" Sabay ngisi ko sa kanya tinigilan niya ang pag sampal sa akin at lumayo.   "Kahit naman naka tali ka dyan o hindi, hindi mo ako kaya sa lampa mong yan na hanggang salita lang" Sinamaan pa ako ng tingin nito.   As if matatakot mo ako sa tingin mo.   "Bakit hindi mo ako subukan? Pakawalan mo ako dito at sisiguraduhin ko sa iyo na sa isang iglap lang ubos kayong lahat" Sabay ngisi pero tumawa lang siya.  "Nag papatawa ka ba?" Natatawa niyang tanong "Ikaw matatalo mo kami sa isang iglap lang totoo ba yan? Baka ni isa sa amin hindi mo pa matalo" Sabay ngisi niya nginisian ko lang din pabalik.   "You don't know me Angel. You may know some things but never everything" I said with a devilish smile.  "Why? Who do you think you are?" Mataray na tanong niya.   "I'm just the girl with a fvking attitude" Naka ngisi kong sagot.   "Tsk! just direct to the point b***h" Mataray niyang utos.   Mukhang hindi niya gustong pinag lalaruan siya. Huh?  "Ok, sasabihin ko na nga sa iyo kung sino ba talaga ako" Tumingin ako dito na hindi inaalis ang pag kakangisi ko. "Ako lang naman ang kinakatakutan niyo"   "What! You!" Natatawa niya pa akong tinuro. "Ikaw ang kinaka takutan ko, bakit ikaw ba ako para katakutan ko?" Taas kilay na tanong nito.   "What if I am? What would you do?" Muli kong tanong.   "Huh! Nag papatawa ka ata. I am BLACK SHIPPERS. Kinaka takutan ng lahat at malayong malayo sa iyo na lampa, mahina, tanga kaya imposibleng ako ikaw" Mataray na sabi nito na bakas ang pagmamayabang.   "Tch! ayaw mo maniwala edi diwag, pero wag mo akong sisisihin na hindi kita sinabihan at wag mong pangarapin na maka alis ako sa mga gapos na ito dahil sisiguraduhin ko sa iyong hindi kana sisikatan pa ng araw" Sabi ko dito pero tumawa lang siya na parang may nakakatawa sa sinabi ko.   "Dapat na ba akong matakot niyan?" naka ngisi niyang tanong. "Daming satsat, alam niyo na ang gagawin dyan sa babaeng yan" Saad niya sa mga alipores niya.   Pansin ko sa mga lalaking sumugod sa akin ay may mga tattoo sa kaliwang kamay.   Moon Tattoo? Mukhang tatak ata ng grupo nila.   Tinaggal na nila ang gapos sa katawan ko at paa ko pero sa kamay ko ay hindi tinanggal. Inalis nila yung upuan at nag simula na silang lumapit sa akin. Unang lumapit sa akin ay mga limang lalaki na may malalaking katawan, nag umpisa na silang sumugod ang tangi ko lang nagagawa ay ang umiwas sa mga sugod nila pero minsan pag nakaka kuha ako ng tiyempo ay umiikot ako at sinisipa sila at ina-ambahan ng siko.   May mga ilang beses din na natamaan nila ako ng mga hawak nilang baseball bat at hindi ko nagagawang iwasan dahil kabilaan kaya medyo naka bawas din ng lakas ko at nahihirapan akong kumilos dahil sa gapos sa mga kamay ko. Ilang oras pa ang nag daan ng medyo naramdaman ko ng matatangal na ang gapos ko sa kamay kaya agad akong gumawa ng paraan para matangal ang gapos. Tuloy parin sila sa pag sugod sa akin habang si Angel ay enjoy na enjoy na panoorin akong nahihirapan. Nang matanggal ko na ang gapos ko ay sa wakas makaka laban narin ako ng patas.   "Ayan na ba ang tunay niyong lakas?" Nang aasar  na tanong ko. "Parang hindi naman ako nasaktan sa pinag gagawa niyo" Ngumisi ako sa mga ito, "Para kayong hindi mga lalaki lumaban" Pang aasar ko sa kanila dahilan para bumakas ang galit sa mga mukha nila. Mukhang natapakan ko mga ego nila? "Anong sabi mo? Kami hindi lalaki lumaban, tignan mo nga ang sarili mo ngayon" Natatawang pang aasar ng isang lalaki. "Edi umpisahan na natin yung tunay na laban ngayong patas na tayong lahat" Naka ngisi kong sabi at nag simula na silang sumugod. Makalipas ang limang oras ay lahat na sila ay bagsak, ito na yata ang unang laban ko na tumagal ng halos limang minuto. Nagulat si Angel sa ginawa ko dahil hindi niya akalaing matatalo ko ang alagad niya ng ako lang mag isa. Tumingin ako sa direksyon niya bale tatlo nalang ang kalaban, siya at yung isang babae saka isa pa niyang alipores. "Binalaan na kita pero hindi ka nakinig kaya ngayon pasensiyahan tayo dahil ang pagkakakilala ko din sa totoong Black Shippers/Me ay walang sinasanto at higit sa lahat walang awa. Wala akong awa sa mga taong nag pahirap sa buhay ko lalong lalo na pag ikaw ang kaharap ko" Bumalatay na sa kanya ang matinding takot. HIndi niya magawang maibuka ang bibig niya kaya ang tangi niya nalang magawa ay ang ituro ako ng nanginginig niyang kamay. "I-ikaw ang tunay na Bl-black Shippers?" Nauutal na tanong niya. Bumalatay ang ngisi sa labi ko. "The one and only Black Shippers" Sabay ngiti ko sa kanya.