ชายหนุ่มพรมจูบทั่วหน้าปลั่งที่ยังหอบกระเส่าเหมือนจะขาดใจหากดูน่ารักน่าใคร่และน่าขย้ำกลืนกิน เขารู้ว่าตนเองค่อนข้างหนักมือในช่วงท้ายจึงเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง
“เจ็บหรือเปล่า”
พรีมส่ายหน้า หลบเลี่ยงการสบตาคมด้วยการซุกหน้ากับบ่ากว้าง รับรู้ถึงเสียงหัวเราะทุ้มแผ่ว ศีรษะถูกลูบแผ่วเบาอย่างปลอบประโลม
โซ่กอดเธอเงียบ ๆ รอกระทั่งลมหายใจของเขาและเธอเบาบางความร้อนลง จึงถอนกายออกจากร่องนุ่ม จัดการถุงยางอนามัยในจังหวะที่หญิงสาวไม่ทันมอง แล้วจับขาเรียวขึ้นรัดเอว ก่อนอุ้มลงจากเตียง
“โซ่...”
พรีมหลุดอุทานและต้องส่งเสียงสูดปากเมื่อช่อดอกไม้ถูกเสียดสีกับแกนรักที่ยังเข้มแข็ง เขาพาเธอเข้ามาในห้องน้ำแล้วถึงยอมวางให้ยืน
“อาบน้ำหน่อย เหงื่อโทรมหมดแล้ว”
“เราอาบเอง”
“แต่เราอยากอาบน้ำให้ นะครับ...”
เสียงและสีหน้าอ้อนทำให้พรีมปฏิเสธไม่ลง ปล่อยให้มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่างกายกลางสายน้ำอุ่นจากฝักบัว
โซ่ลูบล้า
