พรีมสมองอื้ออึง สติเตลิดเพริดไปในกระแสอารมณ์เร้ารัญจวนอย่างสุดระงับ ร่างกายสั่นเทายามที่ถูกป้อนจูบแสนหวานหวามจนโพรงอกวาบไหว ช่องท้องปั่นป่วนราวกับมีหมู่มวลผีเสื้อนับหมื่นโบกบิน ทำให้เธอต้องเปล่งเสียงครางแผดแผ่วออกมา ไร้สติที่จะนับว่าถูกค้ากำไรเกินควรด้วยหรือไม่
“พรีม...” สุ้มเสียงห้าวพร่าต่ำดังชิดกลีบปาก เมื่อโซ่เฝ้าจูบย้ำ ๆ เม้มขบริมฝีปากอิ่มในอาการลุ่มหลง จวบกระทั่งคนถูกจูบแทบหมดลมขาดใจถึงยอมผละห่าง ไต่ปากไล่ปลายจมูกซุกไซ้นวลแก้มผ่อง ใบหูเล็ก แตะไต่ไล้ลิ้นสร้างความสยิว ซบซุกซอกคอขาว จูบเคล้าเบา ๆ หูฟังเสียงหวานสั่นหอบกระเส่าอย่างเร้ารัญจวน
“โซ่...พอแล้ว”
ร่างกายวูบวาบสะบัดร้อนสะบัดหนาวราวกับจะเป็นไข้ พรีมนึกว่าจะใจขาดตายไปแล้วกับจูบมาราธอนแสนร้อนแรง หอบอากาศเข้าปอดอย่างตะกละตะกลามทันทีที่ปากเป็นอิสระ กระนั้น คนหน้าไม่อายยังซุกไซ้ไล้เลียและเม้มขบผิวลำคอพานพาให้เธอสะดุ้งสะท้านหวามไหวจน
