หญิงสาวถูกจับมือยื่นออกไป เธอเกร็งจนลืมหายใจโดยมีมือข้างหนึ่งของโซ่คอยลูบไหล่เล็กแผ่วเบาสร้างความอุ่นใจ เจ้าก้อนส้มมองมือนั้นนิ่งครู่หนึ่ง ก่อนยอมวางหัวลงถูไถฝ่ามือ ชายหนุ่มพามือเล็กลูบไล้และเกาคางให้มัน ตาแป๋ว ๆ หลับลงแสดงความพออกพอใจ
“เห็นไหม มันไม่ได้น่ากลัวเลย”
“อืม...” ใจเต้นเบาลง แต่แล้ว พรีมก็ต้องเกร็งไปทั้งตัวอีกครั้ง เมื่อเจ้าก้อนส้มนั้นถูกอุ้มขึ้นมาวางบนตักของเธอ
“โซ่!”
“ลองอุ้มดูหน่อย มันท่าจะชอบเธอมากนะเนี่ย”
แต่เธอยังไม่ชอบมันขนาดนั้น พรีมส่ายหน้ายิก อีกคนกลับไม่เห็นใจ ยิ้มกว้างพลางกระชับอ้อมกอด กอดเธอที่กอดแมว
“เราอยู่ด้วย อยู่กับพรีม กลัวอะไร”
โซ่กลั้นยิ้มจนปวดแก้มกับท่าทางของคนในอ้อมแขน เขาต้องการให้ทั้งสอง หนึ่งคนหนึ่งแมวทำความคุ้นเคยกัน อีกหน่อยพรีมต้องมาบ้านนี้บ่อย ๆ แต่เหตุผลหลักคือ อยากให้คนตัวนุ่มนั่งให้เขากอด ซึ่งเขาคิดถูก พรีมนั่งนิ่งจริง ๆ ปล่อยให้เขาคลอเ
