3.Aile Tanışması
823 Words
O an kolumu tutarak dizlerimin üstüne çökmüş bir şekilde kaderime ağlıyordum.
Ben ne yapacaktım şimdi. Abim beni bunlara eziyet etmeleri için vermiş gibiydi. Hayatım darma duman oldu. Rohat beni hiç bir zaman sevmeyecek ve karısı olarak görmüyecekti.
Yemin ederim bugünden sonra Rohat Demirkan seni kendime öyle bir aşık ediceğim ki.Sen bile farkına varamayacaksın .
Gün gelecek benden sevgi dileneceksin.
Kolumu saklamak için sargı beziyle sardıktan sonra kollu bir elbise giyindim. Eğer kolumdaki kesik gözükürse çok kötü şeyler olacaktı.Çarşafı saklayarak Berivan ablanın gelmesini ,bekledim.O sırada Berivan abla geldi . Kapıyı tıklatarak içeri girdi. Berivan abla ya çarşafı gösterdim.
"Tamam canım Gülçehre ana ya derim ben"
"Berivan hadi ne yapıyorsun yukarıda aşağı gel!?"
Berivan abla bir şey demeden hemen aşağıya indi.
"Buyur ana?"
"Ne oldu çarşafı verebildi mi?"
"Verdi ana tamamdır"
"Allah'a şükür Rohat beni dinlemişti."
"Berivan abladan hemen sonra asağıya indim. Aile büyükleri sofradaydı. Tam Berivan ablanın yanına oturucakken Kazım ağa konuştu."
"Heja kızım Rohat'ın yanına otur!"
"Ne o adamın yanına mı"
" Hızlıca Kazım Ağa'nın gözüne bakan aile fertleri"
"Senin yerin Rohat'ın yanı!"
Yavaşça çektiğim sandalyede kaldı ellerim.
Gözlerim Rohat'ın gözlerine değerek.Anladım oda istemiyordu ama Babası istemişti . Gülçehre Hanım .
" Ağamın dediği yere oturacaksın!"
Yavaşça Rohata doğru ilerledim. Sandalyeyi yavaşca kendime doğru çektim. Başım önümde bir şekilde oturdum.Sağ kolumu kullanamıyordum. Mecbur sol elimi masada kullanacaktım.Sol elimle bir şeyde alamazdım. Masadan aç kalkmak zorunda kaldım herkes kalkınca erkekler şirkete gittiler gitmeden Kazım ağa.
"Gülçehre akşama abimler gelecekler hazırlıklı olun. Öğleden sonra ben Rohat'ı göndereceğim gelini alışverişe götürsün alışveriş yapsın karısına!"
"Tamam ağam sen meraklanma."
"Berivan!"
"Efendim ana?"
"Geline söyle Rohat birazdan gelecek hazırlansın!"
"Tamam ana"
Ben odada yatağın üzerinde düşünceli bir şekilde kaderimi sorgularken. O sırada kapı çaldı.
"Gelebilirmiyim Heja?"
"Tabi buyur abla gel!"
"Heja Gülçehre ana hazırlanmanı istiyor Rohat gelecekmiş dışarı gideceksiniz. Akşama Rohat'ın amcaları gelecekler. Onun için düzgün bir şeyler alman lazım. Sende biliyorsun öyle bir şekilde bu eve gelin geldin ki doğru dürüst bir kıyafetin bile yok."
" Tamam abla birazdan inerim"
Berivan abla aşağıya inerken bende .Nasıl Rohat'la beraber gidecektim. Oturduğum yerden kalktım üstüme giydiğim siyah elbiseyle şalı başıma geçirdim. Korkuyla aşağı indim.Rohat daha gelmemişti. Gülçehre Hanım yine her fırsatı kaçırmayıp bana laf sokmaya devam ediyordu.
"Rohat daha gelmedi gelin hanım. Düzgün şeyler al bizi rezil etme!?"
"Olur ana"
Dışarıda gelen araba sesi Rohat gelmişti.İçeriye giren Rohat yüzüme bile bakmıyordu.
"Hadi çıkacağız işlerim var!"
Önden arabayı çalıştırmak için giden Rohat ben ise arkasından çıktım. Tam arka kapıyı açıp arkaya oturacakken Rohat sert bir tavırla.
"Öne geç!"
Başımı kaldırıp gözlerine değen gözlerimi kaçırdım ondan. Elimde kalan kapı kolunu bırakarak ön kapının kolunu açtım. Eğilerek bindim. Yol boyu hiç konuşmayan Rohat yavaşça pencereyi araladım. Rüzgarın şalıma vurarak Rohat'ın yüzüne değmesiyle bana dönen Rohat bir an gözleri bana döndü.
"Kapat o pencereyi!"
Yavaşça düğmeye basarak kapatım.Araba bir an durdu büyük bir mağazanın önünde indik.Magazaya girdiğimiz an bizi karşılayan çalışanlar.
"Hoşgeldiniz Rohat bey!"
"Hanımefendiye yardımcı olun!"
"Tabi efendim buyrun"
Kendime göre bir şeyler seçtikten sonra kasaya doğru giden Rohat.
"Sen arabaya bin ben hesabı ödeyip geliyorum"
Ben arabaya doğru ilerlerken Rohata hesabı ödeyip arkamdan geldi.Tekrar arabaya bindikten sonra eve gitmiştik. Daha akşam olmamıştı. Rohat beni kapıda bırakıp tekrar şirkette dönmüştü. Kapıdan içeri girince. Gülçehre Hanım karşımda duruyordu.
"Hah sonunda gelebildiniz.Niye bu kadar uzun sürdü hem Rohat nerede gelmedi mi !?"
"Anca gelebildik ana trafik vardı biraz. Rohat şirkette döndü."
"Tamam geç hazırlan bir saate gelirler!"
"Berivan odama gel hemen!"
"Buyur Ana?"
Dolabından çıkardığı bir birinden güzel olan altınları.
"Bunları Heja'ya götür taksın akşam için şimdi o meymenetsiz. Fatma gelinin üstünü inceleyecektir. Milletin ağzına laf vermeyelim!"
"Tamam Ana"
Odadan çıkan Berivan abla odama geldi. Üzerimdeki elbiseyi görünce büyülendi
"Aaa! Heja canım bu çok güzelmiş sana da çok yakışmış."
"Teşekkür ederim abla"
"Noldu abla böyle alelacele odaya geldin bir şey yoktur umarım?"
"Yok canım Gülçehre ana bunları takmanı istiyor. Akşam Rohat'ın yengesi Fatma hanımda gelecek bileğinde ,boynunda , parmağında bir şey görmese dedikodu yapar."
"Yaa öylemi aslında bir şeyler takmayı sevmem ama yapacak bir şey yok. Takarım abla yoksa Gülçehre ananın gözüne yine batarım"
"Aynen canım sen tak tak"
Berivan abla odadan çıkarken bende o esnada hazırlanmaya devam ettim.
Giydiğim kırmızı elbiseyle siyah şalı takıp üstüne de Gülçehre ana nın gönderdiği altınları takınca tam oldu. Cildime bu güne kadar makyaj sürmemiştim gerek duymadım sürmeye. Şimdi tam hazırdım akşamda olmuştu. Birazdan gelirlerdi Rohat hızlı bir şekilde odaya girince Korkudan kalbim atıyordu. Direk duşa giren Rohat yüzüme bile bakmamıştı. Aşağı inince Rohat'ında giyinmiş bir şekilde merdivenlerden indiğini gördüm.Gülçehre hanım konuştu
"Ağam nerede kaldılar?"
"Baran'ı aramışlar yoldalar mış birazdan burada olurlar."
"Tamam ağam"
Sofrayı baştan aşağıya donattırmıştı Gülçehre hanım. Konağın hizmetçileri ise hepsi masanın başında kalem gibi hizada durmaları.Gülçehre hanım baya pinpirikli takıntılı birisiydi. O sırada konağın bahçesine giren arabalar içinde tanımadığım insanlar indi. Konağa girenleri kapıda beklerken Rohat'ın büyük amcası Cemal bana gülümseyerek.
"Gelin bu mu Kazım?"
"Evet ağabey ellerinden öper"
Gülçehre Hanım bana göz koyarak elini işaret etti.
Yanına bir adımla yaklaşarak elimi açıp öpmek için elini istedim.Ellerini bana uzatan adamın ellerini öptüm.
"Sağolasın kızım"
- Writer
