Ang Boyfriend kong Artista

Chapter 01

SHEENAʼS POV

Pinapunta ako ni Jack sa MOA District sabi nya may pag-uusapan daw kaming mahalaga kaya dapat pumunta na daw ako agad dahil nandun na daw siya.

***

Nandito na ako ngayon sa MOA (Mall of Asia). Nakita ko siya na may kasamang babae.

"Bakit anong problema Jack?" tanong ko sa kanya.

"Let's broke up Sheena,"

"Huh? Bakit ano bang nakain mo Jack at nagkakaganyan ka na? Tsaka sino ba yang kasama mo ahh!" bakit siya makikipag-break ehh halos magtu-2years na kami sa February 14 ahh..

"You don't know what happened Sheena kaya mag-break na tayo para na din sa ikakabuti natin..."

"Pero malapit na ang 2 years Anniversary natin ahh bakit ka pa makikipaghiwalay sakin?"

"Dahil mas mahal ko siya Sheena. Halos 5 years na kaming may secret relationship at tinatago ko yun sayo, Iʼm sorry."

"Bakit ngayon mo lang sinabi? Hindi ko naman alam na niloloko na pala ako nang taong pinakamamahal ko,” natatawa kong sabi kahit pakiramdam ko naiiyak na ko. Juice colored bakit ako naiiyak? Ayokong umiyak sa harap nila!

"Iʼm so sorry Sheena, I didn’t want to hurt you but—”

"No! You don't need to say sorry that... Dirty girl! Eeww kaya so creepy! Yan ba yung sinasabi mong nagustuhan mo?" sabat naman nung babaeng kasama ni Jack.

"Yan? Yan ba yung babeng ginusto mo sa loob ng five years Jack?" syete naman oo naiiyak akooo!!

"Okay. Mas okay nga na mag-break na nga lang tayo Jack kase wala na naman akong mapapala sayo ehh... Tsaka congrats sayo babaeng kerengkeng sa landi! Bye." umalis na ko at naglakad na pauwi. Ayokong makita nila akong nasasaktan, kaya chill lang Sheena. Makakaalis ka rin dito.

Ayoko ng sumakay dahil sobra ang oras na tinagal ko dun sa MOA kaya maglalakad na lang ako. Tutal, wala rin namang nadaan na sasakyan.

Ako nga pala si Sheena Alys Perez, 17 years old na nasaktan ng labis dahil sa kanina. Buhay nga naman ng tao!

"Aray ko" agad kong daing ng may makabangga ako. 

"Miss, are you okay?"

"Huhuhu... Ang sakit! Ang sakit-sakit Jack bakit mo ba ako sinaktan ng sobra-sobra ahh"

"Miss for your information lang ah, hindi ako si Jack. Call me Bryan!"

"Huhuhu..."

"Hey! Miss, why are you crying? And who's Jack?"

"B-break na k-kami *sob, hindi ko kaya kapag wala na siya sa t-tabi ko *sob"

"It's okay Miss, Iʼm willing to help you,"

Bigla na lamang niya ako niyakap kaya napadala na rin ako sa emosyon ko kaya napayakap na rin ako sa braso niya, gusto ko lang naman ngayon nang makakausap then willing naman daw pala nya akong tulungan ehh... Buti na lang mabait 'tong Bryan na nakilala ko ngayon, kahit na ngayon ko lang sya nakilala at least ligtas ako.

Bigla na lang nagdilim ang buong paligid ko at..

"Miss wake up are you okay? Wake up Miss! Miss! Miss!" Then blackout na ko hindi ko na kaya nanghihina na ang buo kong katawan.

BRYAN'S POV

"Miss wake up are you okay? Wake up Miss! Miss! Miss!" Anong gagawin ko tatawag ba ko ng ambulance o ano? Hindi pwede makikilala nila agad ako kapag tumawag ako ng tulong. Dalhin ko na lang siya sa bahay.

Binuhat ko siya hanggang sa kotse ko. Buti na lang at magaan 'to hindi ako masyadong pinagpawisan.

***

My name is John Bryan Mark Lee, 18 years old at isa akong Artista. Mom and Dad said na dapat muna akong mag-aral dito dahil busy sila masyado sa mga work and business. Siguro nga nakakasagabal ako sa kanila kaya pinadala nila ako dito sa Philippines para lamang mag-aral. Sabi ni Dad kapag nakatapos ako dito nang pag-aaral pwede na akong bumalik dun. Kaya naman pagsisikapan ko. Ang pagpunta ko dito ay isang sikreto lamang dahil kapag pina-news TV ko pa ay baka pagkaguluhan na naman ako.

Malapit na kami sa bahay ko.

Ang himbing niyang natutulog at tsaka maganda rin sya di mo naman maipagkakait yun di ba?

Hininto ko muna ang kotse ko at itinabi muna. Hinawakan ko muna ang leeg at noo ng babaeng 'to.

"s**t!" Napasigaw na lamang ako kaya pinaandar ko na ang sasakyan ko at pinaharurot sa bilis ng takbo.

May lagnat siya at kailangan ko na agad siyang dalhin sa bahay at painumin na ng gamot. Dahil bukas may pasok na ko at kailangan gumaling na sya ngayon na.

***

Nandito na kami sa bahay ko.

Inihinto ko na ang kotse ko at bumaba na ko para pumunta sa isa pang pintuan ng kotse at buhatin ko si babae. Sorry kaya babae kasi hindi naman siya nagpakilala kanina bago ko siya iuwi dito.

Binuhat ko na siya at pumunta na sa pintuan ng bahay ko, kaya lang matagal-tagal ko din bago ko mabuksan yun. Ang hirap pala kapag may dala kang pabigat.

Hiniga ko na siya sa kama ko at kinumutan siya. Bumaba na ako at kumuha ng palanggana na may lamang maligamgam na tubig at kumuha din ako ng bimpo.

Pagkatapos ko gawin yun pumunta naman ako sa kusina para ipagluto ko siya ng lugaw. Ewan ko ba, dapat hindi ‘to ginagawa ng isang Artista ehh.

Nakaluto na ako at nilagay na ito sa mangkok at kumuha na din ako ng kutsara. Pagkatapos ay pumunta na ko sa taas.

"Hey. Wake up, can you eat this lugaw? I’m sorry kung natagalan ahh" pinaupo ko siya at sinubuan ko siya ng lugaw. Isang subo pa lang ay humiga na siya kaya pinunasan ko na lang ang noo niya kasi parang ayaw niya naman kumain.

Tapos na ko gawin yun a-at pinagmasdan ko siya habang natutulog kahit na para na kong tanga dito kakatitig sa babeng 'to.

At hindi ko mapigilan na halikan ko siya.

Hinalikan ko siya na yun ang dahilan para ikagulat nya. Ewan ko ba, nakakamalay ba siya pagkatulog?

SHEENA'S POV

Bwiset na Bryan na 'to hayop akala ba niya tulog na ko? Wala na... wala na ang pinaka-iingatan ko sa buong buhay ko na dapat ay mapapunta sa Future Prince Charming ko. Huhuhu...

"Hoy! Bakit mo ginawa yun ahh!?"

"Because I did!" sarcastic niyang sabi.

"Because you did? Ganun na lang ba yun? Bwisit ka!!!" pinaghahampas ko sa kanya yung unan. Teka... Hindi ito ang kwarto ko!

"Dapat ang first kiss ko na ‘yon ay dapat mapapunta sa Future Prince Charming ko!!! Tsaka na'san ako? Hindi ko 'to kwarto!"

"First kiss mo ba yun? Hahaha... Malay mo, ako pala yung Future Prince Charming mo?"

"Yuck! Hinding-hindi! Kadiri ka! Siguro may balak ka sakin nohh habang natutulog ako!?"

"No! Wala!" angal pa niya kaya hinampas ko ulit siyang nung unan.

"Bwisit ka!!! Hindi ko makakalimutan ang araw na 'to na—”

"Na hinalikan kita." aba! Bakit ba siya nakikisabat?

"DAHIL BINASTOS MO ANG LIPS KO AT ANG BUONG PAGKATAO KO!!!" sabi ko at bumaba na sa kama.

Wow! Laki pala ng bahay niya noh? Bigla ako napailing sa naisip. Hindi! Wag kang mabighani sa laki ng bahay niya siguro may halong sumpa ng mangkukulam yan!

Binuksan ko na ang pinto at lumabas na. Maglalakad na lang ako pauwi. Katulad ng ginagawa ko kanina. Akala ko pa naman mabait ‘yun eh may balak palang masama sakin.

Nakalimutan ko na may pasok pala ako bukas sa LEE INTERNATIONAL ACADEMY nakapag-transfer na ako kahapon dun kaya papasok na lang ako dun at hindi na mag-aabot ng card sa Principal Office sabi kasi ni Dad mas maganda daw ang kinabukasan ko kapag dun ako pumasok , kaya um-oo na lang ako kay Dad kasi hindi naman ako dapat mag-inarte sa kanya dahil siya na ang nagsilbing Mom and Dad ko sa nagta-trabaho siya para sakin sa London.

Nandito na pala ako sa'min. Bakit parang ang bilis ko? Hays. Kakaisip ko sa mga bagay bagay nawala na ko sa concentration.

Pumasok na ako at umakyat na sa kwarto ko para dun na ipagpatuloy ang tulog ko na sinira kanina ng Bryan na yun. Haiiiissssttt!!! Kakabwisit!