CHAPTER III: Books

569 Words
Somebody told me that you don't want me no more So you're walking out the door~ "Ayy! Pashnea huhu" sigaw ko na halos mapaire sa takot habang may hawak na espada. " 'yan lang ba ang kaya mo, Senyorita?" natatawang sabi ni Hschi. "Ashtadi! Huhu itigil na natin to" pagmamakaawa ko na sinabayan nang pagwasiwas ng espadang hawak ni Hschi. "Don't say those enchanted blablachuchu na 'yun, Senyorita. Mas magandang matutunan mo ang sarili nating salita" lumukso s'ya ng pagkabilis-bilis at nagpaikot-ikot sa ere. "You're cornered , milady!" sabi n'ya habang natatawa padin at itinutok ang espada saakin. Fudge -,- sabi nga kasing hindi marunong eh. "Hali muna kayo sa loob, Hschi. Oras na ng pagkain" M Y G A S K A S E Y sa wakas huhu. Kanina ko pa hinihintay to eh. Pinagod kasi ako ni Hschi huhu. -- Napatulala ako sa lamesa nang ihain ni Madam ang mga libro na may kung anong nakasulat. "Kain na, Senyorita" seryosong sabi ni Madam. Pinagloloko ba nila ako? Huhuness! "Hindi, Senyorita. 'yan talaga ang kinakain namin sa Macabre at iyan din ang iyong kakainin pagdating niyo doon" "P-pero madam? How? Like dzuh. How will eat that po? Ngunguyain ang bawat pages?" napaismid nalang ako habang natatawa. "Exactly. Napakagaling mo talaga, Senyorita" papuri--pangungutya? Pagtawa? Ewan ko ba. Seryoso ba sila?! "Tikman mo muna, Milady." pag-aalok ni Hschi. Yuck! Like ew! Ampangit kaya ng lasa ng pages of the book when you make kain kain to that. "Natikman mo na ba, Senyora?" umiling nalang ako. "Atsaka, bawas-bawasan mo ang pagiging conyo baka mapagkamalan kang si Krissy" "Ehe. Sorry po." muli kong tiningnan ang librong nasa harapan ko. "We're eating the pages of the books para may karagdagang kaalaman na pumasok sa ating isipan" Madam Mergeulyzia said. Omaygasssss sana tama ang bigkas ko and spelling huhu. Tama naman diba? Mergulya ang bigkas tapos M-E-R-G-E-U-L-Y-Z-I-A huhu sana nga. "Tama naman,hija" phew~ buti nalang. Nagsimula na sila sa pagkain ng mga pages ng books. Omaygas magmumukha akong goatie na kumakain ng d**o huhu. "Tama na ang kaka 'huhu' mo, Senyorita at kumain kana"binuksan ko ang libro at may nakitang iba't-ibang letra ngunit hindi ko maintindihan. Pamilyar ito saakin pero hindi ko talaga mabasa. "Kumain kana, Senyorita. Masamang paghintayin ang pagkain" pinunit ko ang pahina at sinimulan itong nguyain. "Ako, ang katumbas ng salitang tao na iyan sa salitang Lunic ay 'poi' " "Ikaw, ang katumbas ng salitang tao na iyan sa salitang Lunic ay 'tok' " "Mahal, na ang ibig sabihin ay-- Agad kong pinunit ang sumunod na pahina dahil kulang ang ibig sabihin ng salita. --ikira " "Kaibigan na ang katumbas sa salita natin ay 'ka-luguran' "Maganda = kulih" "Gwapo = pulih" "Mabait = maganaka" "Ibon = jikan" "Pula = olum" "Ano na, hija kamusta?" Ay ampochi! Akala ko nasa libro padin huhu. Si Madame Mergeulyzia na pala. "A-ayos lang po. P-pero bakit hindi ko po matandaan ang nangyari sa'kin dati, samantalang sa pagkakaalam ko po eh hindi ako nakakalimot?" Gosh! I really want to know! "Isa kang , Plume" "P-plume? Pluma? Pen? Pero I'm tao po--" tumawa ng malakas si Madame at muling nagsalita. "Hindi Hija. Hindi ka panulat at hindi karin ordinaryong tao. Kabahagi ka ng grupo ng iyong Ama . Mga Plume. Kilala din sa tawag na 'the wish givers' " "Wish givers ho?" "Oo. Lahat kasi nang sasabihin niyo nagkakatotoo"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD