บทที่ 23 ยื่นหมูยื่นแมว
หลังทำงานพาร์ทไทม์เสร็จก็ถึงเวลาที่น้ำหนาวต้องกลับคอนโดไปเตรียมอาหารรอใครบางคน เหตุผลเลือกที่ทำงานพาร์ทไทม์เพราะอยากเก็บเงินส่วนนี้ไว้เป็นค่าใช้จ่ายในรั้วมหาวิทยาลัย ส่วนเงินค่าจ้างก็เก็บไว้เป็นค่าเทอม
แต่ในระหว่างนั้น...
พรึ่บ!
"โอ้ยยย!!!"
"มึงมานี่เลยนะอีหนาว!" แม่เลี้ยงของน้ำหนาวโผล่พร้วดออกมาจากมุมตึก กระชากผมของหญิงสาวเข้าไปในที่ลับตาคนอย่างแรง
"แม่!!!"
"หน๋อย..โทรไปไม่รับ!" แม่เลี้ยงจิ้มหนักๆเข้าที่ขมับของน้ำหนาว
"หนาวทำงานค่ะ"
"ทำงานก็ต้องมีเวลารับโทรศัพท์สิวะ!" แม่เลี้ยงแย่งกระเป๋าของน้ำหนาวไปจากมือ ค้นเจอเงินจำนวนสี่ร้อยบาท เธอรีบยัดใส่ในถุงกางเกงทันที
"นั่นเงินค่าแรงของหนาวนะ!"
"เงินค่าแรงของมึงแล้วไง ก็มึงอยู่ฟรีกินฟรีกับเจ้านายนิ คงไม่ได้ใช้จ่ายอะไร"
"แล้วเงินที่หนาวให้ไปหรอล่ะคะ"
"หมดแล้ว!"
"ฮ้ะ! หมดแล้ว!!" น้ำหนาวพยายามแย่งเงินกลับคืนมา แ
