Seduced Series: Karl Hernandez

Kabanata 2

Mariing iniling ng dalaga ang kanyang ulo. Iginalaw niya ang kanyang buong katawan and she suddenly felt the pain throughout her whole body.

Marahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at agad na namataan ang isang silid.

The four walls who's beside her, the wall of tears and pains.

Dinampi niya ang kanyang sintido at ibinaling ang tingin sa lalaking nakatayo ngayon sa bintana. He blocked the flash of sunlight that was supposed to light the whole room. That was supposed to flash direct to her.

He's a half naked. Naka short ito ng maong at halatang bagong ligo lang dahil sa kunting basa sa likuran niya. His hair are even wet.

She closed her eyes and trying to remember what happened last night.

Ang tanging natitira sa alaala ng dalaga'y ang pagkahulog niya mula sa railings na iyon. She did not know how she got home and how she became alive after all. Buong akala niya'y iyon na ang katapusan niya. Buong akala niya'y matatakasan na niya ang buhay na meron siya ngayon.

She can't even remember that guy last night. Hindi niya iyon namataan dahil nakatalikod siya. Tanging nasa alaala lang niya ay ang tono ng kanyang boses at ang kanyang pananalita. His scent as well.

"Where did you go last night?"

Naibaling ng dalaga ang paningin niya sa bintana kung nasaan nakatayo ang nagbitaw ng salitang iyon.

"Somewhere Brent." She shooked her head at saka humigang muli sa kama. She huged the pillow beside her.

Rinig niya ang hakbang ng paa ni Kent na siyang papalapit sa kanya ngayon. Hinayaan niya lang itong umupo sa tabi niya.

"Sorry." He whispered.

Ang takot ng dalaga, ang galit at ang puot sa puso nito'y bahagyang naglaho nang marinig ang sinabi ng binata sa kanya. His voice is like a harmonic sound. One hear could flash out the emotion you've felt.

She don't want to believe what he just said. She don't want to let him burried her life again. She don't want to be fooled again but that thoughts of her suddenly disappeared when she hear his soft voice and feel his warm wipes.

Nanatiling tikom ang bibig ng dalaga. Nakapikit lang ang mga mata nito at hindi pinansin ang sinabi ng binata.

"I didn't mean it Cass, I love you and you know that. Sorry for the pain I've made." Sa boses ng binata'y naramdaman ng dalaga ang pag-asa. Pag-asa na sana sa puntong ito, totoo na ang lahat. Na sana sa puntong ito, magbabago na ang lahat.

The liquids of her eyes suddenly fall down to the pillow. Ibinaon niya ang kanyang mukha sa unan upang hindi ito mahalata ni Brent. Malimit niya iyong ginawa, she hide the maoned and the hiccups made by crying.

Reminding those painful hurts, painful smack and his painful slaps. Alam niyang maglalaho lang ang mga pasang natamo niya galing doon tulad ng dati but how long she'll be able to handle this? Naramdaman na niya ang pagod sa kanyang katawan but her heart keeps on beating towards him. She loved him that much. Hindi niya alam kung bakit sa dinami-daming lalaking nagkakandarapa sa kanya'y kay Brent pa siya napunta't nagmahal. Sa lalaking kailanman puro salita ang pinapakitang pagmamahal. A guy who keeps on hurting her. A guy who's the reason behind the drops of every tears in her eyes.

Maya-maya pa'y naramdaman ng dalaga ang kamay nito na marahang humahaplos sa buhok ng dalaga. Pinahid ng dalaga ang likido sa kanyang mga mata at pinigilan ang pag-iyak.

"It's already seven-thirty in the morning, hindi ka ba papasok?" He said.

Hindi sumagot ang dalaga sa halip ay huminga itong malalim.

"Nagluto na ako. Maligo ka na." Malambing na wika nito sa dalaga.

Agad na naramdaman ng dalaga ang pag-awat ng kamay nitong humihipo sa kanyang buhok. Tumayo ito mula sa pagkakaupo sa kama at saka humakbang papalabas sa kwarto.

Nang marinig ng dalaga ang mariing pagsara ng pinto ng kwarto ay agad na ito umawat sa pagkakahiga. Umupo ito sa kama at saka tumingin sa bintana na kung saan kitang-kita ang buong syudad.

Maliwanag ang buong lugar, the malls are started to open. Marami-rami na rin ang mga sasakyang dumadaan sa south bound lane.

Humakbang ang dalaga papunta sa salamin. Seing her reflection to the mirror made her smirk.

Hindi niya alam kung paano niya nalagpasan ang bagay na ito.

She's with Brent for almost two years. Nandito sila sa condong ito for almost two years at sa dalawang taon na iyon, doon niya nakilala ang totoong ugali ng binata.

Hindi matatapos ang buwan kung hindi siya nasasapak ng binata. May punto pa na nasusugatan ang labi ni Cassy dahil sa pagkauntog niya sa kama dahilan ng malakas na sampal ng binata.

Ang lahat ng 'yon ay nakayanan niya dahil mahal niya si Brent. Everytime na hihingi ito ng paumanhin sa kanya'y walang pagdadalawang isip niya itong pinapatawad. That is how she loved him.

Hinubad ni Cassy ang suot niyang shirt. Kitang-kita pa niya ang mga pasa sa katawan niya na siyang kanyang natamo noong huling gabi.

Medyo nawala na ang sakit ngunit hindi parin nawala ang marka ng pasa sa kanyang katawan. This mark would be the mark she'll bring througout her whole life.

Kinuha ni Cassy ang bathrobe sa closet at dumiretso na sa banyo upang maligo.

Alas syete y media nang makarating ang dalaga sa paaralan. Nag-iisa itong umuupo sa kabilang side ng silid. Sinabi na sa kanya ni Dianne na absent raw ito ngayon kaya hindi na siya naghintay pa.

Eksaktong alas dose ng tanghali nang mapagpasyahang umuwi ang dalaga. She's tired enough. Gusto niyang umuwi at magpahinga sa condo buong hapon.

Habang nilalakad ang malapad na highway patungo sa condo ay bahagyang namataan ng dalaga ang isang eskeneta. Isang eskenetang papunta sa tulay na iyon.

Walang pagdadalawang isip na tinahak iyon ng dalaga.

The brigde is too different from the bridge she saw last night. Marami na ang sasakyang dumadaan dito. Maliwanag at maalingaw-ngaw ang kabuuan ng lugar.

Dinungaw ni Cassy ang tubig sa ilalim ng tulay. She narrowed her eyes while seeing the gentle flow of water.

Bahagyang napakunot ng noo ang dalaga. Isang ideya ang bahagyang pumasok sa kanyang isipan habang tinitingnan ang tubig sa ilalim ng tulay.

She's wondering kung tuluyan ba siyang nahulog sa tubig kagabi. If that guy caught her and saved her. Kung sakaling nahulog siya'y tumalon rin ba ang lalaking iyon sa tubig at niligtas siya.

But that was imposible.

Kinurap ng dalaga ang kanyang mga mata at idiniin ang atensyon patungo sa kabilang dulo ng tulay.

Medyo mabagal ang takbo ng sasakyan sa mga oras na ito. Napagpasyahan ng dalaga na puntahan ang kabilang dulo ng tulay at mamasyal muna sa syudad.

Biglang napawi ang pagod niya kaya naisipan niyang mag-window shopping muna bago umuwi.

Alas tres ng hapon nang lumabas ang dalaga sa isang mall. Hindi na siya dumaan pabalik sa tulay bagamat may shortcut na daan naman patungo sa gusali na kung nasaan ang condo nila.

While walking in the roadside, nakuha ang atensyon ng dalaga sa isang papel na nakalagay sa labas ng gate.

Iniling ng dalaga ang kanyang ulo at sinilip ang kabuuan ng bahay.

Malaki ang bahay kung titingnan sa labas. The ground was filled with carabao grass and well-landscaped ang buong paligid. May motorsiklo rin sa grahe ng bahay na alam niyang pagmamay-ari ng isang binata dahil sa kintab nito at isang sasakyan sa gilid ng motorsiklo.

Binasa niya ang nakasulat sa papel na iyon.

She narrowed her eyes when the idea suddenly flashed in her mind.

She wants to apply.

Wala naman siyang pagkakitaan. This would be the apportunity to earn her own money.

Sa loob ng dalawang taon na iyon, inasa niya kay Kent ang lahat. Mula sa kanyang allowance, tuition, bill at iba pang bayarin ay si Kent ang umako sa lahat. She wants to earn her own money and buy her own things using the money she earned.

Agad na pinindot ng dalaga ang doorbell ng bahay.

Ilang minuto rin siyang nakatayo sa labas ng gate bago lumabas ang isang babae.

Nakaputing bistida ito. Her long nose, brown eyes, her long straight hair and her thin soft lips caught her attention. Nasa 28 ang sa tingin ni Cassy ang edad ng babaeng kaharap niya ngayon. She looks so gorgeous and arrogant.

"Good afternoon po Ma'am." Ngiting bati ni Cassy sa ginang.

Napatingin ang dalaga sa papel na nakadikit sa gate. She smiled at saka muling ibinaling sa ginang ang kanyang paningin.

"Gusto ko po sanang mag-apply." Cassy said hesitately.

Napangiti ang ginang at saka tiningnan nang maigi ang dalaga.

"May dala ka bang resume?" Wika pa ng ginang sa dalaga.

Napangiti ang dalaga. Napakamot ito sa ulo.

"Wa-wala po eh. But I could pass that afterward. Malapit lang naman po ang condo ko rito sa bahay ninyo." Sambit pa ni Cassy.

"No, you don't have to. Nangangailangan talaga kami ng katulad mo hija kaya you're hired." Ngiting wika ng ginang sa dalaga.

"Kailan po ako pwedeng magsimula Ma'am?"

"Gusto ko sana ay ngayong gabi na but may kunting lagnat pa ang anak ko eh, kaya sa susunod na gabi na lang. Okay ba 'yon sa'yo?" Ngiting tanong nito sa dalaga.

Aktibong tumango ang dalaga sa ginang. Maya-maya pa'y sinara na ng ginang ang gate kaya dumiretso na sa pag-uwi si Cassy.

Nadatnan niya si Brent na natutulog sa kama. Muntik nang makalimutan ng dalaga na day off niya pala ngayon.

She took off her school shoes and her uniform.

"Napaaga ata ang uwi mo?" Ibinaling ng dalaga ang paningin niya kay Brent na 'di man lang nag-abalang lumingon sa dalaga.

"Oo, I want to get rest."

Isunuot ng dalaga ang kanyang short at pinarisan iyon ng manipis na shirt. Ibinagsak niya ang kanyang sarili sa kama at maya-maya pa'y naramdaman niya ang bahagyang pagyakap ni Brent sa kanya.