“RUTH, sa`n ka pupunta?”
Lalabas na sana ako ng kwarto namin ni Dionisia nang tawagin niya ako. Lalabas ako kasi maghahanap ako ng karenderya na kakainan ko. Wala naman kasing lutuan dito.
“Maghahanap po ng kainan sa labas. Medyo gutom na, eh...” sagot ko.
“Naku, pasabay na ako sa iyo!”
Medyo napansin ko ang minsan ay malambot at matigas niyang pananalita kaya bahagya akong natatawa. Parang siya iyong nanay ni Pambansang Kamao. Tumango na lang ako bilang pagpayag. Hala! At talagang nag-make up muna siya at nagpalit ng damit bago niya ako niyayang lumabas na.
“May alam akong kainan malapit dito. Doon na lang tayo...” aniya habang naglalakad na kami sa kalye. “Ano nga palang trabaho mo?”
“Wala po akong trabaho. Maghahanap pa lang,” tumango-tango siya.
Lumiko kami sa isang kalye at do
