Ethan’dan
Sol yanımdaki boşluğun soğukluğuyla uyandım. Ellerimle sol yanımı yokladım. Kollarımın arasına almak için bir ten bir beden ararken Defne’in yokluğuyla bir den gözlerimi açtım. İçimde bir panik dalgası büyürken başımı yastıktan kaldırdım. Kalbime bir ağırlık çökmüş gibiydi; sanki derinlerde bir yerde kötü bir şeylerin olduğunu hissediyordum. Belkide onu görmeyişimle bir paranoya içerisindeydim. Belki banyoda, belki de mutfaktaydı. Ama içimdeki huzursuzluk, beni yataktan kalkmaya zorladı.
“Defne?” diye seslendim, sesim odanın duvarlarında yankılandı. Cevap yoktu. Üzerimdeki örtüyü kenara atıp hızla ayağa kalktım. Sevdiğim kadının hastalığını öğrendikten sonra onun yanımda olmaması bile endişelenmem için bir nedenken yokluğu kalbimdeki endişe dalga dalga büyütüyordu. Gözlerim
