Nagpakawala ako ng matunog na hininga bago ko siya kinausap. Pinigilan ko ang sarili sa abot ng aking makakaya dahil ayaw ko na makabitaw ng masasamang salita. Ayaw kong may alitan sa aming dalawa kaya pinilit ko ang sariling makalma. Pasimple kong pinahid ang mga luha ko at tumango-tango na lang.
Alam kong hindi ako bagay sa kompanyang ito dahil sa katayuan ko. Gustuhin ko mang makibagay sa iba pero napakahirap talaga.
Alam ko naman na hindi ako tatanggapin ng lipunan kung sino ako at kung ano'ng klaseng tao ako. At hindi ko rin naman sila masisisi dahil alam ko sa sarili ko na kasalanan ko rin naman ang lahat.
Ayaw kong umalis ako sa building na 'to na may hindi kami pinagkakaunawaan lalo pa at sigurado akong magkikita pa rin naman kami palagi. Kahit na gustuhin ko mang magpatuloy
