"Kumain ka muna, ilang araw ka ng hindi kumakain," aniya na para bang nag-aalala sa akin. Pero hindi na ako magpapadala sa mga pinagsasabi niya.
Tumalikod ako sa kaniya at hindi ko siya pinansin. Wala akong balak na kausapin siya dahil hindi pa rin maibsan ang galit ko sa ginawa niya. Ilang beses niyang tinanggi sa akin na wala siyang kinalaman. Parang gusto ko na ngang maniwala sa kaniya dahil ang dahilan niya ay mapapahiya rin siya kung siya man ang may pakana.
Nagpaalam rin akong umuwi na pero hindi siya pumayag sa naging hiling ko. Mas lalo lang niyang pinalala ang sitwasyon dahil hindi pa rin ito nagbabago. Sa kabila ng mga nangyari ay hindi niya pa rin iniisip ang kahihiyan ko. Nagagawa niya pang manatili sa lugar na 'to kahit na may problemang nangyari.
"A few days from now uuw
