Amore De Un Indio

Unang Kabanata

Nagising ako dahil sa ingay na dulot ng cellphone kong kanina pa ata nag ri-ring. I managed to get up and fix myself before I picked my phone up from the floor.

"Hello?" I asked.

"Hello mo mukha mo! Hitad ka, akala ko ba sabi mo kanina may kukunin ka lng sa bahay niyo? My gosh girl... It's been hours at hindi ka pa rin nakabalik dito, kaloka" I could feel this womans viens coming out from her neck. Damn. Halatang inis na inis na ito dahil sa tono ng pananalita niya pero as if may pake ako. At isa pa, hindi naman ako ganun ka atat na pumunta sa birthday party ng new friend niya kuno. If I know... Kinaibigan lang naman kami ng mga tao dahil sa pera at kasikatan namin. Those filthy bitches.

Christine and I were childhood bestfriends because both are parents were business partners. And I'm telling you, my parents were f*****g rich. And I'm the f*****g badass.

Salamat sa pera nila coz I can freaking buy your flesh para lang ipakain sa mga aso sa kanto. Im Maria Cruzzette Ruzzo, you're goddamn nightmare.

Swerte ako to have both riches and fame just like Christine. We had the life that every other girls dream of. Unfortunately, they don't know the truth behind having everything. Sa mundong puro pera, walang tunay na kaibigan. Walang totoong kaibigan. Kung gaano ka totoo yung pera at mga alahas na meron ka, ganun naman ka peke at ka plastic ang mga taong nakapaligid sayo. Kaya ganun nalang ako kung dumistansya sa mga babaeng parang linta kung lumingkis. Im not a charity fund na susustento sa mga kagagahan nila. I don't deal with filthy bitches. I don't deal with persons who can't even afford to make retoke their ugly faces. Damn.

Hindi ko nga maintindihan tong si Christine kung bakit ang hilig niyang makipag plastikan. She's just that asshole na mukhang tangang nag papaloko sa mga mukhang imburnal niyang fake friends. Pasalamat siya at mahalaga siya sakin at hindi ko kayang tiisin na iwanan siyang mag-isa kasama ang mga traydor na kampon niya na if i know ay bumubuntot lng samin para makalibre. Hypocrite!

"Yeah. Whatever, susunod ako" sagot ko sa kabilang linya. I let out a loud sigh. Tong kumag nato talaga.

" Bilisan mo, gaga ka talaga. Uubusan kita ng lalaki dito kapag hindi ka parin dumating" pasigaw na saad niya.

"Saksak mo sa ngalangala mo yang mga lalaki mo!" Inis na singhal ko sabay irap.

"Talaga! Bilisan mo na dyan Hitad!"

And then I ended the call.

Napatingin ako sa oras. 7:52, I still had enough time to dress up. Napatingin ako sa kalat sa paligid. I messed up so bad. Hindi ko na tuloy malaman kung kwarto pa ba to o kulungan ng baboy. Nabaliw na ata siguro ako kanina. I acted so strange. Parang tanga... Geez.

....

" Pakiayos nalang nung kwarto ko sa taas Manang," biglang napatigil si Manang Beth sa pag hahalo ng kung ano man yung niluluto niya dahil sa sinabi ko. Problema neto? Sapakin ko to eh.

"Oh bakit Manang? Any problem?" Nakataas ang kilay kong tanong sa kanya. Tahimik muna niya akong pinanood habang naglalagay ng lipstick. Nganga nanaman siya sa kagandahan ko. Geez, alam kong maganda ako pero wag naman sanang mahumaling sa akin itong gurang na to. May taste pa rin naman ako at all. Napailing nalang ako sa naisip ko. Bago paman siya makapagsalita ay tinanong ko nalang siya ulit.

" Manang puputulin ko yang dila mo tas ipapakain ko sa unggoy natin" ofcourse I'm kidding. I gaved her a sweet smile.

" Pano pag tumawag yung mommy mo tas hanapin kayo?" I put the lipstick back on my bag before I faced Manang Beth again. Nahuli ko nanaman siyang matamang nakatitig sakin. Damn. Ang dyosa ko talaga.

" Sabihin mo nagpasukat ng kabaong, " prenteng sabi ko na agad nagpalaglag sa panga niya. The hell's wrong with this woman?

" Manang your mouth. Shut it close, those jerks wouldn't care anyway. As if may pake sila sa kung ano man ang nangyayari sakin" paliwanag ko sa kanya. She's still in shock. Pengeng martilyo, pupokpokin ko lang to sa ulo.

" Anak wag kang magsalita ng ganiyan alam mo namang mali ang-" I interrupted her bago pa mn niya simulan ang sermon niyang pagkahaba-haba.

" I need to go. Chris' waiting for me, paki ayos nalang nung kwarto ko. And, by the way...burn the whole library and all the goddamn books. Wala kayong ititira kahit na isang pahina mula sa loob noon" utos ko bago siya tuluyang tinalikuran.

Mabilis kong tinahak ang parking lot at nang makarating ay tinungo ko agad ang kotse ko. I have no time for that old womans preach. I hate it when she talks about my parents. Kung pangaralan niya ako ay parang alam niya ang pinagdaanan at nararamdaman ko dahil sa pag-iwan sakin ng mga magulang ko. Mula pagkabata ay hindi ko naramdaman ang pagmamahal mula sa isang pamilya dahil bata pa lang ako ay wala akong ina at ama na nasa tabi ko. Wala akong tatay sa tabi ko nagtataboy ng mga halimaw na kinakatakutan ko, wala rin akong nanay na nagpapatahan sakin pag inaaway ako o inaapi ng mga kaklase ko. They were never there. Puro sila pera at trabaho. Nakalimutan na nga ata siguro nilang may anak pala sila. Kaya in return, kinalimutan ko na ring may mga magulang pa pala ako. Kung pera at luho lng ang kaya nilang ibigay sakin.... Then they're just my Credit card.

...

"Finally, ba't ba kasi ang tagal mo?"

Magkasalubong ang kilay ni Christine ng makaharap ko siya. She looks upset. Problema ng babaitang toh? I raise my eyebrows and rolled my eyes. Hindi naman ako naiinis sa kanya, kundi sa mga lintang mukhang espasol na isinawsaw sa imburnal na nasa tabi niya. Mga kampon ni Lucifer!

"Hi Cruzzette, I'm Catherine." Alien talk nung babaeng nakaupo sa right side ni Chris. Ngumiti pa ito dahilan para makita kon yung dimple sa pisngi niya. Infairness, ang lalim. Pwede nang gawing hukay niya.

Agad itong naglahad ng kamay sa'kin. Makalipas ang ilang segundo ay hindi ko parin iniabot ang kamay niya. Mangalay ka b***h! Ramdam kong nakatingin lahat ng kasama namin sa table, naghihintay sa pakikipag kamay ko sa hipokritang nasa harap ko. Asa. Ayokong mahawaan ng pagiging social climber nila. Mataman kong tiningnan ang kamay niya bago nag salita.

" Well b***h, I'd be very honest. Hindi ako nakikipag kaibigan sa mga mukhang tipaklong na kagaya mo. At kung balak mo lang perahan yang kaibigan ko, you better not. She's not a charity fund. Oh well she is- sa mga tao ngalang at hindi sa mga higad na kagaya mo" biglang natahimik ang paligid dahil sa mga sinabi ko. What's wrong with these people? Ganun ba ka big deal sa kanila ang pagsasabi ko ng katotohanan? I heard Christine's gasp. Agad ding binawi nung Katerina blablabla yung kamay niya at isinuksok yun sa likuran. Better, dahil ako mismo ang puputol nun kapag hindi pa niya itatago.

" Cruzzette you've gone too fa-" and there we go. Ako nanaman yung mali. Hindi makapaniwala kong tiningnan si Christine dahil sa sinabi niya.

" What? Iniisip ko lng naman yung kapakanan mo, you know me. I'm born honest. " I smiled evily and smirk. Natuon ulit ang atensyon nila sakin. Hugutin ko mga mata nyo eh.

" Well yeah, thank you" maasim ang mukha ni Christine at sarkastikong ngumiti which made me laugh. The wicked one.

"Chill Babe, let's just drink. I'm just kiddin," inabot ko yung isang glass ng tequila.

Tumayo ako at lumapit sa harap nung babaeng kinalbaryo ko. Nakayuko lang siya hanggang ngayon. Serves her right. Inilapit ko sa ulo niya ang tequila. Biglang nanamang napa singhap ang mga kasama namin. Calm down people, I don't bite.

" Ruzze don't do that!" Kinakabahang saway ni Christine.Inirapan ko lang siya at ibinalik ang atensyon ko sa babaeng nakayuko.

Tahimik silang lahat. Nag aantay sa kung ano ang susunod kong gagawin. Damn. Kung sa kanila ko kaya ibuhos tong tequila.

"Cheers" tanging nasabi ko nalang sa babaeng nasa harap ko. Dahan-dahan niyang iniangat ang ulo niya para tingnan ako. Bahagya akong nagulat nang masilayan ang mukha niya. Nangingilid na ang mga luha sa mata niya. Tingin ko ay na offend talaga siya sa ginawa ko. Bigla tuloy ako nakonsensiya. Ba't ba ang sama ko? But I like it though.

Mag so- sorry pa sana ako sa kaniya ngunit biglang may kung anong kirot akong naramdaman sa dibdib ko. Physical pain. Parang sinaksak ako ng kutsilyo at deretsong tumarak sa puso ko. Damn. Bigla akong napahawak sa dibdib ko dahil sa sakit na dulot nito.

"Somethin' wrong Ruzze?" Agad na tanong sakin ni Chris at punong- puno ng pagaalala ang boses niya. Tumango nalang bilang tugon.

"Excuse me, bathroom"

Patakbo kong tinahak ang daan papalabas ng bar. Ang sakit padin ng dibdib ko. Ayaw tumigil ng sakit.

"s**t"

Ang layo pa nung kotse ko mula sa kinaroroonan ko kaya wala akong magawa kundi ang sumandal nalang sa pader at doon dinamdam ang sakit ng dibdib ko. Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong sakit sa puso.

Habol-habol ko ang hininga ko dahil parang naninikip ma ang dibdib ko. This is not good.

Pilit kong kinakapa ang ang phone ko sa loob nang bag at nang ma swerte ko itong nahugot ay bigla rin itong nag power off. I turned it on pero ayaw na gumana. Damn. Pano nako hihingi ng tulong neto?

I tried to shout but I wasn't able to. Walang tinig na lumalabas sa bibig ko. Damn. Unti- unti nakong kinakapos sa hingiga at pakiramdam ko ay nagdidilim na ang paligid. Dizziness slowly enveloped me.

"S- Samuel"

Then everything went black...

-binibiningusasaya?

This chapter is dedicated to you. Please support me and keep reading my stories. Mwah.