เขาเอนตัวลงนอนติดกับฉันแล้วสอดมือมาโอบฉันไว้ในอ้อมแขน
โดยไม่ลืมเอามือมาอังที่หน้าผากก่อนจุ๊บเหม่งแล้วดึงผ้าห่มให้ถึงคอ
"นอนเยอะๆจะได้หายเร็วๆ"
"ค่าคุณธาม"
ธามนิธิพาคนป่วยเข้านอน ไม่แน่ว่าในกลางดึกคืนนี้หญิงสาวอาจไข้ขึ้นก็เป็นได้
เขาเฝ้าดูไม่ยอมหลับตานอนคอยจับเวลา อีกสี่ชั่วโมงตั้งใจจะปลุกหญิงสาวขึ้นมากินยาลดไข้
จึงตั้งนาฬิกาปลุกไว้ล่วงหน้าแต่ด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้าจึงผล็อยหลับไป
กริ๊ง...กริ๊ง นาฬิกาปลุกดังขึ้น
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเขารีบวางหลังมือไว้บนหน้าผาก ด้วยสัญชาตญาณถึงแม้ตาจะหลับอยู่ก็ตาม
"น้ำขิงตัวร้อนจี๋เลย"
จึงรีบลุกจากเตียงเปิดไฟดวงเล็กแล้วรีบหยิบกะละมังที่ใส่น้ำสะอาดวางไว้กับผ้าขนหนูผืนเล็ก
"เช็ดตัวหน่อยนะ"
"ไม่เช็ดได้ไหมคะน้ำขิงหนาว"
"เช็ดตัวก่อนนะคนดี"
เสียงทุ้มกับคำพูดนี้ทำให้ใจฉันอ่อนยวบ
"อืม..."
น้ำขิงทำตามอย่างว่าง่าย ขยับตัวให้เขาเอาผ้าเปียกที
