“นี่ บอกพวกเรามานะขิม เกิดอะไรขึ้นระหว่างขิมกับเสือหรือเปล่า?” เพียวซักไซ้เข้าประเด็นทันทีที่เจอหน้าฉันในเช้าวันถัดมา ฉันนั่งลงหยิบสมุดเลคเชอร์ขึ้นมาวางบนโต๊ะ เงยหน้าขึ้นมองก็พบว่าเพื่อนสาวทั้งสองกำลังจ้องรอฟังคำตอบ ถอนหายใจหนึ่งทีอย่างยอมแพ้
“ไม่มีอะไร ก็แค่ปรับความเข้าใจกันนิดหน่อย”
“ปรับความเข้าใจ? โห ไม่เชื่ออ่ะ เสือลากขิมเข้าไปในห้องด้วยท่าทางแบบนั้น พวกเราห่วงแทบตายแน่ะ แต่พอออกมากลับกลายเป็นคนละคน อารมณ์ดีเสียจนน่าสงสัย มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ ๆ” เพียวตั้งข้อสงสัย พักนี้เธอช่างสงสัยเกินไปแล้วนะ
“หรือว่า… ขิมคบกับเสือแล้ว?” ปริมโพล่งขึ้นมา ทำฉันตกใจจนพูดไม่ออก
“หา! จริงเหรอ?”
“บ้า! ก็ต้องไม่จริงอยู่แล้ว ขิมไม่ได้คบกับเขานะ ไม่ใช่แบบนั้น” ฉันปฏิเสธเสียงแข็ง ทว่าจู่ ๆ ไหล่ก็หนักขึ้นพร้อมกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ฉันจำได้ทันทีว่าเป็นของใคร
“พวกเธอเข้าใจถูกแล้ว เราสองคนกำลังคบกันอ
