Patuloy ang pagdaloy ng masaganang luha mula sa mga mata ni Idelaide. Her whole being is throbbing in pain. Especially her heart is.
Nanginginig ang mga tuhod na tinungo niya ang second floor. Ngunit parang nawawalan siya ng lakas. Mahigpit siyang napahawak sa railings niyon.
Kahit masakit na masakit na, umaasa pa din ang puso niyang susundan siya ng binata. Na yayakapin siya nito gaya ng dati nitong ginagawa.
Ngunit alam niyang hindi iyon ang mangyayari. At tama nga siya. Dahil narinig niya ang pagharurot ng kotse nito palayo sa apartment na tinutuluyan.
Parang tinusok ng milyung- milyong karayom ang puso niya. Tigmak ang luha na napadaus-os siya paupo sa hagdan.
“Hanggang sa huli, hindi mo pa din masabing minahal mo ako,” bulong niya sa hangin.
Mapait siyang napangiti, at ang ngiti
