Manitör sesleri...
Kafam fena halde uğulduyor. Gözlerimi açmak istiyorum ama sanki kirpiklerim birbirine yapışmış gibi. Her nefes alışımda göğüsüme sanki iğneler batıyor. Canım çok acıyor, yeniden uyumak istiyorum ama imkansız gibi. Acıdan kıvranıyorum..
Sertçe inlediğimde manitörden sesler yükseldi. Bir yerin kapısı hızlıca açıldı. Kalabalığın arasından iki tane tanıdık ses duydum ama tekrardan karanlığa gömüldüm. "Nabız yüksek, dozajı ayarla."
"Anestezi azalmış."
"Elli miligram yap."
"Tamam efendim."
Elimin hemen üzerindeki seruma bağlı olan şeyi açtılar ve iğneyle içine bir şey enjekte ettiler. Hemşirelerden biri benim uyandığımı fark ettiğinde doktora döndü. "Duru Hanım gözlerini açtı."
Doktor, bakışlarını önündeki kağıttan çevirip bana baktı. "Sonunda." dedi yüzündeki sahici gü
