İlayda'nın dedikleri masaya bomba gibi düşmüştü. Herkes kavga etmeyi bırakıp sessizleşmişti. Benim yüzüm pancar gibi kızarırken babamında alnından atan damarlar sinirlendiğine emindi. Sürekli bir bana bir Emir'e bir de karnıma bakıp duruyor ve gözlerini kaçırıyordu. Annem gözlerini kocaman açtı ve dudakları arasından "Yuh." dedi. "Kaç saat sizi bekledik biz."
"Anne ya!" dedim kızararak. "Öyle bir şey yok."
"Yo duydum seslerinizi." dedi İlayda. İlayda'nın saçına vurup koşar adımlarla salondan çıktım. "Rezil oldum rezil oldum Allah kahretsin ya." diye mırıldanarak tuvalete girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Tuvaletin kapısı aniden açıldığında yerimde sıçradım.
Emir'i görmemle panikle "Çabuk içeri gir yine yanlış anlamasınlar." dedim. Emir sırıttı. "Ne sırıtoyrsun ya? Komik mi?" başını sallad
