นางเอกเรื่องนี้ ตีสองหน้า หลายใจ แอ๊บแบ้ว แต่ที่ทำลงไปเพราะมีเหตุผล!!

EP. 01 ย้อนกลับมา

บ้านอิษยา

ห้องนอน

"เฮือกกกก!!! ตาย ๆ ๆ ๆ ๆ" พรึ่บ!! อิษยาสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วพูดคำว่าตายซ้ำๆ เนื่องจากเธอคิดว่าตัวเองนั้นได้ตายไปแล้วจากอุบัติเหตุ

"นี่ฉันตายแล้วจริงๆสินะ!! แล้วฉันได้ลงนรกหรือว่าขึ้นสวรรค์?!"

"คนแบบฉันมันก็ต้องได้ขึ้นสวรรค์อยู่แล้วสิ!! คนเลวอย่างสองคนนั้นมันสมควรลงนรกต่างหาก!!"

"ฮือออออ!! ไอ้เลว!!ไอ้ภาคไอ้ทุเรศเอ้ย?!"

"ยัยวดีตัวดีทำเป็นแอ๊บใสๆที่ไหนได้แอบกินแฟนชาวบ้าน!!"

"ขอให้แกสองคนตกนรก!!ส่วนฉันจะขึ้นสวรรค์คนเดียว ฮือๆๆๆๆ" อิษยาที่ฟื้นขึ้นมาก็ยังคงร้องไห้โวยวายโดยที่ยังไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเธอนั้นได้รับโอกาสอีกครั้ง

"ฮืออออๆๆๆๆๆ ไหนล่ะนางฟ้าที่จะมารับฉันขึ้นสวรรค์?" อิษยาตั้งคำถามก่อนจะมองไปรอบๆซึ่งมันคือห้องนอนของเธอเอง

"เอ๊ะ?!" แล้วเมื่อเธอได้เพ่งมองดูดีๆอีกครั้ง เธอก็พบว่าตอนนี้เธออยู่ที่ห้องนอนเดิมของเธอ เตียงนอนที่คุ้นเคย และชุดนอนที่เธอสวมก่อนออกจากบ้านในวันที่เธอตาย

"ทำไมทุกอย่างมันเหมือนเดิมเลยว่ะ?" อิษยาตั้งคำถามกับตัวเองก่อนที่จะมองไปที่กระจกที่อยู่ข้างเตียงของเธอ แล้วเธอก็พบว่าตอนนี้เธอนั้นยังไม่ได้ตาย

"ย้อนเวลาหรอ? หรือว่าสิ่งที่ฉันเห็นคือความฝันกันแน่? แต่มันดูเจ็บจริงมากฉันยังจำได้อยู่เลยว่าที่หัวกระแทกกับถนน?" อิษยาพูดกับตัวเองและเอามือแตะที่หัวตรงบริเวณที่กระแทกกับขอบฟุตบาท

"บ้าน่ะ...หรือว่าฉันอ่านการ์ตูนย้อนเวลามากเกินไปมันเลยทำให้หลอน? สงสัยต้องไปบำบัดที่จิตเวชแล้วล่ะ? ไม่อย่างนั้นฉันไม่สามารถแยกความจริงกับความฝันได้...." และในขณะที่อิษยากำลังทะเลาะกับตัวเองอยู่นั่นเอง จู่ๆที่กระจกในห้องนอนเธอก็เกิดแสงบางอย่าง

"ผะผะผีเหรอ?!" นั่นคือสิ่งแรกที่เธอพูดออกมา แต่ที่กระจกนอกจากแสงแล้วก็ยังไม่มีตัวอะไรออกมาเลย ทำให้เธอเกิดความสงสัยยิ่งนัก

ค่อยๆก้าวขาลงจากเตียงนอนและเดินเข้าไปใกล้กระจกบานนั้นทันที ซึ่งเธอจำได้ว่ากระจกอันนี้เธอซื้อมาจากร้านขายของเก่ามือสอง ตอนที่เธอเห็นมันครั้งแรกรู้สึกสะดุดตามากแถมราคาก็ยังถูกน่าจับต้องสุดๆ

และเพราะความราคาถูกนี่แหละเลยทำให้เธอแบบกระจกบานนี้กลับมาด้วย

"ผีจากร้านของมือสองหรอ? ฉันซื้อแล้วก็เป็นของฉันสิยะ!! จะตามมาเอาคืนหรือไง?!" เมื่อนึกถึงเงินที่จ่ายไปก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันที

ตัวเองก็เคยได้ยินเกี่ยวกับผีหวงของอยู่เหมือนกัน แต่เธอรู้สึกว่ามันไร้สาระ ในเมื่อเธอจ่ายเงินซื้อของไปแล้วของชิ้นนั้นมันก็เป็นของเธอสิ ผีจะมาทวงของได้ยังไง?!

"ฉันจ่ายเงินซื้อแล้วย่ะ!! ห้ามมาทวง!! หรือว่าถ้าอยากได้คืนก็เอาเงินมา 10 เท่าของที่ฉันจ่ายไป!!"

จากตอนแรกที่มีความกลัวอยู่บ้างแต่เมื่อนึกถึงเงินแล้วความกลัวนั้นก็หายไปในทันที

แต่กระจกบานนั้นก็ยังคงส่องแสงอยู่และไม่มีสิ่งใดปรากฏขึ้นมาเลยทำให้อิษยา จ้องมองกระจกอยู่อย่างนั้นยังไม่ยอมขยับไปไหน

"จะส่องแสงอีกนานไหมตาฉันจะบอดอยู่แล้วเนี่ย?!" เธอเลยอดที่วีนไม่ได้

หลังจากที่เธอพร่ำบ่นมาสักพักนึงแล้วอยู่ๆกระจกใบนั้นก็ได้ปรากฏเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซึ่งเป็นอุบัติเหตุหน้าโรงแรมม่านรูดที่ทำให้เธอตายนั่นเอง

"นั่นมัน..."

'เธอได้ตายแล้วจริงๆ' แล้วอยู่ๆบนกระจกก็ปรากฏข้อความขึ้นมา

'เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...มันเกิดขึ้นจริงๆ'

"แปลว่าฉันก็โดนแฟนนอกใจจริงๆนะสิ?!" เมื่อข้อความขึ้นมาอย่างนั้นสิ่งแรกที่อิษยานึกถึงนั่นก็คือเรื่องที่แฟนของเธอนอกใจนอกกายไปกับเพื่อนสนิทของเธอ

'ใช่'

"แล้วทำไมฉันยังไม่ตายล่ะ?"

'สวรรค์สงสาร...' กระจกตอบกลับมา

"ใช่ม่ะ? ชีวิตของฉันน่าสงสารจะตายเกิดมาพ่อแม่ก็ทิ้งละ ได้อยู่บ้านเด็กกำพร้าแถมยังไม่มีใครรับไปเลี้ยงอีก โตขึ้นมาก็ต้องช่วยงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ต้องตั้งใจเรียนหนังสือต้องทำงานส่งตัวเองเรียนกว่าจะจบมาได้หางานทำก็ต้องเหนื่อย พอมีแฟนๆก็ดันนอกใจอีก!! ถามคนที่แฟนฉันไปกิ๊กด้วยดันเป็นเพื่อนรักอีก!! พอจะตามไปวีนดันตายอีก!! ถ้าไม่สงสารฉันแล้วจะสงสารใคร?!" ในขณะนี้อิษยากำลังยืนคุยอยู่กับกระจกซึ่งถ้าคนนอกมองเข้ามาคงคิดว่าเธอเป็นบ้าอย่างแน่นอน

'ใช่'

"เยาะเย้ยป่ะ?"

'เพราะฉะนั้น...สวรรค์จึงให้โอกาสอีกครั้ง'

'เธอได้ย้อนเวลากลับมา...อิษยา'

"สุดยอดดดด0.0" เมื่อเห็นข้อความนั้นเธอก็ตาโตขึ้นมาทันทีทั้งตื่นเต้นทั้งตกใจและดีใจ

'เธอได้กลับมาก่อนวันเกิดเหตุ 1 วัน...และหลังจากนี้เธอก็ต้องใช้ชีวิตให้ดี...'

"ดีอยู่แล้วฉันจะใช้ชีวิตให้เริ่ดกับที่ผ่านมาอีก!!" อิษยายิ้มกับหน้ากระจก

เธอได้รับรู้ว่านี่แหละคือบุญที่เธอสะสมมา มันได้ปรากฏตรงหน้าของเธอแล้ววันนี้!!

'แต่มีข้อแม้ว่า...'

"นั่นไงฉันคิดไว้แล้วของฟรีมันไม่มีในโลก!" เมื่อมีประโยคนั้นขึ้นมาอิษยาก็พูดขึ้นอย่างรู้ทัน ตั้งแต่เธอเกิดมาแล้วโตมาสิ่งที่เธอได้รับรู้และเรียนรู้มาโดยตลอดนั่นก็คือของดีและถูกมันไม่มีอยู่จริง

แล้วมันไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีๆในโลกนี้ ทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยนและข้อต่อรองเสมอ

แต่ถ้ามันแลกกับการที่เธอได้เกิดใหม่อีกครั้งหรือย้อนเวลากลับมาอีกครั้งเธอก็จะลองฟังดูว่ามันคุ้มค่าหรือเปล่ากับสิ่งที่เธอจะต้องแลกไป

"อะไรอ่ะ...สิ่งที่ฉันต้องแลก?"

'ชีวิต...'

และเมื่อประโยคนั้นขึ้นมาในกระจกเธอก็ตาโตทันที

"ชะชะชะชีวิต?!"