"อื้อ ค่ะ ยังไม่ได้กินเลยค่ะ ไม่เอาไม่กินแล้วเดี๋ยวอ้วกอีก หนูกลืนไม่ลงนี่คะ "
"ต้องพยายาม ยาเม็ดนิดเดียวเอง คนเก่งของพี่กินได้สบายๆ อยู่แล้ว "
"ไม่ค่ะ " พยายามเท่าไหร่ก็ไม่ยอมกิน เบือนหน้าหนีแล้วทำเสียงแข็งใส่ หลายวันมานี้ผมพยายามใจเย็นอย่างที่สุด พู่ไหมกินข้าวไม่เป็นเวลา ไม่ยอมกินยากับวิตามินที่เตรียมไว้ให้ บางวันก็ไม่ยอมกินอะไรเลยเอาแต่นอนแล้วก็นอน อารมณ์ของเธอแปรปรวนขึ้นลงจนบางครั้งก็ตั้งรับไม่ทัน ไม่อยากปล่อยให้อยู่คนเดียวเพราะเป็นห่วง กลัวว่าจะคิดมากหาว่าผมรำคาญ
"โอเค ไม่กินก็ไม่กิน วันนี้มีนัดกับหมอฟิกส์นะ ลุกอาบน้ำแต่งตัวไหวไหม" เห็นสภาพเมียตัวเองแล้วหวั่นใจ แค่ไม่กี่วันพู่ไหมผอมลงไปมาก กินได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่รู้ว่าเป็นอาการข้างเคียงยาตัวใหม่ที่หมอฟิกส์ฉีดให้หรือเปล่าไม่แน่ใจ วันนี้ต้องปรึกษากันพักใหญ่เพราะพู่ไหมแปลกไปมาก
"ไหวค่ะ "
"พี่เตรียมชุดรอนะ " ผมต้องช่วยประคองร่างเล็ก
