โรงพยาบาล
"ปวดท้องเหรอลูก "
"ปวดค่ะ ปวดมากเลย โทรตามพี่หมอให้หนูหน่อยได้ไหมคะ " ฉันใช้แม่สามีโทรตามสามีแทนการเรียกหมอ
"ออๆ ได้ลูก อดทนก่อนน้า อดทนก่อนลูก " ฉันใช้มือกุมท้องตัวเองแล้วลูบเบาๆ ระหว่างรอแม่เพลงเข้ามาแจ้งข่าวฉันก็หยิบหมอนมาหนุนหลัง พยายามผ่อนลมหายใจเข้าออกให้เป็นจังหวะ
เข้า ออก ช้าๆ
"ใจเย็นๆ นะลูก รอพ่อก่อนน้า รอพ่อก่อนนะครับลูก " ลูกชายคนที่สองของฉันกับพี่หมอกำลังเริ่มอาละวาดอย่างหนัก เขาถีบท้องฉับตุบๆ จนเริ่มทนไม่ไหว ท้องนูนขึ้นจนน่ากลัวฉันจะไม่ไหวแล้วนะ ฉันอยากเบ่งจะแย่อยู่แล้ว
"แม่ขา แม่เพลง "
"มาแล้วลูก พี่หมออยู่นี่ลูก " แม่เพลงยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน พี่หมออยู่ในนั้นจริงๆ คุณหมอที่กำลังทำหน้าตื่นเต้นพร้อมกับขับรถในเวลาเดียวกัน
"พี่หมอ อย่าขับรถเร็วนะคะ " เข้าใจว่าพี่หมอกำลังรีบ เพราะวันที่อคิณคลอดพี่หมอก็ติดเคสซึ่งแน่นอนว่าฉันก็ต้องเข้าใจในฐานะที่เป็นหมอด้วยกัน
อยู
