หมอมาเฟีย ภาค 2

Chapter.7 ภารกิจที่1

เช้าวันต่อมา

"อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่หมอโย"

"สวัสดีครับน้องพู่ไหม เป็นไงบ้างครับเมื่อคืนอาการหนักเลย " ใช่เวลาวีดิโอคอลโชว์หน้าสดไหมคะ ฉันแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเพื่อมารับสายพี่หมอโย รู้ว่านี่คือความตั้งใจของพี่หมอ

"นิดหน่อยค่ะ "

"พี่ขอโทษนะครับที่ชวนไอ้หมอสิงห์กลับบ้านดึก พอดีมันกะทันหันจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาทำให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน ดีกันเถอะนะครับสงสารไอ้หมอมัน " น้ำเสียงและสีหน้าพี่หมอโยทำไมถึงได้อบอุ่นละมุนละไมเช่นนี้ แล้วสามีฉันล่ะตัดภาพมาสิ นั่งชิลกาแฟอยู่ปลายเตียงพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้

"พี่หมอโยคะ ถูกจ้างมาเท่าไหร่ บอกหนูมาดีกว่า หนูจ่ายให้มากกว่า "

"พี่พูดความจริงครับ ไม่มีการจ้างอะไรทั้งนั้น "

"แล้วเรื่องหมอแอนนาล่ะคะ สรุปยังไง " อยากฟังจากปากพี่หมอ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วพี่หมอโยอุตส่าห์โทรมา ถือโอกาสถามหน่อยแล้วกัน

"ต้องถามไอ้หมอสิงห์แล้วล่ะครับว่ามันไปหว่านเสน่ห์อะไรไว้ "

"หืม หว่านเสน่ห์ "

"คนดีไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวไปเรียนสาย"

"เดี๋ยวสิคะ เดี๋ยว " "ไอ้หมอโยเจอกันที่โรงบาล "

"เดี๋ยวสิพี่หมอ อะไรคะเนี่ย "

"อาหารเช้าพี่เตรียมไว้ให้แล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวเชิญครับ "

"หนูจะฟ้องแม่เพลง จะให้แม่เพลงช่วยจัดการเรื่องนี้ คอยดูเถอะ "

"ไม่มีอะไรจริงๆ ครับ " คำว่าไม่มีอะไรของพี่หมอต้องฟังซ้ำกี่ครั้งถึงจะเข้าใจแล้วยอมเชื่อใจไม่หวาดระแวง

"หัดเสียมารยาทบ้างก็ได้นะคะ ผู้หญิงจะได้ไม่หลง ปากก็บอกไม่มีอะไรแต่ผู้หญิงเขาคิดไปไกลถึงขั้นแต่งงานแล้ว วันนี้หนูขอไปนอนกับแม่เพลงนะคะ ไม่อยากอยู่คนเดียว " ดึงเข้าดราม่าอีกจนได้ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้จริงๆ เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเป็นผู้ชายอบอุ่นต้องอ่อนโยนกับผู้หญิงพวกนั้นด้วย รู้ว่าไม่ได้คิดอะไรแต่ผู้หญิงพวกนั้นมันคิดจ้องจะงาบพี่หมอจนตัวสั่น ดูอย่างหมอแอนนาสิ ไม่คีฟลุคการเป็นคุณหมอไว้บ้างเลย ฉันไม่จำเป็นต้องทำดีกับผู้หญิงพวกนั้น แม่เพลงสอนไว้ว่าเราต้องปกป้องตำแหน่งของเราเอาไว้ให้ดีที่สุด ยืนหนึ่งในใจพี่หมอทั้งกิริยามารยาทและการกระทำ ใครก็เข้ามาแทนที่ไม่ได้ ความคิดคล้ายนางร้ายในละครมาก

"ก็ได้ครับ เลิกงานแล้วเดี๋ยวพี่รีบกลับไปนอนด้วย "

----------------------------

"พู่ เป็นไงบ้างเมื่อคืน เรียบร้อยดีไหม "

"เรื่องเป็นยังไงเล่าให้ฟังหน่อย " เราสามคนนั่งทำงานส่งอาจารย์อยู่โรงอาหารของคณะ ทำเสร็จกลับบ้านไปจะได้ไม่ต้องทำ เลิกเรียนแล้วแต่ยังไม่อยากกลับ กลับไปก็ต้องอยู่คนเดียวเพราะวันนี้แม่เพลงมีงานเลี้ยงการกุศล ออกไปตั้งแต่ช่วงบ่ายกลับอีกทีก็ค่ำๆ หรืออาจดึกฉันก็เลยเลือกอยู่กับเพื่อนก่อน ส่วนเรื่องพี่หมอก็ตามนั้นแหละ บอกไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไร

"ยัยหมอแอนนา ชอบพี่หมอจริงๆ "

"นั่นไง ว่าแล้ว "

"ใครอะหมอแอนนา " ยัยเฟิร์นก็ยังไม่รู้เรื่องอยู่ดี หมาสงสัยเป็นยังไงหน้ายัยเฟิร์นก็เป็นแบบนั้น นางพยายามยื่นหน้ายื่นหูเข้ามาฟังเป็นความสามารถเฉพาะตัว

"หิวน้ำแดงอะ "

"อะยกให้เลย เล่ามาๆ " น้ำแดงแก้วใหญ่ดันมาข้างหน้าฉัน เพิ่งซื้อมาไม่ใช่เหรอ ยอมใจเลย ภายใต้ความอยากรู้หรืออยากเสือกของเซ่นไหว้ต้องมา

"หนมจีบ "

"อะ เสียสละให้ก็ได้ จะเอาอะไรอีกไหมเดี๋ยวไปซื้อให้ " ฉันกับยัยมิวมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา ไม่คิดเลยว่ายัยเฟิร์นอยากรู้มากขนาดนี้ ส่งไม้ต่อให้ยัยมิวแล้วกันนางน่าจะรู้รายละเอียดของยัยหมอแอนนามากกว่าฉัน

"ฉันพอรู้เรื่องของยัยแอนนานิดหน่อย นางเป็นลูกสาวของผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนทางภาคใต้ ทั้งบ้านเป็นหมอกันหมด นางก็เลยต้องเรียนแพทย์เพื่อสานต่องานของครอบครัว "

"แล้วทำไมนางไม่ทำงานที่โรงพยาบาลของพ่อนางล่ะ ทำไมต้องเหาะมาไกลถึงเมืองกรุง " เป็นคำถามที่ดีมากเพื่อนเฟิร์น ย้ายมานั่งข้างยัยเฟิร์นเป็นการชั่วคราว ทีมอยากรู้เพราะพี่หมอไม่เคยเล่าเรื่องของยัยแอนนาให้ฟังเลยสักนิด บอกแค่ไม่มีอะไร ไม่ได้คิด ต้องมีความเป็นมาดิวะ ไม่อย่างนั้นยัยนี่คงไม่ใจกล้าหน้าด้านขนาดนี้หรอก

"เมื่อกี้แกบอกว่าบ้านนางเป็นหมอทั้งครอบครัว แล้วทำไมต้องมาจริตใส่พี่หมอ ให้พี่หมอสอนนู่นนี่นั่นให้ " ฉันเสริมอีกหนึ่งคำถาม เป็นคำถามที่อยากรู้มาก ไม่แพ้ข้อแรกที่ยัยเฟิร์นถามไว้ก่อนหน้า ทั้งบ้านเป็นหมออีกทั้งยังเป็นเจ้าของโรงพยาบาลด้วย หมอเก่งๆ ต้องมีแล้วทำไมถึง... เอียงคอสงสัย แล้วจ่อไมค์ไปที่ยัยมิวผู้รอบรู้ต่อ

"นั่นสิ ฉันก็คิดเหมือนพวกแก หรือว่านางจ้องจะฮุบพี่หมอ "

"ไม่มีทางพี่หมอรักพู่จะตาย " ยัยเฟิร์นพูดถูก พี่หมอรักฉันจะตายใครๆ ก็รู้ยกเว้นยัยหมอหน้ามึนคนนั้น แต่เรื่องเมื่อคืนนางก็น่าจะรู้ว่าพี่หมอกับฉันเป็นอะไรกัน

"ไม่ได้อยากให้เพื่อนคิดมากหรอกนะ แต่อย่าลืมว่าพี่หมอกับยัยแอนนาใกล้ชิดกันทุกวัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเกือบทั้งวัน พู่ รักแท้แพ้ใกล้ชิดมีเยอะนะ เราไม่รู้ว่ายัยนั่นมีแผนอะไร เรื่องอะไรก็ช่างแม่ง ตอนนี้เราต้องมาช่วยกันก่อน "

"ยังไง " ฉันและยัยเฟิร์นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

"ไม่อยากส่งเสริมให้ทำแบบนี้สักเท่าไหร่ แต่ก็ต้องทำ ภารกิจแรก เฝ้าพี่หมอเลิกเรียนปุ๊บไปหาพี่หมอปั๊บ จะได้รู้ว่ายัยแอนนายังหน้าด้านอยู่หรือเปล่า สแกนกิริยาของนางมาให้หมดแล้วมาเล่าให้ฉันฟัง " เฝ้าผู้ชายว่ากันง่ายๆ ให้เข้าใจ

"จะไม่ไปเกะกะขวางทางเขาเหรอแก"

"แกเรียนแพทย์นะเว้ย ก็บอกไปว่าอยากเรียนรู้งาน เป็นถึงเมียเจ้าของโรงบาลกลัวไร พี่หมออ้าแขนรับแน่นอน เผลอๆ ยัยแอนนาโดนเขี่ยไปให้หมอท่านอื่นชัวร์" นั่นสิ ทำไมถึงคิดไม่ได้ ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ พู่ไหมต้องลุกขึ้นทวงคืนพี่หมอกลับสู่อ้อมอกที่แสนอบอุ่นให้ได้

"นั่นสิ เอาเลยพู่สนับสนุนเต็มที่ผู้หญิงคนนั้นไม่สมควรทำตัวแบบนี้ ถึงเรายังเด็กแต่ก็มีหัวใจ "

"อะไรของแกวะเฟิร์น คำคมเหรอ" ยัยมิวถึงกับงงฉันก็งง อะไรของนางไม่เข้าใจเหมือนกัน

"เอาเป็นว่าตามนี้แล้วกัน พวกแกไม่ต้องเข้าใจฉันหรอก " บางครั้งยัยเฟิร์นก็เหมือนไม่เข้าใจชีวิตบางคำพูดการจัดเรียงประ เอาเถอะฉันจะพยายามเข้าใจ

"เออๆ เริ่มเลยดีกว่า "

"เริ่มวันนี้เลยเหรอ เมื่อเช้าฉันเพิ่งสะบัดบ๊อบใส่พี่หมอแล้วขอมานอนกับแม่เพลงเองนะ "

"หยุดสะบัดก่อนค่ะ ไม่งอนไม่โกรธเลิกนอยเลิกเหวี่ยงทุกอย่างสิ่ง เก็บของค่ะ เราจะพายัยพู่ไปส่งโรงพยาบาล " หน่วยส่งเสริมที่น่ารัก นางกวาดของบนโต๊ะลงกระเป๋าให้เสร็จ

-------------------------

โรงพยาบาล

"เชิญครับ "

"พี่หมอ หนูซื้อไก่ย่างกับส้มตำมาค่ะ " นึกอะไรไม่ออก ร้านขนมที่หมอชอบก็หยุดเพราะเจ้าของร้านพาลูกน้องไปทัวร์ต่างประเทศ หลายอาทิตย์กว่าจะเปิด เปลี่ยนอารมณ์จากสายหวานมาเป็นสายแซ่บบ้างแล้วกัน คุณหมอสุดหล่อเงยหน้าจากแฟ้มคนไข้แล้วมองมาพร้อมส่งรอยยิ้มที่แสนน่ารักมาให้

" กำลังหิวอยู่พอดี รู้ได้ยังไงว่ากำลังอยากกินส้มตำ "

"แพ้ท้องแทนหนูหรือเปล่าคะ "

"ท้องก็ดีสิ พี่อยากมีเบบี๋กับหนูจะแย่อยู่แล้ว " หนึ่งดอก ถุงส้มตำในมือแทบร่วง

"กินเลยไหมเดี๋ยวหนูใส่จานให้ "

"กินเลยสิ หายโกรธพี่แล้วเหรอ"

"ใครโกรธคะ ไม่มีนี่ วันนี้ขออยู่ด้วยจนถึงเลิกงานเลยนะคะ อยากอยู่ดูพี่หมอทำงาน " เริ่มแผนได้ ลืมไปแล้วความโกรธทั้งหมดที่มี มีแต่ความสงสัยเลือดโคนันสูบฉีด สาบานกับเพื่อนๆ แล้วว่าจะเนียนให้ดีที่สุด

"มันดึกนะครับ "

"อีกหน่อยหนูก็ต้องทำงานเหมือนพี่หมอ ซ้อมเอาไว้ก่อนจะเป็นไรไป"

"ตามใจครับ "

"แล้วนี่ วันนี้ไม่มีนักเรียนมาให้สอนหรือคะ "

"มาช่วงเย็นครับ " นักเรียนคนนี้ร้ายนัก ไม่ว่าเธอคิดทำอะไรโปรดรู้ไว้ว่าพู่ไหมไม่ยอมแน่ "ถามทำไมมีอะไรหรือเปล่า "

"เปล่าค่ะ กินส้มตำดีกว่าหนูเอาไปใส่จานก่อนนะคะ "

------------------------------

"มาแปลก"

Line!

"พี่หมอวันนี้แอนนาไม่สบาย ขอลาหนึ่งวันนะคะ "

"ได้ครับไม่มีปัญหา พักผ่อนมากๆ นะครับ "

"แอนนารู้สึกไม่ค่อยดีเลยค่ะ น้องสาวก็ไม่อยู่ ยาที่ห้องก็หมดเกลี้ยงเลย "

"เดี๋ยวพี่ซื้อเข้าไปให้ ขอเวลาสิบนาที"

"พี่หมอใจดีจังเลย แอนนาขอโทษนะคะที่ทำให้ลำบาก"

"พู่ไหมทำอะไร"

"หิวยาเดี๋ยวจัดให้ " โทรศัพท์ของผมตอนนี้ไม่ได้อยู่ในมือผมแล้ว

-----------------------------------