Lihim

Kabanata 22

"Lihim"

Kabanata 22

Isang buwan na ang lumipas muLa ng aksidenteng mahuli kme ni Papa na magkasip*ng ng pinsan kong si Anna...

Wala na kong natanggap na text,tawag o chat muLa kay Mama.. MarahiL ay nagpalit na ito ng number dahil iniutos ni Papa..

Alam kong galit na galit parin si Papa sa akin at d ko nman sya masisisi kung bakit dahil kasalanan ko nman talaga..

"Pssst.. ", sitsit ko sa babaeng nakaupo sa gilid ng pinto ng una naming hardware...

Sa tingin ko ay bagong tindera lang ng hardware namin yung babae dahil di ko sya kilala..

Nang marinig nya ang sitsit ko ay hinanap nya akong nakakubli sa kotseng nakaparada.. Nagtatago ako dahil takot akong mahagip ng Cctv at tiyak kong d na papapuntahin ni Papa si Mama sa hardware na to dahil ayaw nya ng may kaugnayan pa ko kay Mama..

"bakit po? ", magalang na tanong nito sa akin ng makalapit..

"Anjan ba Amo mong babae? ", tanong ko.

Tumango ito.

"yung amo mong lalaki? ", tanong ko ulit..

"anjan din po ",

Medyo kinabahan ako ng malaman kung andun si Papa..

"nanjan ba sa kaha yung babae? ",

"opo... ",

"yung lalaki? "

",nasa kwarto po ata.. Natutulog.. Pagod po kse ata si Sir.. ",sagot nito...

Sa sinabi ng kausap ko ay nagkaroon ako ng pag asang makausap si Mama...

"pakibulungan nman ang Amo mong babae na may naghahanap sa kanya.. RON ang pangalan ", pakisuyo ko "please.. Ibulong mo lng ",

"sino ka po ba? ", tanong nito..

"basta.. Pakisabi nlang sa amo mong babae ang sinabi ko ",

Nagtataka man ay tumango na lamang ito bago umalis..

Nanatili akong nakatago sa gilid ng kotse..

Nagcommute lng ako dahil nung minsang umuwe ako sa amin para kumuha ng gamit ko ay Pinagbilin ni papa sa guard ng subdivision na yun na ipaiwan ang kotse ko at wag na kong papasukin sa susunod na punta ko..

Kaya para wala ng gulo ay sinunod ko nlng ang gusto ni Papa.. At isa pa wala rin nman akong karapatan sa lahat ng ari arian nina Mama dahil sa kanila yun.. Pinaghirapan niLa yun ...

Katulad ni Papa ay magsusumikap din ako para magkaroon ako ng sarili kong pera kasama ng babaeng mahal ko at yun ay si Anna..

"Ron "boses ni Mama..

"Ma ", mahinang tawag ko at kumaway para makita nya ko.

Nang makalapit si Mama ay agad akong niyakap ni Mama..

Subrang namiss ko si Mama kaya niyakap ko rin to ng mahigpit.

"pasesnya ka na anak.. Nagpalit na ko ng number.. Ang papa mo kse ----

"ok lang Ma.. ", sabi ko at kumalas sa yakapan namin.. "gusto ko lng pong malaman kung asan na po si Anna?",

Malungkot na tumingin si Mama sa mga mata ko..

"umuwe na sya sa kanila Anak... Kasama si Jovan para asikasuhin ang kasal niLa ", sagot ni Mama..

"Kailangan ko syang ----

"Ron..please.. Hayaan mo na si Anna... ", pakiusap ni Mama..

"gusto. Ko lng syang makausap.. ", wika ko bago talikuran si Mama..

Uuwe ako sa probensya niLa Anna.

----

Dumeretso ako sa simbahang sinabi sa akin ng babaeng napagtanungan ko..

Wala kse kong nadatnan na kahit isang kapatid ni Anna sa bahay niLa ..sa halip ay ang mga kapitbahay nilang kinuha nilang taga luto para sa idinadaos na kasal ni Anna at ni Jovan..

Kasabay ng paglapat ng l*bi ni Jova sa labi ng babaeng mahal ko ay ang pagpatak ng luha ko..

Napakasakit na masaksihan ko ang araw na tuluyan na ngang nawala ang babaeng mahal ko...

Wala na kong karapatan sa babaeng mahal ko dahil may mas karapatan na ang asawa nya sa kanya..

Masaya narin ako ng makita kong ngumiti si Anna pagkatapos syang hal*kan ng Asawa..

"Mahal kita pero talagang di tayo ang para sa isa't isa ", wika ko habang nakatingin kay Anna na ngayon ay naghahanda para ihagis ang hawak na bulaklak..

Umiiyak akong nakatayo sa di kalayuan sa simbahan kung saan ikinasal sa ibang lalaki ang babaeng mahal ko..

Ang buong akala ko ay d na matutuloy ang kasal dahil wala na rin nmang rason para magpakasal pa si Anna kay Jovan dahil wala narin nman ang bata sa sinapupunan nito...

Ang batang magpapatunay sana ng aming wagas na pagmamahalan ng pinsan kong si Anna...

Ilang minuto pa ang lumipas bago ako nagpasyang aalis na..

Gusto ko ng magpakalayo layo...

Malayo sa pamiLya ko..

Gusto kong ayusin ang sarili ko bago ako babalik sa amin...

Tahimik akong naglalakad ng may biglang tumawag sa pangalan ko...

"Ron...? ", boses ng babae

Kaya huminto ako at nilingon ito...

Nagmamadaling lumapit sya sa akin na para bang gustong siguraduhin kong ako ba talaga ang taong tinawag nyang Ron ..

"Ikaw nga! ", nakangiting wika nito ng masigurong ako nga si Ron..

Pilit kong inaalala ang babaeng nsa harap ko pero d ko talaga maalala...

"talagang humabol ka talaga sa kasal ng pinsan mo... Kunsabagay.. Sabi nga ni Samson sa akin ay close nga daw kayo ng ate Anna nya ", wika nito..

Tama Si Nina ang babaeng nsa harap ko...ang babaeing nililigawan ni Samson noon at isinama pa ako..

Magsasalita na sana ako ng bigla ako nitong hilain..

"tara na! D ka na nakaabot sa seremonya ng kasal.. Katatapos lng..sumama ka na sa akin.. Sabay na tayo... Tiyak na matutuwa ang tito Sam mo pagnakita ka ", wika niyabg hila hila ako..

"pero ayaw kong ------

"wag ka ng mahiya.. Maiintindihan naman siguro ni Ate Anna kung nalate ka ng dating ", di man lang pinakinggan ang sinasabi ko..

Natatakot akong baka salubungin ako ng suntok ni Tito Sam pag nakita ako.. Lalo na at baka alam na nito ang tungkol sa amin ni Anna...

Malalaking butil na pawis ang nsa noo ko habang papalapit ng papalapit sa bahay nila Anna..

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko sa subrang takot na nararamdaman ko...

"Ronnel! ", masayang sambit ni Tito Sam sa pangalan ko.. At sa totoo lng ay nagulat ako... Ang buong akala ko ay galit sya sa akin... Marahil ay d pa nya alam ang totoo.. Nakakapagtaka... Ano kayang nangyare pagkatapos maospital ni Anna nung araw na itakwil ako ni Papa..

Alanganin akong nagmano kay Tito Sam ng makalapit ito..

"masaya akong kahit wala si Bunso at ang Mama mo ay nandito ka para sa kasal ng pinsan mong si Anna ", sabi nito at iginiya ako papasok sa loob ng bahay at isa isang pinakilala sa mga bisitang naroon..

Andun din si Tito Jojo at ang asawa nito pati narin ang ibang pinsan ko...

Agad na hinanap ng mga mata ko si Anna at nakita kong masaya itong nakikipag usap sa isang may edad na babae..

"Anna.. Andito ang pinsan mo ', sigaw ni tito Sam...

Nakangiting lumingon si Anna sa gawi namin at ng makita nya ako ay biglang nabura ang ngiti nito sa labi... Nakita kong hinapit ni Jovan ang baywang ng asawa at inalalayang maglakad palapit sa amin..

"naks... Ang sweet nman talaga nitong manugang ko ",biro ni Tito Sam kay Jovan at talagang nasaktan ako..

Tumingin ako sa mga mata ni Anna at pilit na ngumiti... At ganun din ang ginawa nya.

"Masaya akong ikinasal ka na Pinsan ",bigkas ko na pilit wag gumaralgal ang boses..

Umiiyak ang puso ko ngayon sa sakit na naramdaman ko..

Sinungaling ako ng sabihin kong MASAYA akong IKINASAL SYA.. Sa akin sana yun eh kaso d talaga pwede...napakalupit ng tadhana para sa aming dalawa... minsan ko ng pinangarap na makasal sa babaeng mahal ko at tanging si Anna lamang ang babaeng yun..

"salamat ", tipid na sagot ni Anna..

Tumingin ako kay Jovan at ngumiti..

"Ingatan mo sya Jovan.. Mahal na mahal ko ang pinsan kong iyan ", wika ko...

Khit sa ganung paraan lng masabi ko kay Anna na mahal na mahal ko sya khit sa huling pagkakataon...

"Asahan mo.. Di ko sya pababayaan Ron ", sabi ni Jovan at ngumiti sa akin...

"Oh sya. Asikasuhin mo na muna ang mga bisita nyo mga anak at ako na ang bahala dito sa paborito kong pamangkin ", turan ni tito Sam sa bagong kasal sabay akbay sa akin " tara Ron.. Inom tayo! ", yaya nito sa akin at hinila ako sa isang bakanteng mesa sa labas ng bahay nila...

Nagsimula na kmeng tumagay ni tito Sam at ang dami nyang kwento..

Pangiti ngiti lang ako khit na wala nman doon ang iniisip ko..

Habang tinatanggap ko ang mga tagay na inaabot ni tito Sam ay iniisip ko si Anna at Jovan... Honeymo*n na nila Mamaya at di ko kayang isipin na may ibang lalaking umaangkin sa pinsan ko..

Ikiniling ko ang ulo ko... Hindi na pala ibang lalaki ang aangkin sa babaeng mahal ko kundi Asawa na nya.. At ako.. Ano nya ako? Talagang pinsan nlng ang ugnayan naming dalawa khit na mahal namin ang isa't isa..

"nagulat nga ko Ron ng biglang magpaksal si Anna e, akalain mong kakauwe lang dito daling Maynila ay agad na namanhikan si Jovan sa pinsan mo... Pero wala na kong magagawa.. Nagmamahalan e.. Ayaw ko nmang isipin ni Anna na ayaw ko syang maging masaya ", narinig kong wika ni Tito Sam na halatang lasing na.. "eh ikaw Ron... Kelan ka papakasal? ",

"Di ko pa po alam.. ", sagot ko bago inumin ang alak sa baso..

"bkit.. D mo pa ba nayayaya si Suzet na magpaksal? ",

Umiling ako..

"matagal na po kameng wala.. Sa katunayan nyan.. May mahal na kong babae kaso komplikado tito ", malungkot na wika ko at tumingin kay Anna na agad na iniwas ang tingin ng tumingin ako..

"bakit nman? ",

"may asawa na po kse sya ",

"yun Lang... Mahirap yan.. Kasalanan ang maki*pid sa taong may asawa Ron... Kakarmahin ka! ", sabi ni Tito Sam at tinapik tapik ang balikat ko..

"nakarma na nga po ako tito ", pabirong wika ko.. Para sa akin Karma na sa akin ang pagkawala ng anak namin ni Anna...

"hayaan mo na.. Mahahanap mo rin ang babaeng para sayo... ",

"Opo ", wika ko na lamang..

Nang gabing yun ay mahimbing akong nakatulog dahil sa kalasingan..

-----

Kinabukasan ay naglakas loob akong pumunta sa bahay nina Jovan..

Doon kse titira ang bagong kasal dahil ulilang lubos na rin nman si Jovan at ang ate na lamang nito ang nag iisang kamag anak na nakatira sa Maynila ang kamag anak nito.

Kabado akong kumatok sa pinto...

Nagulat si Anna ng makita nya ako..

"Ron. Anong ginagawa mo rito? ",

"gusto lang kitang makausap bago ako umalis. ",

"saan ka pupunta? ", tanong nya.

Bumuntong hinginga ako bago nagsalita...

"di ko alam... Siguro sa malayong lugar.. ", biro ko...

"Anna.. Papasukin mo muna ang bisita natin ",sigaw ni Jovan kaya agad akong pinapasok ni Anna..

Maganda ang bahay ni Jovan.. D na ko magtataka.. Dahil isa sya sa may malawak na lupain na ipinamana sa kanya ng mga magulang nya sa lugar na ito...

"ikaw pala Ron... ", nakangiting wika nito ng makita ako.

"Magpapaalam lang sana ako kay Anna kaya ako dumaab dito... ",sagot ko ng makaupo..

"ah ganun ba? ", sabi nito at tumayo na "maiwan ko na muna kayo at iidlip muna ako ",

Ala una na kse ng hapon ...

Ngumiti muna si Jovan sa asawa bago kme iwang dalawa ni Anna..

Nang makapasok na si Jovan sa kwarto ay saglit na katahimikan ang namayani sa aming dalawa ni Anna..

"Bat ka nagpakasal? ", lakas loob na tanong ko..

"dahil yun ang tama! ", mabilis na sagot ni Anna..

"akala ko ba ipaglalaban mo tayo? ", tanong ko habang malungkot na nakatingin sa mata nya.. "nangako ka sa akin db?",

"Sorry Ron.. D ko natupad ang pangako ko sayo.. Alam nman natin pereho na di talaga pwede db? Khit may pagpipilian tayo ay d ko parin kayang malaman ni Nanay at Tatay ang tungkol sa ating dalawa...hindi ko kakayanin kung pati sila Mawala sa akin ", wika nya kasabay ng pag agos ng luha..

Ramdam ko ang kalungkutan ni Anna.. Katulad ko ay malungkot din sya...

Agad ko syang niyakap..

"ssshhhhh... Wag ka ng umiyak.. Ayus na.. Naiintindihan ko ", bulong ko sa kanya..

Di ko na kayang nakikitang nsasaktan sya dahil lang sa akin..

"Sorry Ron.. ",humihikbing saad nya...

"Sorry din Anna.. Mahal na mahal lang talaga kita kaya ko pinipilit ang isang bagay na alam kong sa huli ay ako parin ang talo... ", at agad na pinunasan ang butil ng luha sa mata ko at kumalas sa pagkakayakap ko kay Anna.. Hinarap ko sya sa akin kaya tumingin sya sa mga mata ko "Gusto kong maging masaya ka Anna.. Hiling kong sa piling ni Jovan ay totoong maging masaya ka.. Kaya pinapalaya na kita ", gumaralgal na ang boses ko at d ko na rin kayang pigilan pa ang mga luha ko kaya hinayaan kong pumatak na lamang ito..

Kapwa kme umiiyak ni Anna... Kapwa kme nasasaktan.. At kapwa kme nagdurusa..

Bakit kse sa amin pang dalawa nangyare ang ganitong biro?

Nagmahal lang nman kmeng dalawa pero bakit subra kmeng nasasaktan ngayon...

Bago umalis ay kinausap ko muna si Jovan..

"Ingatan mo si Anna.. Sana ay wag mo syang pababayaan at Sasaktan.. ",salitang binitawan ko bago tuluyang magpaalam...

MASAKIT MAN ANG PAGPAPARAYA...

PERO YUN NALANG ANG TANGI KONG MAGAGAGAWA..

- END ?