-SÜREYYA
Elimdeki çaydanlığı tekrar ocağın üzerine koyduğumda Ömer mutfağa girdi. Yüzüne bakar bakmaz bir hüzünle karşılaştım. Bende bir tepki vermedim ona. İkimizde oldukça soğuktuk.
" Afiyet olsun. " Dedim masaya otururken. Oda bir kaç saniye bana baktıktan sonra masaya oturdu.
" Süreyya... İyi misin? " Diye sordu. Ses tonu alçaktı. Söyleyeceğim şeyi merak ediyor ama sanki bilmekte istemiyor gibiydi. Çayımdan bir yudum aldım.
" İyiyim Ömer. Ne zaman gideceksin işe? 1 saat daha var sanırım. " Dedim ve asla yüzüne bakmadım.
" Hayır erken gideceğim. " Dedi ve ellerini birleştirip dizinin üstüne koydu.
" Neden? " Diye sordum. Onu umursuyor gibi görünmek istemedim fakat merak etmiştim.
" Büşra gelecek bugün. Onunla görüşmem lazım... " Dedi ve o an bakışlarım değişti. Doğru mu duymuştu
