Nereye gittiklerini bilmeden derenin oraya indiler. El ele koşarak giderken sonunda İsra nefes nefese durdu.
-"Dur " İlker anında durdu. O anda İsra ellerini dizlerine yaslayıp öne doğru eğildi. Derin derin nefesler almaya çalıştı.
-"İyi misin?"
-"Değilim. Tıkandım." diyip soluklanmaya devam etti.
-"Gel şuraya otur." diyerek bir kaya parçasının üzerine oturttu. Ancak kenardan çıkaran örümceklerle oturduğu yerden zıplayarak kalktı. İlker'in boynuna atlayıp ayaklarını yerden kaldırıldığında İlker güldü.
-"Yavrum bundan da mı korkuyorsun?"
-"Tiksiniyorum ve gördükçe kaşınıyorum İlker."
-"Tamam gel böyle kucağıma otur. Ama önce bir yere saklanalım." İlker derenin oradaki Seyfi amcanın samanlığına götürdü İsra'yı. Saman balyalarından birine oturup İsra'yı kucağına çekti.
-"Daha iyi mi
